HEMŞİRELİKTE KİŞİLERARASI İLİŞKİLER VE İLETİŞİM" KONUSUNDAKİ EĞİTİME İLİŞKİN ÖĞRENCİLERİN GÖRÜŞLERİ

Yıl 1997, Cilt: 13 Sayı: 1, 45 - 57, 10.10.1997

Olcay Cam

Öz

Çalışmanın amacı, öğrencilerin dersle ilgili eğilimleri konusundaki görüşlerini saptamak ve teorik ağırlıklı olarak yürütülen bu derse ilişkin uygulamaya yönelik bir gereksinim olup olmadığını belirlemektir.
Bu çalışma. Eğe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsüne kayıtlı. Hemşirelik Bölümünde yüksek lisans programına devam eden. 1995- 1996 öğrenim yılında "Hemşirelikte Kişilerarası İlişkiler ve İletişim" dersini alan, tüm öğrencilere (n: 20) anket uygulanarak yapılmıştır. Veriler sayı ve yüzde dağılımları ile değerlendirilmiştir.
Araştırma bulgularına göre, öğrencilerin %85'i dersin "Yararlı" olduğu görüşündedir. Dersin işleniş şekli konusunda %20 "iyi". %70 "Ne ivi ne kötü”. %10'u ise “Kötü" olduğu görüşündedir. Bu oran için, etkili olabilecek etkenler incelendiğinde, öğrencilerin %70'i ders süresini yetersiz bulmaktadır. %90'ı ise dersin uygulamalarının olması gerektiği görüşündedir. Öğrencilerin eğitimlerinin daha verimli olması konusundaki önerileri, ise ders süresinin artırılarak, uygulama, tartışma ve görüşme olanağının daha fazla olması. Video - TV gibi görsel işitsel araçların kullanılması, dersle ilgili kitap, teksir gibi materyallerin yeterli olması şeklindedir.

