THE EFFECT OF INDIVIDUAL COUNSELUNGINTERVENTION BASED ON THE STAGE OF CHANGE İN INCREASING PHYSICAL ACTIVITY

Yıl 2015, Cilt: 31 Sayı: 2, 26 - 39, 01.06.2015

Adile Tümer Süheyla Özsoy

Öz

Objective: This study aimed to evaluate the effect of individual counselling intervention based on the stage ofchange for increasing physical activity in adults.Material and Method: Our research was performed as a randomized, controlled trial. The sample of this study formed 84 administrative staff vvorking at the Muğla University, age ranged from 23 to 50 years. The participants were divided into two groups as intervention n=42 and control groups n=42 . Hovvever, a participant in the research process from both groups went to. Research was completed with 82 participants. The intervention group received physical activity counselling program five counselling interviews . Data were obtained in the period betvveen September 2005-April 2006. Sociodemographic Questions, Physical activity scale, physical activity behaviour form and assessment o f stage o f change form were used in the study. The data were analyzed by using Statistical Package for Social Sciences version 11.0.Results: At the end of the physical activity counselling program the scores for physical activity intention and physical activity behavior before-after were found to be significantly increase in the intervention group p

Anahtar Kelimeler

individualized counselling, physical activity, nursing, transtheoretical model

FİZİKSEL AKTİVİTEYİ ARTIRMADA DEĞİŞİM AŞAMASI TEMELLİ BİREYSEL DANIŞMANLIK GİRİŞİMİNİN ETKİSİ

Öz

Amaç: Bu araştırmada, yetişkinlerde fiziksel aktiviteyi artırmada değişim aşaması temelli bireysel danışmanlık girişiminin etkisinin incelenmesi amaçlandı.Gereç ve Yöntem: Araştırma, randomize, kontrollü, deneysel çalışma olarak gerçekleştirildi. Örnekleme 23-50 yaşlar arasında, Muğla Üniversitesi'nde idari personel olarak çalışan 84 kişi alındı. Katılımcılar girişim n=42 ve kontrol grubu n=42 olmak üzere iki gruba ayrıldı. Ancak her iki gruptan da araştırma sürecinde birer katılımcı ayrıldı, araştırma 82 katılımcı ile tamamlandı. Girişim grubuna, davranış değişim aşamasına uygun, bireysel fiziksel aktivite danışmanlığı yapıldı beş kere . Veriler Eylül 2005-Nisan 2006 tarihleri arasında "Sosyodemografik Özellikler Veri Formu", "Fiziksel Aktivite Ölçeği", "Fiziksel Aktivite Davranış Formu" ve "Değişim Aşaması Tanılama Formu" ile toplandı. Verilerin analizi SPSS 11.00 paket programında yapıldı.Bulgular: Fiziksel aktiviteyi artırmaya yönelik yapılan bireysel danışmanlık programı sonrasında girişim grubunun fiziksel aktivite niyet puanında ve fiziksel aktivite davranış puanında artış olduğu belirlendi, ön izlem-son izlem arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptandı p

