PSYCHOEDUCATION AS NURSING INTERVENTION IN REDUCING INTERNALIZED STIGMA IN PATIENTS WHO TAKE BIPOLAR DISORDER DIAGNOSIS

Yıl 2013, Cilt: 29 Sayı: 2, 83 - 93, 01.06.2013

Olcay Çam Döndü Çuhadar

Öz

Internalized stigma is the devaluation, shame, secrecy and withdrawal triggered by applying negative streotypes to oneself. Like other members of society, individuals with mental illness naturally come into contact with cmmon stereotypes. Once these individuals are labeled by themselves or by others as being mentally ill the willingly or unwillingly assume membership in the group that is the object of the stereotypes. Stigma is a serious problem that perceived by 54.6% of Bipolar disorder patients. Educated and sophisticated population would understand that psychiatric illnesses are often treatable. If the public accepted the fact that these illnesses are often successfully treated, those affected with illness would not ashamed of it and would be more likely to seek out appropriate Professionals with the expectation of symtom relief. Stigma is a significant barrier to treatment of mental health problems. Experience of stigmatization can lead individuals to delay, avoid or disengage from mental health treatment. For individuals in treatment stigma focused psychoeducation can decrease perceived stigmatization. This review has been writen aim of clarifying to use of internalized stigma reducing approaches by bring together them in a psychoeducation programe that particular to bipolar disorder

Anahtar Kelimeler

Internalizeds stigma, bipolar disorder, psychoeducation, psychiatric nursing

BİPOLAR BOZUKLUK TANISI ALAN HASTALARDA İÇSELLEŞTİRİLMİŞ DAMGALAMAYI AZALTMADA HEMŞİRELİK GİRİŞİMİ OLARAK PSİKOEĞİTİM

Öz

Toplumdaki damgalamanın içselleştirilmesi, bireylerin ciddi şekilde örselenmesine yol açmaktadır. Toplumun diğer bireyleri gibi, ruhsal hastalığı olanlarda toplumdaki kalıp yargılarla karşı karşıya kalırlar. Bu bireyler bir kez kendileri ya da başkaları tarafından akıl hastası olarak etiketlendiklerinde, istemeyerek de olsa kendilerini bu grubun bir üyesi olarak görürler. Damgalama Bipolar bozukluk hastalarının %54,6’sının hissettiği ciddi bir sorundur. Eğitilmiş ve bilgili bir toplum psikiyatrik hastalıkların tedavi edilebilirliğini anlar. Eğer halk bu hastalıkların başarılı şekilde tedavi edildiğini kabul ederse, bu hastalıklardan etkilenenler utanmayacaktır ve semptomların kabulüyle birlikte uygun profesyonel yardım arayışı artacaktır. Ruhsal hastalıkların tedavisi ve biyolojik temelleri hakkındaki eğitim, bu konu üzerindeki fikirleri normalleştirmede çok ciddi şekilde etkili olabilir. Damgalama ruh sağlığı problemlerinin tedavisinde önemli bir engeldir. Damgalama yaşantısı bireylerde ruh sağlığı tedavisini erteleme ya da tedaviden kaçınmaya neden olabilir. Tedavi altındaki bireylere yönelik damgalama odaklı bir psikoeğitim içselleştirilmiş damgalamayı azaltabilir. Bu derleme, içselleştirilmiş damgalamayı azaltmaya yönelik yaklaşımların bir araya getirilerek bipolar bozukluk hastalarına özgü bir psikoeğitim programının içerisinde kullanılmasına açıklık getirmek amacıyla yazılmıştır

