Profile of Turkish Learners as a Foreign Language via a Massive Open Online Course

Yıl 2019, Cilt: 20 Sayı: 2, 366 - 382, 31.12.2019

Özlem Ozan Yasin Özarslan

https://doi.org/10.12984/egeefd.471057

Cited By: 1

Öz

In this study, profile analysis of 6254
learners, who were from 104 countries and 136 nationalities, registered in Türkçe
Öğreniyorum (Learn Turkish) MOOC, was performed. The aim of this study was
to examine the distribution of Turkish learning reasons, mother tongue, nationality
and country of residence, education level, working status, number of foreign
languages spoken, internet usage habits and interests of learners in addition
to the relationship among these parameters. This is the first study, which includes
such a large and diverse sample, in the study field of teaching Turkish as a
foreign language. Therefore, the study is important since it might provide an
insight into learner demographics to program developers in policy-making
processes. In this research, cross-sectional survey design was used. Data were
collected through the Registration Form
integrated into the learning management system. According to the results, most
of the users, who wanted to learn Turkish as a Foreign Language, lived in Turkey
(n
= 4158, 66.49 %). More than half of the learners did not have a
second language (n = 3796,
60.70 %). The native language of the majority of the
sample was Arabic (n = 5100,
81.55 %). Nearly half of the participants had an
associate or bachelors’ degree (n = 2782,
44.48 %), and approximately
half of the participants were working (n = 2769, %
44.28). Approximately three-quarters of the learners had
not had an online course experience (n = 4617,
73.82 %) and more than half indicated (n
= 4253, % 68.00) using social networks.

Anahtar Kelimeler

Massive Open Online Course, Turkish as a Foreign Language, Open and Distance Learning, Learner Profile, MOOC

Kitlesel Açık Çevrimiçi Ders Yoluyla Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenenlerin Profili

Öz

Bu çalışmada Türkçe
Öğreniyorum kitlesel açık çevrimiçi dersine (Massive Open Online Course: MOOC)
kayıtlı yabancı dil olarak Türkçe öğrenmek isteyen 104 ülkeden ve 136
milliyetten 6254 öğrenenin; Türkçe öğrenme nedenleri, anadilleri, milliyetleri
ve yaşadıkları ülkeler, eğitim seviyeleri, çalışma durumları, bildikleri
yabancı diller, internet kullanım alışkanlıkları ve ilgi alanlarına dair
dağılımların ve bunlar aralarındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yabancılara
Türkçe öğretimi alanyazınında hem yurtiçindeki ve yurtdışındaki yabancıları hem
de böyle büyük ve çeşitlilik arz eden bir örneklemi kapsayan başka bir yayın
henüz yer almamaktadır. Bu nedenle çalışma, Türkçe öğrenmek isteyen
yabancıların demografik özelliklerini ortaya koyarak genel bir bakış açısı
sunması ve program geliştiricilere politika oluşturma süreçlerinde yol
gösterici bilgi sağlaması bakımından önemlidir. Araştırmada, kesitsel tarama
modeli kullanılmıştır. Veriler, öğrenme yönetim sistemi için özelleştirilen Kayıt
Formu üzerinden toplanmıştır. Analiz sonuçlarına göre yabancı dil öğrenmek
isteyenlerin çoğunluğu Türkiye’de yaşamaktadır (n = 4158, %
66.49). Yarıdan fazlası ikinci bir dil deneyimine sahip değildir (n = 3796,
% 60.70). Büyük çoğunluğunun anadili Arapçadır (n = 5100, %
81.55). Yarıya yakını önlisans veya lisans eğitim seviyesine sahiptir (n = 2782,
% 44.48), yine yarıya yakını çalışmaktadır (n = 2769, %
44.28). Öğrenenlerin yaklaşık dörtte üçünün çevrimiçi bir ders deneyimi
bulunmadığı (n = 4617, % 73.82)ve yarıdan fazlasının (n = 4253,
% 68.00) sosyal ağları
kullandığı belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Kitlesel Açık Çevrimiçi Ders, Açık ve Uzaktan Öğrenme, Yabancı Dil Olarak Türkçe, Öğrenen Profili, KAÇD

