Early childhood masturbation is a situation which the child’s stimulates his/her sexual organ, sweats, blushes and puffs, yet not accompanied by a medical disorder, besides annoying the parents. The beginning of masturbation behaviours coincide with any period of childhood, and it is more frequently observed especially among 3-5 year old girls. Early childhood masturbation is a very crucial issue among paediatricians and child psychiatry, but the clinical studies having been carried out up to now are limited. In this study it is discussed early childhood masturbation and nurse’s role. There are some problems with the diagnosis of the masturbation due to the fact that it is not known to be observed in children as an illness. It is quite probable to come across children whose seizures do not decrease despite having been examined with detailed radiologic methods for a long time and taken anti-epileptic medicine. It might be sufficient to have a detailed medical history to differentiate masturbation from other illnesses. It is reported that there are many reasons causing childhood masturbation, but the most common reason is that child’s not being happy about his/her relationship with others. It is notified that the child masturbation is a healthy behaviour unless it is excessive and hurts the child physically. However, if pain and damage on the genital organs occur, if feelings such as shame and guiltiness have started to appear, if this behaviour prevents the child from daily activities by being excessive and if the parents go over and warn against the behaviour exorbitantly, this behaviour, not being harmful under normal circumstances, could be unfavourably for the child. As a paediatric nurse, the reasons which can cause local irritation such as wrong clothing, pinworm, vulvovaginitis should be scrutinized and if there are, they should be removed, and the parents should be informed about right clothing. The first step to give information about child masturbation to the parents who consult with this complaint to the healthcare organizations is to inform them about child masturbation and calm them down. There is no place for punishing, embarrassing and scolding in the treatment. Parents are advised to avoid from manners which could give rise to masturbation such as slapping or petting on the genital and gluteal area. It is assumed that if these behavioural approaches are adopted, the problem and its effect on the family could alleviate
Erken çocukluk dönemi masturbasyonu; çocuğun kendi cinsel organını uyarması, terleme, kızarma ve sık nefes alma gibi bulguların yaşandığı, tıbbi bir bozukluğun eşlik etmediği ancak bunlarla birlikte anne-babayı rahatsız edici bir durumdur. Çocuklarda masturbasyon davranışının başlangıcı erken çocukluğun herhangi bir döneminde olmakta ve özellikle 3-5 yaşları arasında kız çocuklarda daha fazla görülmektedir. Erken çocukluk dönemi masturbasyonu pediatristler ve çocuk psikiyatristleri için önemli bir konu olmakla birlikte yapılan klinik çalışmalar sınırlı sayıdadır. Bu çalışmada erken çocukluk dönemi mastürbasyonu ve hemşirenin rolü tartışılmaktadır. Masturbasyonun çocuklarda da görülebilen bir davranış olduğunun bilinmemesinden dolayı masturbasyonun tanısına ilişkin sorunlar yaşanmaktadır. Uzun süre ayrıntılı radyolojik yöntemlerle incelenen, çeşitli antiepileptik ilaçlar almasına rağmen nöbetleri azalmayan çocuklarla karşılaşılabilmektedir. Ayrıntılı bir öykü masturbasyonu diğer medikal sorunlardan ayırmak için yeterli olabilmektedir. Çocukluk dönemi masturbasyonuna birçok etkenin neden olduğu, temel nedenin ise, çocuğun çevresiyle iletişiminde yeterince doyuma ulaşamaması olarak bildirilmektedir. Erken çocukluk döneminde yapılan masturbasyonun aşırı olmamak ve çocuğa fiziksel bir zarar vermemek koşuluyla çocuk için hiçbir tehlikesi ve zararı olmadığı, sağlıklı bir davranış olduğu bildirilmiştir. Fakat, çocukta masturbasyon sonucu genital organlarda ağrı, doku harabiyeti oluşuyorsa, utanma, suçluluk gibi duygular gelişmeye başlamışsa, davranış çok aşırı olup diğer aktivitelerini engelliyorsa, aile çocuğun masturbasyon davranışı üzerinde aşırı şekilde duruyor, sürekli dikkat ederek her fırsatta ikaz ediyorsa çocuk için zararsız olan bu davranış zararlı hale gelebilir. Pediatri hemşiresi olarak; tedavide öncelikle lokal irritasyon yapabilecek yanlış giysi seçimi, kıl kurdu, vulvovajinit, gibi nedenler araştırılıp varsa ortadan kaldırılmalı, ailelere giysi seçimi konusunda eğitim verilmelidir. Çocuklarında masturbasyon şikayeti ile kliniğe başvuran anababalara yaklaşımda ilk önem taşıyan basamak çocukluk masturbasyonu konusunda bilgi vermek ve onları sakinleştirmektir. Tedavi yaklaşımında çocukları cezalandırma, utandırma ve azarlamanın yeri yoktur. Aileye masturbasyon davranışının başlamasına neden olabilecek genital ve gluteal bölgeye vurma ya da okşama gibi uyarıcı davranışlardan kaçınması önerilmektedir. Bu davranışsal yaklaşımlar uyguladığında, sorunun ve bu davranışın aile üzerindeki etkisinin azalacağı düşünülmektedir
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Özgün Araştırma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2012 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 28 Sayı: 2 |