Anahtar Kelimeler

İçselleştirilmiş damgalama, bipolar bozukluk, psikoeğitim, psikiyatri

Kaynakça

• Alataş G, Kurt E, Tüzün Alataş E, Bilgiç V, Karatepe HT. Duygudurum Bozukluklarında Psikoeğitim. Düşünen Adam 2007;20(4):196.205.
• Alvidrez J, Snowden LR, Kaiser DM Involving Consumers In The Development of A Psychoeducational Booklet About Stigma For Black Mental Health Clients. Health Promot Pract 2008; 1-10.
• Alvidrez J, Snowden LR, Rao SM ve ark. Boccelari A. Psychoeducation to Address Stigma ın Black Adults Referred For Mental Health Treatment: A Randomized Pilot Study. Community Ment Helth J 2009; 45:127-136.
• Aydemir Ö. Bipolar Bozukluğa Yönelik Tutum ve Damgalama. 3P Dergisi Eylül 12 2004; (Suppl. 3): 61-64.
• Aydemir Ö. Bipolar Bozukluğa Yönelik Tutumlar ve Damgalama. İçinde. Stigma Ruhsal Hastalıklara Yöne- lik Tutumlar ve Damgalama. Taşkın EO, Editör. İzmir: Meta Basım ve Matbaacılık; 2007. 156-165.
• Beck SJ. Bilişsel Terapi Temel İlkeler ve Ötesi. Çeviren: N Hisli-Şahin. 1. Basım, Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları; 2001; 15-28.
• Cakir S, Bensusan R, Akca ZK ve ark. Yazıcı O. Does A Psychoeducational Approach Reach Targeted Patients With Bipoar Disorder? Journal of Affective Disorders 2009; 119:190-193.
• Colom F, LAM D. Psychoeducation: Improving Outcomes in Bipolar Disorder. European Psychiatry 2005; 20:359-364.
• Colom F, Vieta E. Improving The Outcome of Bipolar Disorder Through Non-Pharnacological Strategies: The Role of Psychoeducation. Rev Bras Psiquiatr 2004; 26(Suppl.3): 47-50.
• Colom F, Vieta E. Psychoeducation Manual For Bipolar Disorder. Cambridge: Cambridge University Pres; 2006. 45-49.
• Çam O, Çuhadar D. Ruhsal Hastalığa Sahip Bireylerde İçselleştirilmiş Damgalama ve Damgalanma Süreci. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi 2011;2(3):136-140.
• Freeman SM, Roy SRC. Cognitive Behaviour Therapy and The Roy Adaptation Model: Integrating CBT Into Nursing Practice. In. Cognitive Behaviour Therapy In Nursing Practice. Freeman SM, Freeman A, Editors. New York: Springer Publishing Company; 2005.3-28.
• Hayward P, Bright JA. Stigma and Mental Ilness. Journal of Mental Health 1997;6(4):345-354.
• Hayward P, Wong G, Bright A ve ark. Stigma and Self-Estem ın Manic Depression: An Exploratory Study. Journal of Affective Disorders 2002; 69: 61-67.
• Kneisl CR. Theoretical Basis For Psychiatric-Mental Health Nursing. In. Contmporary Psychiatric-Mental Health Nursing. Kenisl CR, Wilson HS, Trigoboff E. Editors. New Jersey: Pearson Education Inc. 2004. 18.
• Knight MTD, Wykes T, Hayward P. Group Treatment of Perceived Stigma and Self Estee ın Schizophrenia: A Waiting List Trial of Efficacy. Behavioural Ad Cognitive Psychotherapy 2006. 34:305-318.
• Link BG, Struening EL, Neese-Todd S ve ark. On Describing and Seeking to Change the Experience of Stigma. Psychiatric Rehabilitation Skills 2002; 6(2):2012-31.
• Maccinnes DI, Lewis M The Evaluation of Short Group Programme To Reduca Self Stigma ın People With Serious and Enduring Mental Health Problems. Journa of Psychiatric and Mental Health Nursing 2008; 15:59-65.
• Morselli PL, Elgie R. GAMIAN-Europe/BEAM Survey I- Global Analysis of A Patient Questionnare Circulated To 3450 Members of 12 European Advocacy Groups Operating ın The Field of Mood Disorders. Bipolar Disorders 2003.5:265-278.
• Pinto-Foltz MD, Logsdon MC. Reducing Stigma Related to Mental Disorders: Initiatives, Interventions and Recommendations For Nursing. Archieves of Psychiatric Nursing 2009; 23(1): 32-40.
• Rouget WB, Aubry JM. Efficacy of Psychoeducational Approaches on Bipolar Disorders: A Review of The Litetature. Journal of Affective Disorders 2007;98:11-27.
• Scrimali T, Freeman SM. Psychotic Disorders. In. Cognitive Behaviour Therapy ın Nursing Practice. Freeman SM, Freeman A, Editors. New York: Springer Publishing Company; 2005. 269-291.
• Sönmez S. Şizofreni Hastalarında Psikoeğitim Grup Çalışmasının Pozitif ve Negatif Belirtiler, Sosyal İşlevsellik, Yeti Yitimi, İçgörü ve Yaşam Kalitesi Üzerine Etkilerinin Araştırılması. Uzmanlık Tezi. T.C. Sağlık Bakanlığı, Bakırköy Prof. Dr. Mazhar Osman Ruh Sağlığı ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi; İstanbul: 2009.
• Taşkın EO, İçselleştirilmiş Damga ve Damgalanma Algısı. İçinde. Stigma Ruhsal Hastalıklara Yönelik Tutumlar ve Damgalama. Taşkın EO, Editör. İzmir: Meta Basım ve Matbaacılık; 2007b. 31-40.
• Taşkın EO, Ruhsal Hastalıklarda Damgalama ve Ayrımcılık. İçinde. Stigma Ruhsal Hastalıklara Yönelik Tutumlar ve Damgalama Taşkın EO, Editör. İzmir: Meta Basım ve Matbaacılık; 2007a. 17-30.
• Walsh J. Psychoeducation In Mental Health. Chicago: Lyceum Books Inc 1998;9-27.
• Watson AC, Corrigan PW (2010 Mart 20). The Impact of Stigma on Service Access and Participation. http://www.Bhrm.Org/Guidelines/Stigma.Pdf adresinden indirildi.