Kaynakça

• Aktaş, E. ve Uzuner Yurt, S. (2015). Türkçe eğitimi alanındaki makale özetlerine yönelik bir içerik analizi. Turkish Studies, 10(7), 73–96. doi:10.7827/TurkishStudies.8121
• Başar, U. ve Akbulut, E. (2016). Yabancılara Türkçe öğretiminde öğrenen ihtiyaçlarının belirlenmesi: Yunus Emre Enstitüsü Tiflis Türk Kültür Merkezi Örneği. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 5(2), 1005-1020.
• Biçer, N. (2017). Yabancılara Türkçe öğretimi alanında yayınlanan makaleler üzerine bir analiz çalışması. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 27(Mayıs), 236–247. doi:10.5505/pausbed.2017.69772
• Boylu, E. ve Çangal, Ö. (2014). Yabancılara Türkçe öğretiminde dil ihtiyaç analizi: İran örneği. International Journal of Language Academy, 2(4), 127-151.
• Bozkurt, B. Ü. ve Uzun, N. E. (2015). Türkçenin eğitimi-öğretimine ilişkin bir alanyazını değerlendirmesi: Uluslararası bilimsel toplantılarda eğilimler/yönelimler. Dil Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi, 1(2), 1-15.
• Burton-Jones, A., & Hubona, G. S. (2006). The mediation of external variables in the technology acceptance model. Information & Management, 43(6), 706-717.
• Büyükikiz, K. K. (2014). Yabancılara Türkçe öğretimi alanında hazırlanan lisansüstü tezler üzerine bir inceleme. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(25), 203–213.
• Class Central, (2017). Massive list of MOOC providers around the world. https://www.class-central.com/report/mooc-providers-list/ adresinden elde edildi.
• Çalışkan, N. ve Çangal, Ö. (2013). Yabancılara Türkçe öğretiminde dil ihtiyaç analizi: Bosna-Hersek örneği. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 310-334.
• Dönmez, B. ve Gündoğdu, K. (2016). 2000-2016 yılları arasında Türkçe öğretim programları alanında yayımlanan makale ve tezlerin analizi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 5(4), 2109–2125.
• Erdem, M. D., Gün, M., Şengül, M. ve Özkan, E. (2015). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi alanında yazılmış bilimsel makalelerde geçen anahtar sözcüklere ilişkin bir içerik analizi. Ondokuz Mayıs üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(1), 213–237. doi:10.7822/omuefd.34.1.13
• Ford, N., & Chen, S. Y. (2000). Individual differences, hypermedia navigation, and learning: an empirical study. Journal of Educational Multimedia and Hypermedia, 9(4), 281-311.
• Garland, D., & Martin, B. N. (2005). Do gender and learning style play a role in how online courses should be designed. Journal of Interactive Online Learning, 4(2), 67-81.
• Güzel, A. (2003). Türkçenin eğitimi-öğretimi bölümlerinde kurulması gerekli görülen anabilim dalları hakkında yeni projelerimiz. Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 13(2003), 13-86.
• İBGİGM: İçişleri Bakanlığı Göç İdaresi Genel Müdürlüğü (2016). Göç Raporu. http://www.goc.gov.tr/files/files/2016_goc_raporu_.pdf adresinden elde edildi.
• İBGİGM: İçişleri Bakanlığı Göç İdaresi Genel Müdürlüğü (2018). Yıllara göre ikamet izni ile ülkemizde bulunana yabancılar. http://www.goc.gov.tr/icerik6/ikamet-izinleri_363_378_4709_icerik adresinden elde edildi.
• İşcan, A. (2011). Türkçenin yabancı dil olarak önemi. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 2(4), 29-36.
• Kirkwood, A., & Price, L. (2011). Enhancing Learning and Teaching Through Technology: A Guide to Evidence-Based Practice for Policy Makers. York, UK: Higher Education Academy.
• Koçer, Ö. (2013). Program geliştirmenin ilk basamağı: Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde ihtiyaç ve durum analizi. Eğitim ve Bilim Dergisi, 38(169), 159-174.
