BibTex RIS Kaynak Göster

Preschool Educators’ Roles Views and Experiences About Child Abuse Neglect and Violence Towards Children

Yıl 2013, Cilt: 14 Sayı: 1, 50 - 66, 01.04.2013

Öz

This paper examines the views and experiences of preschool teachers about child abuse, neglect, violence and their own roles using a questionnaire data for 197 teachers. The results shows that very few educators received training on the issues of violence, child abuse and neglect, and if, then during their pre-service education. While defining violence, child abuse and neglect, the educators used expressions compliant with the definitions in the relevant literature; however, the definitions of educators were incomplete. In addition, the participants view that children were exposed to violence mostly at their homes. In their professional lives, most educators reported that they faced children who were exposed to violence. And also majority of participants stated that they should play informative role with regard to preventing child abuse, neglect and violence towards children. In this respect, there appeared to be a need for preschool teachers to be educated about identification and handling of child abuse, neglect and related issues.

Kaynakça

  • Akbaş, T. (2002). Çocuklara yönelik cinsel tacizler ve koruyucu eğitim. Çukurova Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 19 (2),1–8.
  • American Psychological Association (APA). (2002). Violence and the family: Report of the American Psychological Association Presidential Task Force on violence and the family. Washington, DC.
  • Aral, N. (1997). Fiziksel istismar ve çocuk. Ankara: Tekışık Veb Ofset Tesisleri. Asma, T. (2002). Çocuk ihmali ve istismarının hukukumuzdaki yeri. Çoluk Çocuk Dergisi, 15, 34.
  • Bilir, Ş., Arı, M., Baykoç Dönmez, N., Güneysu, S. 1986). 4 -12 yaş arasında 16,100 çocukta örselenme durumları ile ilgili bir inceleme. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Dergisi, 1, 7-14.
  • Crenshaw, W. B., Crenshaw, L. M. ve Lichtenberg, J. W. (1995). When educators confront child abuse: An analysis of the decision to report. Child Abuse & Neglect, 19, 1095-1113.
  • Değirmenci, B. (2006). Şiddete maruz kalanlar için yasal düzenlemeler. Aile İçi Şiddet Olgularına Yaklaşım: Meslek Gruplarına Yönelik El Kitabı. YPDP/2/İzmir 1/ yayın no:1, 62 – 71.
  • Department for Education and Skills [DfES]. (2006). Statistics for Education :Referrals, assessments and children and young people on child protection registers: Year ending 31 March 2005. Norwich. HMSO.
  • Erol, D. (2007). Okul Öncesi Eğitim Kurumlarında Görev Yapan Öğretmenlerin Çocuklardaki Fiziksel İstismar Belirtilerine İlişkin Farkındalıklar:. Eskişehir İli Örneği. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Levin, P.G. (1983). Teachers’ perceptions, attitudes, and reporting of child abuse/neglect. Child Welfare, 62, 14-20.
  • Polat, O. (2000). Duygusal istismar nedir? Çocuk Forumu Dergisi, 3(1):1.
  • Polat, O. (2001). Çocuk ve şiddet. İstanbul: Der Yayınları.
  • Sönmez, S. ve Bektaş, Ö. (2006). Okulöncesi Öğretmenlerinin Çocuk İstismarı ve İhmalini İçeren Küçük Öyküler Üzerine Görüş ve Tutumları. Uluslararası Katılımlı Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Okulöncesi Eğitiminin Dünü, Bugünü ve Geleceği Sempozyumu, Kıbrıs.
  • Sözduyar, H. (1989). İlköğretim ve ortaöğretim kurumlarında çalışan öğretmenlerin, çocuk istismarı konusundaki görüşlerinin incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Şimşek-Orhon, F., Ulukol, B., Bingöler, B. ve Başkan-Gülnar, S. (2006). Attitudes of Turkish parents, pediatric rezidents, and medical students toward child disciplinary practicies. Child Abuse and Neglect, 30, 1081-1092.
  • US Department of Healh and Human Services, Administration on children, Youth and Families (ACYF). (2009). Child Maltreatment 2007, http://www.acf.hhs.gov/programs/cb/pubs/cm07/cm07.pdf (20/09/2012)
  • Uysal, A. (1998). Çocuk istismarı ve ihmalinin belirti ve risklerini tanımada hemşirelerin ve ebelerin bilgi düzeylerinin ölçülmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir. Uysal, A. ve Özsoy, S. (2003). Öğretmenlerin çocuk istismarı üzerine görüş ve tutumları. Çocuk Forumu Dergisi, 6 (2), 44.
  • Walsh, K. ve Farrell, A. (2008). Identifying and evaluating teachers’knowledge in relation to child abuse and neglect: A qualitative study with Australian early childhood teachers. Teaching and Teacher Education, 24, 585-600.
  • Walsh, K., Farrell, A., Bridgstock, R. ve Schweitzer, R. (2006). The contested terrain of teachers detecting and reporting child abuse and neglect. Journal of Early Childhood Research, 4 (1), 65-76.
  • World Health Organization (WHO) . (2002). World report on violence and health :summary.Geneva,Switzerland. http://www.who.int/violence_injury_pre vention/violence/world_report/en/summary_en.pdf (20/09/2012). World Health Organization and International Society for Prevention of Child Abuse and Neglect. (2006). Preventing child maltreatment: A guide to taking action and generating evidence. http://whqlibdoc.who.int/publications/2006/9241594365_eng.pdf (20/09/2012).
  • Zeytinoğlu , S. ve Kozcu, Ş. (1990). Fiziksel çocuk istismarı konusunda bir araştırma. aile yazıları 3. 391-398. Ankara: T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Bilim Serisi: 5/3, Devran Matbaası.
  • Zeytinoğlu, S. (1991) Sağlık, sosyal hizmet, hukuk ve eğitim alanlarında çalışan uzmanların Türkiye'de çocuk istismarı ve ihmali sorunu ile ilgili görüşleri. İçinde E.Konanç, İ. Gürkaynak ve A. Egemen (Ed.), Çocuk istismarı ve ihmal (147-167). Ankara: Gözde Repro Ofset.