Anahtar Kelimeler

hemşirelik öğrencisi, iletişim, kişilerarası ilişkiler

Kaynakça

• KAYNAKLAR 1. Anderson MM. hvanicki EF. (1984). "Teacher Motivation and Its Relationship to Burnout": Educational Administration Quarlelly. 20. 109-132. 2. Beyazid G, Yemez B ve ark. (1994). “Psikolojik Danışma ve Rehberlik Öğrencilerinde Psikodramanm Empatik Eğilim ve Euıpalik Beceri lzerine Etkisi", Buca Eğitim Fakültesi. EPH ABD. (Bildiri sunumudur). 3. Gurnard P. (1989). Teaching interpersonal Skills. First Edition. Chapman and Hall. London. Newyork. 4. Cartledge G. Milburn JF. (1983). Social Skill Assessment and Teaching In The Schools. Karatachwil! TR(Ed). Advances in the School Psychology. Vol.ill London: Lawrence Erlbaum Associates. 175-226. 5. Çulha M. Dereli AA. (1987). "Atılganlık Eğilimi Programı". Psikoloji Dergisi, Cilt: 6, Sayı: 21. Eylül. 124-127. 6. Cüceloğlu D. (1994). Yeniden İnsan İnsana. Remzi Kitapevi. İstanbul 7. Cüceloğlu D. (1993). Ailede İletişim Semineri. Sistem Yayıncılık. İstanbul. 8. Cüceloğlu D. (1993). "İyi Düşün Doğru Karar Ver". Sistem Yayıncılık. 2. Baskı. İstanbul. 9. Çam O. (1995). "Hemşirelik Yüksek Okulu Öğrencilerinde Psikodramanm Empatik Eğilim ve Empatik Beceri Üzerine Etkisi" (Basımda) Eğe Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi. Sayı: 2. 10. Çam O. (1996). "Hemşirelik Yüksek Okulu Öğrencilerinde Psikodrama Grup Çalışması İle Girişkenlik Düzeyi İlişkisinin İncelenmesi". (Basımda) Sayı: 2. 1 1. Dökmen 1. (1988). "Eıııpatinin Bir Modele Dayanılarak Ölçülmesi ve Psikodrama İle Geliştirilmesi". Ankara hıiversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. Cilt: 21. Sayı: 1 2. 155-190. 12. Dökmen İ. (1994). İletişim Çatışmaları ve Empati. Sistem Yayıncılık, İstanbul. 13. Duldt B\V, Gifiîn K. Patton BR. (1984). Interpersonal Communication in Nursing. F.A. Davis Company. Philadelphia. 14. Gordon T. (1996). "Etkili Öğretmenlik Eğitimi". Çeviren: Emel Aksay. Sistem Yayıncılık. I.Baskı. İstanbul. 15. Margie O. Saunders C. Dickson D. (1981). Social Skills in Interpersonal Communication. Second Edition Croom Helm Ltd.. London and Sydney. Brookline Books. Cambrige. 16. Kagan CM. (1985). Interpersonal Skills in Nursing. Croom Helm. London. 17. Karadağlı A. (1991). Sağlık Meslek Lisesi Hemşirelik Bölümü Öğrencilerinin Benlik Saygısı Düzeyinin İncelenmesi. Doktora Tezi. Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İzmir. 56 İS. Keleş R. (1976). Toplum Bilimlerinde Araştırına ve Yöntem. Türkiye ve Ortadoğu Amme İdaresi Enstitüsü Ankara. 23-35. 19. Korkut F. (1996). İletişim Becerileri Eğitiminin Lise Öğrencilerinin İletişim Becerilerini Değerlendirmelerine Etkisi. 3!’ . Cilt: 1. Sayı: 3. Eylül. 191-198. 20. Orlando !J. (1984). Hemşire-1 lasta İlişkisinde Kişileıarası Süreçler. Çcv.: Ayşe Özcau ve Nurgüıı Platin. Vellbi Koç Vakfı Yayınları. İstanbul. 21. Özeatı A. (1996). Hemşire Hasta İlişkisi ve iletişim. Saray Tıp Kitapevlcri, İzmir. 22. Şahin N, Durak A. Yasak Y. (1994). "Interpersonal Style. Loneliness and Depression" 23rd. International Congress of Applied Psychology. July 17 tli-22 nd. Madrid. Spain. 23. Saruhan A. (1986). Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi SML Hemşire Bölümü Öğrencilerinin Hemşirelik Mesleği 1 bıkkındaki Görüşleri ve Bu mesleği Seçmelerindeki Etmenler, Yüksek Lisans Tezi. Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İzmir. 24. Şentürk S. Yazar J. Önsel S. (1984). F. Nigtiııgale Hemşirelik Yüksek Okulu Öğrencilerinin Sosyo-Ekonomik Özellikleri ve Mesleksel Beklentilerinin Araştırılması. Hemşirelik Bülteni: 1.3(1984). 1-17. 25. Terakye G. Kum N. Özcan A. (1988) 'Türkiye'de Sağlık Meslek Liselerinde Okutulan Kişilcrarası ilişkiler Dersine İlişkin Bir İnceleme" (Yavm). I. Ulusal Hemşirelik Kongresi. Ege Üniversitesi Basımevi, İzmir, 329 338. 26. Terakye G. (1995). Hasta Hemşire İlişkileri. İV. Baskı. Aydogdu Ofset, Ankara. 27. Vollaıı-Acar N. (1989) Terapöük iletişim. Şafak Matbaacılık, Ankara. 28. Voltan-Acar N. Bilge F. (1992) "Birleştirilmiş Yöntemle (Modelden öğrenme, rol oynama ve üç sandalye teknikleri) verilen tcrapötik beceri eğitimi ve sonuçları". VII. Ulusal Psikoloji Kongresi Bilimsel Çalışmaları. 22-25 Eylül. Ankara Kongre Kitabı. Meteksaıı A.S. 243-249.