EXAMINATION OF THE PEDIATRIC NURSES'KNOWLEDGE ABOUT CHILD ABUSE AND NEGLECT

Yıl 2016, Cilt: 32 Sayı: 1, 48 - 58, 01.01.2016

Didem Polat Külcü Hülya Karataş

Öz

Objective: This study w as carried out in order to identify the knowledge of nurses working in clinics about child abuse and neglect.Methods: The sample o f this research’s descriptive cross-sectional constitutes i 12 nurses who work in clinical care given to pediatric patients in two hospitals in Sanliurfa. Data on socio­dem ographic characteristics were collected by questionnaire a nd Sym ptom s a nd Risk of Child Abuse a nd Neglect Diagnostic Scale number using SPSS program was evaluated by percentage distribution a nd chi-square testResults: The m ean age of the nurses was 26.91 ± 5:43. 62.5% of nurses hadn't received any training in child neglect and abuse, 87.5% of them indicated that they need training in this regard. 47.3% of nurses reported that they considered themselves poor in determining the child abuse and neglect.Nurses' average scores taken from the total scale for risk about symptom s of child abuse and neglect are 3:31 ± 0.55. When the mean scores obtained from subscales are examined; abuse and physical signs o f neglect in children are 3.28 ± 0.55, evidence o f neglect is 2:44 ± 0.71, abuse a nd behavioral symptom s in neglect of the child are 2.99 ± 0.51, parental characteristics prone to abuse a nd neglect are 3.39 ± 0.69,the children characteristics prone to abuse a nd neglect are 4.95 ± 0.1, a nd the family characteristics on child abuse a n d neglect are found to be 2.82 ± 0.76.Conclusion: The knowledge for the recognition of the nurses working in child abuse and neglect a nd the risk of symptom s was inadequate. Especially trainings to recognize the symptom s a nd risks should be given to the nurses working in clinical child abuse and neglect

Anahtar Kelimeler

Child neglect, child abuse, child nursing

ÇOCUK KLİNİKLERİNDE ÇALIŞAN HEMŞİRELERİN ÇOCUK İSTİSMARI VE İHMALİ KONUSUNDA BİLGİ DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ

Öz

Amaç: Bu araştırma çocuk kliniklerinde çalışan hemşirelerin çocuk istismarı ve ihmali konusunda bilgi düzeylerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır.Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı tipteki bu araştırmanın örneklemini, Şanlıurfa ilinde iki hastanenin çocuk hastalara bakım verilen kliniklerinde görev yapmakta olan 112 hemşire oluşturmaktadır. Veriler sosyo-demografik özellikler soru formu ve Çocuk istismarı ve ihmalinin Belirti ve Risklerini Tanılama Ölçeği ile toplanmış olup SPSS programı kullanılarak sayı, yüzdelik dağılım ve ki kare testi ile değerlendirilmiştir.Bulgular ve Sonuç: Hemşirelerin yaş ortalaması 26.91 ±5.43'dir. Hemşirelerin % 62.5'i çocuk ihmali ve istismarı konusunda herhangi bir eğitim almadıklarını, %87.5'i bu konuda eğitime ihtiyaç duyduklarını belirtmişlerdir. Hemşirelerin %47.3'ü çocuk ihmali ve istismarını belirlemede kendilerini yetersiz gördüklerini belirtmişlerdir. Hemşirelerin çocuk istismarı ve ihmali belirti ve risklerine yönelik toplam ölçek madde puan ortalaması 3.31 ±0.55'dir. Ölçeğin alt boyutlarından alınan puan ortalamaları incelendiğinde; istismar ve ihmalin çocuktaki fiziksel belirtileri 3.28±0.55, ihmal belirtileri 2.44±0.71, istismar ve ihmalin çocuktaki davranışsal belirtileri 2.99±0.51, istismar ve ihmale yatkın ebeveyn özellikleri 3.39±0.69, istismar ve ihmale yatkın çocukların özellikleri 4.95±0.1 ve çocuk istismarı ve ihmalinde ailesel özellikler 2.82±0.76 olduğu saptanmıştır. Çocuk kliniklerinde çalışan hemşirelerin çocuk istismarı ve ihmalinin belirti ve risklerini tanımaya yönelik bilgilerinin yeterliliğinin orta düzeyde olduğu saptanmıştır. Özellikle çocuk kliniklerinde çalışan hemşirelere çocuk istismarı ve ihmalinin belirti ve risklerini tanımaya yönelik eğitimler verilmelidir