Okulöncesi Eğitim Öğretmenlerinin Çocuk İstismari İhmali Şiddet Ve Eğitimcilerin Rolü Konusundaki Görüşleri

Yıl 2013, Cilt: 14 Sayı: 1, 50 - 66, 01.04.2013

Öz

Bu çalışma İzmir ilinde Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı bağımsız anaokullarında görev yapmakta olan 197 okulöncesi öğretmeninin çocuk istismarı ihmali çocuğa uygulanan şiddet ve bunların önlenmesi konularında görüş ve deneyimlerini incelemektedir Araştırma betimsel yönteme dayalıdır ve veri toplama aracı olarak açık uçlu soruların yer aldığı anket kullanılmıştır Araştırmanın sonuçlarına göre sınırlı sayıda öğretmenin çocuk istismarı ihmali ve şiddet konularında formal eğitim aldığı belirlenmiştir Eğitimcilerin büyük çoğunluğu şiddet çocuk istismarı ve ihmali kavramlarını ilgili alan yazına yakın bir biçimde tanımlamakla birlikte bu kavramları çoğunlukla tek yönlü düşündükleri de tespit edilmiştir Ayrıca çocukların daha çok ev ortamında şiddet gördüğünü düşünmektedirler Çalışmaya katılan eğitimcilerin çoğunluğu şiddete maruz kalmış çocuklarla karşılaştıklarını bildirmişler ve çoğunlukla istismar ihmal ve şiddetin önlenmesi konusunda kendilerinin bilgilendirici rol oynamaları gerektiğini ifade etmişlerdir Sonuç olarak eğitimciler çocuk istismarı ve ihmali konusunda bilgilendirilir tanımaya ve önlemeye yönelik onlara rehberlik edilirse yeni vakaların oluşumunun engellenmesinde erken tanınmasında ve problem durumla daha etkili bir şekilde baş edilmesinde önemli katkı sağlayabilirler

