Asıl konusu şarap, şarap içmek ve
bununla ilgi şeylerin anlatıldığı şiirlere hamriyye denilmektedir. Fars
edebiyatında ilk defa Sâmânî dönemi şairlerin şiirlerinde içki tarif
edilmiştir. Sâmânîler döneminde bize ulaşan en önemli ve kapsamlı hamriyye
Rûdekî-i Semerkandî’ye ait olan doksan iki beyitlik kasidedir. Rûdekî’den sonra
en güzel ve derli toplu hamriyye yazan kimse şair Beşâr-i Mergezî’dir. Şair
Menûçihrî’nin kaside ve musammatlarında hamriyye söyleme geleneği en uç zirveye
ulaşmıştır. Senâî ve Hâkânî gibi mütedeyyin ve dindar şairler bile şiirlerinde
şaraptan bahsetmişler. Tasavvufun yaygınlık kazanması ve tasavvufi fikirleri
beyan etmek için şiirin kullanılmasıyla birlikte hamriyyeler ve hamriyye
ıstılahları mecazi bir surette kullanılmaya başlanmıştır. Hamriyye bütün nazım
şekilleriyle yazılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sanat ve Edebiyat |
Bölüm | Çeviriler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Haziran 2019 |
Gönderilme Tarihi | 1 Nisan 2019 |
Kabul Tarihi | 28 Mayıs 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 2 Sayı: 1 |
Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
Karamanoglu Mehmetbey University Journal of the Faculty of Letters is lisensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-No Derivative 4.0 International License.