Anahtar Kelimeler

Çocuk ihmali, çocuk istismarı, çocuk hemşireliği

Kaynakça

• Altunsu BA. Çocuklara Bakım Veren Hemşirelerin Çocuk İstismar ve İhmalini Tanıyabilmeleri. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü; 2004.
• Arıkan D. Yaman S. Çelebioğlu A. Çocuk İhmali Ve İstismarı Konusunda Hemşirelerin Bilgileri Atatürk üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2000; 3(2).
• Bulut I. Genç Anne ve Çocuk İstismarı. Ankara: Bizim Büro; 1996.
• Cüceloglu, D. İnsan ve Davranışı. İstanbul: Remzi Kitabevi; 2008.
• Çatık AE. Çam O. Hemşire Ve Ebelerin Çocuk İstismarı Ve İhmalinin Belirti Ve Risklerini Tanıma Düzeylerinin Saptanması. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi 2006; 22 (2) : 103-119.
• Diaz, A. Simantov E. Rickert, VI. “Effect of Abuse on Health. Arch”, Pediatr Adolesc Med 2002; 156: 811­ 817.
• Gölge ZB. Hamzaoğlu N.Türk B. Sağlık Çalışanlarının Çocuk İstismarı Ve İhmali Konusundaki Farkındalık Düzeylerinin Ölçülmesi. Adli Tıp Dergisi 2012; 26(2).
• Güler N. Uzun S. Boztaş S. Aydoğan S. Anneleri Tarafından Çocuklara Uygulanan Duygusal ve Fiziksel İstismar/İhmal Davranışı ve Bunu Etkileyen Faktörler. C. Ü. Tıp Fakültesi Dergisi 2002; 24 (3):128 - 134.
• http://www.unicef.org/media/media_65497.html UNICEF: High prevalence of child maltreatment in East Asia and the Pacific - stronger focus on prevention needed. NEW YORK.2012. Erişim tarihi: 12.10.2014.
• http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs150/en/ Child maltreatment. Erişim Tarihi: 29. 09. 2014
• http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/L5.5237.pdf 5237 Türk Ceza kanunu Madde 280.
• İnsan Hakları Derneği. Çocuk İhmali ve İstismarını Önleme Öğretmenler Ve Aileler İçin Eğitim Kılavuzu. Berkay ofset, Ankara: 2008.
• Kara B. Biçer Ü. Gökalp AS. Çocuk istismarı. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2004; 47: 140-151.
• Kara Ö. Çalışkan D. Suskan E. Ankara İlinde Görev Yapan Çocuk Asistanları, Uzmanları Ve Pratisyen Doktorların Çocuk İstismarı Ve İhmali Konusunda Bilgi Düzeyleri ve Yaklaşımlarının Karşılaştırılması. Türk Pediatri Arşivi 2014; 49: 57-65.
• Kocaer Ü. Hekim Ve Hemşirelerin Çocuk İstismarı ve İhmaline Yönelik Farkındalık Düzeyleri. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü; 2006.
• Krug EG. Dahlberg LL. Mercy JA. Zwi AB. Lozano R. World Report On Vıolence And Health. Chapter 3. Chıld Abuse And Neglect By Parents And Other Caregıvers. W HO Geneve. 2002.
• Paavilainen E. Merikanto J. Kurki A. Laippala P. Tammentie T. Paunonen M. Identification Of Maltreatment While Caring For Their University Hospital. International Journal O f Nursing Studies 2002; 39: 287-294.
• Turhan E. Sangün O. İnandı T . “Birinci Basamakta Çocuk istismarı ve Önlenmesi”, Sted 2006; 15(9): 153- 157.
• Uysal A. Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerini Tanılamada Hemşire Ve Ebelerin Bilgi Düzeylerinin Saptanması. Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü; 1998.
• Ünal F. Ailede Çocuk İstismarı ve İhmali. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi 2008; 12( 1): 9-18.