Kaynakça

  • Akbaş, T. (2002). Çocuklara yönelik cinsel tacizler ve koruyucu eğitim. Çukurova Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 19 (2),1–8.
  • American Psychological Association (APA). (2002). Violence and the family: Report of the American Psychological Association Presidential Task Force on violence and the family. Washington, DC.
  • Aral, N. (1997). Fiziksel istismar ve çocuk. Ankara: Tekışık Veb Ofset Tesisleri. Asma, T. (2002). Çocuk ihmali ve istismarının hukukumuzdaki yeri. Çoluk Çocuk Dergisi, 15, 34.
  • Bilir, Ş., Arı, M., Baykoç Dönmez, N., Güneysu, S. 1986). 4 -12 yaş arasında 16,100 çocukta örselenme durumları ile ilgili bir inceleme. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Dergisi, 1, 7-14.
  • Crenshaw, W. B., Crenshaw, L. M. ve Lichtenberg, J. W. (1995). When educators confront child abuse: An analysis of the decision to report. Child Abuse & Neglect, 19, 1095-1113.
  • Değirmenci, B. (2006). Şiddete maruz kalanlar için yasal düzenlemeler. Aile İçi Şiddet Olgularına Yaklaşım: Meslek Gruplarına Yönelik El Kitabı. YPDP/2/İzmir 1/ yayın no:1, 62 – 71.
  • Department for Education and Skills [DfES]. (2006). Statistics for Education :Referrals, assessments and children and young people on child protection registers: Year ending 31 March 2005. Norwich. HMSO.
  • Erol, D. (2007). Okul Öncesi Eğitim Kurumlarında Görev Yapan Öğretmenlerin Çocuklardaki Fiziksel İstismar Belirtilerine İlişkin Farkındalıklar:. Eskişehir İli Örneği. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Levin, P.G. (1983). Teachers’ perceptions, attitudes, and reporting of child abuse/neglect. Child Welfare, 62, 14-20.
  • Polat, O. (2000). Duygusal istismar nedir? Çocuk Forumu Dergisi, 3(1):1.
  • Polat, O. (2001). Çocuk ve şiddet. İstanbul: Der Yayınları.
  • Sönmez, S. ve Bektaş, Ö. (2006). Okulöncesi Öğretmenlerinin Çocuk İstismarı ve İhmalini İçeren Küçük Öyküler Üzerine Görüş ve Tutumları. Uluslararası Katılımlı Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Okulöncesi Eğitiminin Dünü, Bugünü ve Geleceği Sempozyumu, Kıbrıs.
  • Sözduyar, H. (1989). İlköğretim ve ortaöğretim kurumlarında çalışan öğretmenlerin, çocuk istismarı konusundaki görüşlerinin incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Şimşek-Orhon, F., Ulukol, B., Bingöler, B. ve Başkan-Gülnar, S. (2006). Attitudes of Turkish parents, pediatric rezidents, and medical students toward child disciplinary practicies. Child Abuse and Neglect, 30, 1081-1092.
  • US Department of Healh and Human Services, Administration on children, Youth and Families (ACYF). (2009). Child Maltreatment 2007, http://www.acf.hhs.gov/programs/cb/pubs/cm07/cm07.pdf (20/09/2012)
  • Uysal, A. (1998). Çocuk istismarı ve ihmalinin belirti ve risklerini tanımada hemşirelerin ve ebelerin bilgi düzeylerinin ölçülmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir. Uysal, A. ve Özsoy, S. (2003). Öğretmenlerin çocuk istismarı üzerine görüş ve tutumları. Çocuk Forumu Dergisi, 6 (2), 44.
  • Walsh, K. ve Farrell, A. (2008). Identifying and evaluating teachers’knowledge in relation to child abuse and neglect: A qualitative study with Australian early childhood teachers. Teaching and Teacher Education, 24, 585-600.
  • Walsh, K., Farrell, A., Bridgstock, R. ve Schweitzer, R. (2006). The contested terrain of teachers detecting and reporting child abuse and neglect. Journal of Early Childhood Research, 4 (1), 65-76.
  • World Health Organization (WHO) . (2002). World report on violence and health :summary.Geneva,Switzerland. http://www.who.int/violence_injury_pre vention/violence/world_report/en/summary_en.pdf (20/09/2012). World Health Organization and International Society for Prevention of Child Abuse and Neglect. (2006). Preventing child maltreatment: A guide to taking action and generating evidence. http://whqlibdoc.who.int/publications/2006/9241594365_eng.pdf (20/09/2012).
  • Zeytinoğlu , S. ve Kozcu, Ş. (1990). Fiziksel çocuk istismarı konusunda bir araştırma. aile yazıları 3. 391-398. Ankara: T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Bilim Serisi: 5/3, Devran Matbaası.
  • Zeytinoğlu, S. (1991) Sağlık, sosyal hizmet, hukuk ve eğitim alanlarında çalışan uzmanların Türkiye'de çocuk istismarı ve ihmali sorunu ile ilgili görüşleri. İçinde E.Konanç, İ. Gürkaynak ve A. Egemen (Ed.), Çocuk istismarı ve ihmal (147-167). Ankara: Gözde Repro Ofset.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Nilay Dereobalı Bu kişi benim

Sevinç Çirak Karadağ Bu kişi benim

Sibel Sönmez Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Nisan 2013
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013 Cilt: 14 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Dereobalı, N., Karadağ, S. Ç., & Sönmez, S. (2013). Okulöncesi Eğitim Öğretmenlerinin Çocuk İstismari İhmali Şiddet Ve Eğitimcilerin Rolü Konusundaki Görüşleri. Ege Eğitim Dergisi, 14(1), 50-66.