• Liu, X., Liu, S., Lee, S.-H., & Magjuka, R. J. (2010). Cultural Differences in Online Learning: International Student Perceptions. Educational Technology & Society, 13(3), 177–188.
• Liu, M., Moore, Z., Graham, L., & Lee, S. (2002). A look at the research on computer–based technology use in second language learning: A review of the literature from 1990–2000. Journal of Research on Technology in Education, 34(3), 250-273.
• Maden, S. ve İşcan, A. (2015). Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi amaç ve sorunlar (Hindistan Örneği). Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 3(5), 23-38.
• May, S., & Thorne, S. (2017). Encyclopedia of language and education: Language and technology. Switzerland: Springer.
• Moore, M. G., & Kearsley, G. (2005). Distance education: A systems view. Belmont, CA Thomson Wadsworth.
• Nicoll P, MacRury S, van Woerden HC, Smyth K (2018) Evaluation of technology-enhanced learning programs forhealth care professionals: Systematic review. Journal of Medical Internet Research, 20(4). doi:10.2196/jmir.9085.
• Ozan, Ö. ve Göçmenler, H. (2018). Türkçenin yabancı dil olarak uzaktan farklılaştırılmış öğretimi projesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(Özel sayı), 129-134. doi:10.19171/uefad.430162
• Ozan, O., Ozarslan, Y., & Yildiz, H. S. (2018). MOOLC design and development process for an agglutinative language: Türkçe Öğreniyorum case. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 2(Special Issue), 156-164.
• Ozarslan Y., & Ozan, O. (2017). Massive open online course (MOOC) for differentiated instruction of Turkish as a foreign language. Proceedings of Society for Information Technology & Teacher Education International Conference 2017, 1(1), 266-272.
• Özdemir, E. (2014). Tarama Yöntemi. İçinde M. Metin (Ed.), Kuramdan uygulamaya eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri (s. 77-97). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Özsoy, S. ve Özsoy, G. (2013). Eğitim araştırmalarında etki büyüklüğü raporlanması. İlköğretim Online, 12(2), 334‐346.
• Perifanou, M. (2015). Personalized MOOCs for language learning: A challenging proposal. ELearning Papers, 45(1).
• Perifanou, M. (2016). Worldwide state of language MOOCs. In S. Papadima-Sophocleous, L. Bradley & S. Thouësny (Eds), CALL communities and culture – short papers from EUROCALL 2016 (pp. 386-390). doi:10.14705/rpnet.2016.eurocall2016.593
• Tok, M. ve Yıgın, M. (2013). Yabancı uyruklu öğrencilerin Türkçe öğrenme nedenlerine ilişkin bir durum çalışması. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 8, 132-147.
• Venkatesh, V., Morris, M. G., & Ackerman, P. L. (2000). A longitudinal field investigation of gender differences in individual technology adoption decision-making processes. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 83(1), 33-60.
• Yıldız, Ü. ve Tunçel, H. (2014). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde karşılaşılan sorunlar ve öneriler. İçinde A. Şahin (Ed.), Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi: Kuramlar, yaklaşımlar, etkinlikler (s. 175-206). Ankara: Pegem.
• Yunus Emre Enstitüsü (2009). Yunus Emre Bülteni. http://www.yee.org.tr/media/_bulten/pdf/eylul_2009.pdf adresinden elde edildi.
• Yunus Emre Enstitüsü (2016). YEE 2016 Faaliyet Raporu. https://www.yee.org.tr/sites/default/files/yayin/2016_faaliyet_raporu_05.02.2018-db.pdf adresinden elde edildi.
• Yunus Emre Enstitüsü (2019). https://www.yee.org.tr/tr/kurumsal/yunus-emre-enstitusu adresinden elde edildi.
• Yurtdışı Türkler Başkanlığı (2019). https://www.ytb.gov.tr/ adresinden elde edildi.
• Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı (2018). Yükseköğretim bilgi yönetim sistemi öğrenci verileri. https://istatistik.yok.gov.tr/ adresinden elde edildi.