Anahtar Kelimeler

Bireysel Danışmanlık, fiziksel aktivite, hemşirelik, teorilerüstü model

Kaynakça

• Albright CL, Pruitt L, Castro C & et al. Modifying Physical Activity in a Multiethnic Sample of Low- income Women: One-year Results from the IM PACT (Increasing Motivation for Physical ACTivity) Project. Ann Behav Med 2005; 30(3): 191-200.
• Ay S. Egzersiz davranışını geliştirmede ve sürdürmede teorilerüstü model temelli girişimlerin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İzmir: Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü; 2008: 136-8.
• Barnett-Damewood M, Carlson-Catalano J. Physical Activity Deficit: A Proposed Nursing Diagnosis. Nurs Diagn 2000;11(1): 24-31.
• Bozionelos G. Bennet P. The Theory of Planned Behaviour as Predictor of Exercise: The Moderating Influence of Beliefs and Personality Variables. J Health Psychol 1999; 4(4): 517-529.
• Burbank PM, Reibe D, Padula CA & et al. Exercise and Older Adults: Changing Behavior with the Transtheoretical Model, Orthop Nurs 2002; 21(4): 51-61.
• Centers for Disease Control and Prevention (CDC). Physical Activity for Everyone, 2005. Retrieved June 17, 2005, from http://www.cdc.gov/physicalactivity/everyone/guidelines/adults.
• Conn VS, Tripp-Reimer T, Maas ML. Older Women and Exercise: Theory of Planned Behavior Beliefs. Public Health Nurs 2003; 20(2): 153-163.
• Dearden JS, Sheahan SL. Counseling Middle-aged Women About Physical Activity Using the Stages of Change. J Am Acad Nurse Pract 2002; 14(11): 492-497.
• Erol S, Erdoğan S. Sağlık Davranışlarını Geliştirmek ve Değiştirmek için Transteoretik Modelin Kullanılması. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2007; 10(2): 86-93.
• Hayashi T, Chaput LA, Rocha DA & et al. Lifestyle Intervention, Behavioral Changes, and Improvement in Cardiovascular Risk ProfiLes in the California WISEW OMAN Project. J Womens Health 2010; 19(6): 1129-1138.
• Ickes MJ, Sharma M. A Systematic Review of Physical Activity Interventions in Hispanic Adults. J Environ Public Health 2012; 1-15. 156435. doi:10.1155/2012/156435
• İncedayı S. Planlı Davranış Kuramı’na göre geliştirilen fiziksel aktivite ölçeğinin Türk toplumuna uyarlama çalışması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü; 2005.
• Kafalı N. Transteoretik modele göre adölesanların egzersiz davranışları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü; 2009. 1-2.
• Kim YH, Cardinal BJ. Effects of a Transtheoretical Model-based Stage-matched Intervention to Promote Physical Activity Among Korean Adults. International Journal of Clinical and Health Psychology, 2009; 9(2): 259-273.
• Kirk A, Mutrie N, Maclntyre P & et al. Increasing Physical Activity in People with Type 2 Diabetes. Diabetes Care 2003; 26(4): 1186-92.
• Kirk AF, Mutrie N, Maclntyre PD & et al. Promoting and Maintaining Physical Activity in People with type 2 Diabetes. Am J Prev Med 2004; 27(4): 289-96.
• Kutlu AK, Dıramalı A, Temiz C ve ark. Yatağa Bağımlı Hastalarda Egzersizin Kan Değerleri ve Yaşam Bulguları Üzerine Etkisi. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi 2011; 27 (1): 25-36.
• Marcus BH, Selby VC, Niaura RS & et al. Self-Efficacy and the Stages of Exercise Behavior Change. Res Q Exerc Sport 1992; 63(1): 60-6.
• Miçooğulları BO, Cengiz C, Aşçı F ve ark. Genç Yetişkin Bireylerin Egzersiz Öz Yeterlik ve Egzersize Bakış Açılarının Cinsiyet ve Egzersiz Davranışı Değişim Basamaklarına Göre İncelenmesi. Spor Bilimleri Dergisi 2010; 21(2):49-59.
• Mier N, Tanguma J, Millard A V & et al. A pilot Walking Program for Mexican-American Women Living in Colonias at the Border. Am J Health Promot 2011; 25(3): 172-5.
• Norman P, Corner M, Bell R. The Theory of Planned Behaviour and Exercise: Evidence for the Moderating Role of Past Behaviour. British Journal of Health of Psychology 2000; 5(3): 249-61.
• Pekmezi DW, Neighbors CJ, Lee CS & et al. A Culturally Adapted Physical Activity Intervention for Latinas. A Randomized Controlled Trial. Am J Prev Med 2009; 37(6): 495-500.
• Purath J, Miller AM, McCabe G & et al. A Brief Intervention to Increase Physical Activity in Sedentary Working Women. Can J Nurs Res 2004; 36(1): 76-91.
• Robbins LB, Pender NJ, Conn VS & et al. Physical Activity Research in Nursing. J Nurs Scholarsh 2001; 33(4): 315-21.
• Shin Y, Yun S, Jang H & et al. A Tailored Program for the Promotion of Physical Exercise Among Korean Adults with Chronic Diseases. Appl Nurs Res 2006; 19(2): 88-94.
• Slack MK. Interpreting Current Physical Activity Guidelines and Incorporating them into Practice for Health Promotion and Disease Prevention. Am J Health-Syst Pharm 2006; 63(17): 1647-53.
• Speck BJ. From Exercise to Physical Activity. Holist Nurs Pract 2002; 16 (5): 24-31.
• Spencer L, Adams TB, Malone S & et al. Applying the Transtheoretical Model to Exercise: A Systematic and Comprehensive Review of the Literature. Health Promot Pract 2006; 7(4): 428-43.
• T.C. Sağlık Bakanlığı, Ulusal Hanehalkı Araştırması 2003 Temel Bulguları. Refik Saydam Hıfzıssıhha Mektebi Müdürlüğü Ankara, 2006.
• T . C. Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü. Sağlıklı Beslenelim, Kalbimizi Koruyalım Projesi Araştırma Raporu. Ankara: 2004.
• U . S. Department of Health and Human Services. Physical Activity Guidelines for Americans. Washington DC: USDHHS, 2008. Retrieved June 15, 2013, from http://www.health.gov/paguidelines.
• Woods C, Mutrie N, Scontt M. Physical Activity Intervention: A Transtheoretical Model-based Intervention Designed to Help Sedentary Young Adults Become Active. Health Educ Res 2002; 17(4): 451-460.
• World Health Organisation. WHO/CDC Partners Meeting on Implementation of W HO Physical Activity Strategy Miami 13-15 http://www.who/int/moveforhealth/publications/mfh_miami_planaction_feb05.pdf. Dec. 2004 Action Plan.
• Retrieved March 15, 2013, from
• Yan T, Wilber KH, Aguirre R & et al. Do Sedentary Older Adults Benefit from Community-based Exercise? Results from the Active Start Program. Gerontologist 2009; 49(6): 847-55.