Annelerin İstismar Potansiyellerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi

Yıl 2016, Cilt: 17 Sayı: 2, 425 - 441, 21.12.2016

Serpil Pekdoğan

https://doi.org/10.12984/egeefd.280752

Cited By: 10

Öz

Günümüzde çocuk istismarı yoğun bir şekilde devam etmektedir.  Her tür sosyo ekonomik ve eğitim düzeyindeki yetişkinlerin, çocuklara çeşitli istismar türlerini uyguladıkları bilgisi çeşitli kaynaklardan edinilmektedir. Alan yazın incelendiğinde ise çocuk istismarı ile ilgili bir çok çalışma yapıldığı görülmektedir.  Öğretmenlerin çocuk istismarı konusundaki farkındalık düzeyleri, aile içi istismar, İstismarın çocuk üzerindeki etkileri yapılan çalışmalardan bazılarıdır. Bu çalışmada ise 4-6 yaş çocuğa sahip annelerin istismar potansiyellerinin bazı değişkenlerle olan ilişkisini incelemek amaçlanmıştır. Araştırma grubunu 235 anne oluşturmaktadır. Katılımcıların istismar potansiyellerini ölçmek için “İstismar Farkındalık Ölçeği-Ebeveyn Formu” kullanılmıştır. Araştırmanın katılımcılarının belirlenmesinde tesadüfü örneklem yöntemi kullanılmıştır. Verilerin analizinde, korelasyon ve çoklu regresyon analizi kullanılmıştır. Korelasyon sonuçlarına göre istismar potansiyeli ile annelerin yaşı, çalışma durumları ve çocukların cinsiyetleri  arasında, p<.05 düzeyinde anlamlı ilişki olduğunu göstermektedir. Çoklu regresyon analizi sonuçları annelerin yaşı ve çalışma durumlarının istismar potansiyelinin  yordayıcısı  olduğunu göstermiştir. Bulgular doğrultusunda çeşitli önerilerde bulunulmuştur. 

Anahtar Kelimeler

İsti s mar, anne, çocuk, okul öncesi

Kaynakça

• Alexander, Rc. (1997). Practice parameters for the forensic evaluation of children and adolescents who may have been physically or sexually abused. J Am Acad Child Adolescent Psychiatry. 36, 37-56.
• Altıparmak, S.,Yıldırım, G., Yardımcı, F. ve Ergin, D. (2013).Annelerden alınan bilgilerle çocuk istismarı ve etkileyen etkenler. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 14, 354-361.
• Altuntaş , S. (2013). Lise son sınıf öğrencilerinin çocukluk çağı örselenme yaşantıları ile mesleki olgunluk düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Atamer A. (2005). Çocuk İstismarı Tarama Anketi: Geliştirme, Geçerlilik ve Güvenirlilik Çalışması. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi/ Adli Tıp Enstitüsü, İstanbul.
• Ateah, C.A. & Durrant, J.E., (2005). Maternal use of physical punishment in response to child misbehavior: implications for child abuse prevention. Child Abuse & Neglect, 29, 169- 185.
• Ayaz, T., Yılmaz Özpolat, A., Yücel, D.ve Altunöz, U. (2013). Kendi çocuğunu fiziksel olarak istismar eden ve kendisi de fiziksel istismar gören bir okb vakası. Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi, 2, 116-120
• Corby, B. (2006). Child Abuse: Towards a Knowledge Base. New York: Open University Press.
• Çağdaş S. (2002). Çalışan Çocukların Hakları. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi/Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Douglas, E. M. (2014). A comparison of child fatalities by physical abuse versus neglect: child, family, service and worker characteristics. Journal of Social Service Research, 40, 259–273
• Finkelhor, D. & Browne, A.(1986). Impact of Child Sexual Abuse. A Review of the Research. Classic Papers in Child Abuse. London: Sage Publications.
• İmren, S. G., Ayaza, A. B., Yusufoğlu, C., ve Arman, A. R. (2013). Cinsel istismara uğrayan çocuk ve ergenlerde klinik özellikler ve intihar girişimi ile ilişkili risk etmenleri. Marmara Medical Journal. 26, 11-16
• İzmirli M, Sur H ve Polat N. (2000). Çocuğa karşı dayak olgusu ve çocuk istismarı. Çocuk Forumu Dergisi, 3(1), 37-49.
• Jaın, Am. (1999). Emergency Department Evaluation Of Child Abuse. Emerg Med Clin North Am. 17, 575-593.
• Lynch M. (1991). Çocuk İstismarı ve İhmali. Çocukların Kötü Muameleden Korunması I.Ulusal Kongresi Kitabı.
• Munkel WI .(1994). Neglect and Abandonment. Child Maltreatment GW medical Publishing St. Louis.
• Murry, SK., Baker. AW., & Lewin L.(2000). Screening Families with Young Children for Child Maltreatment Potantial. Pediatric Nursing, 26(1), 47-54.
• Polat O. (2000). Adli tıp. İstanbul: Der Yayınları.
• Polat, O. (2001). Ailenin ve aile içerisindeki çocuğun korunması. İstanbul: Derya Yayınları
• Polat, O. (2007). Tüm Boyutlarıyla Çocuk İstismarı: Tanımlar I. Ankara: Seçkin Yayıncılık San.
• Öncü, E., Kurt, A. Ö. ve Esenay, F. I. (2012). Çalışan çocukların ailede istismarı. Türkiye Halk Sağlığı Dergisi, 10(3), 128-140.
• Sexton, E. T. (1998). Harmed Children: Delinquency, Child Abuse and School. Reclaiming Children and Youth, 7, 95–99.
• Soylu, N., Alpaslan, A. H., Ayaz, M., Esenyel, S. ve Oruç , M. (2013). Psychiatric disorders and characteristics of abuse in sexually abused children and adolescents with and without intellectual disabilities. Research in Developmental Disabilities, 34, 4334- 4342.
• Wekerle, C., Alec L. M., David A. W., & Carrie B. S. (2006). Childhood maltreatment. USA: Hogrefe and Huber Publishers.
• Veltman, M.W.M. & Browne, K.D. (2000). Pictures in the classroom can teacher and mental health proffessionals identify maltreated children’s drawings?. Child Abuse Review, 9, 328-336.
• Unicef, (1995). Türkiye Temsilciliği. Çocuk istismarı ve ihmali, Ankara. http://www.unicef.org.tr/ adresinden alınmıştır.
• UNICEF, (2010). Türkiye'de çocuk istismarı ve aile içi şiddet araştırması özet raporu. http://www.unicef.org.tr/files/bilgimerkezi/doc/cocuk-istismari-raporu-tr.pdf adresinden erişilmiştir.