ÇOCUKLARIN YAS SÜRECİ VE PSİKİYATRİ HEMŞİRESİNİN YAKLAŞIMLARI

Yıl 2006, Cilt: 22 Sayı: 1, 253 - 265, 01.01.2006

Gülseren Keskin Ayça Gürkan

Öz

Ölüm çocuk ve ailesi için temel stres etkenidir. Çocuklar ölüme beklenmeyen şekilde reaksiyon verebilmektedirler. Bu travmatik olay çocuk ve ailesine ciddi psikolojik ve sosyal distres getirebilmektedir. Çocukluk çağı, yas sürecine farklı bir yaklaşımın getirilmesinin gerektiği bir periyottur. Yasın erken döneminde desteklenmeyen çocuk bazı temel psikiyatrik bozukluklara kadar varabilen emosyonel ve davranışsal problemler geliştirebilmektedir. Çocuk ve ebeveyne uygulanacak erken dönem önleme destek programları ile çocuğun ve ebeveynin kayba karşı uygun bir uyum geliştirmelerine yardımcı olunabilir. Hemşire terapist çocuğun yasa uyum sürecinde önemli bir role sahiptir. Erken dönem hemşirelik önleme girişimleri, aile ve çocuğa psiko-eğitimsel destek gruplarını içerir. Bu yapılandırılmış hemşirelik programları kayıp yaşayan çocuk ve ebeveynlerin karmaşık yas riskini azaltabilir

Anahtar Kelimeler

yas süreci, çocukluk çağı yas dinamikleri, hemşirelik yaklaşımı

CHILD GRIEF PERIOD AND PSYCHIATRIC NURSING APROACH

Öz

The death is a major stressful event for children and their families. Child may be give unexpected reaction to death This traumatic event can bring serious psychological and social distress to bereaved children and their families. Childhood period different importance aspect to grieving process. Children who are not supported in the early phases of grieving can develop serious emotional and behavioral problems that can lead to the development of some major psychiatric disorders. Providing early prevention support programs for surviving parents and bereaved children can help both the parents and the children adapt to their losses. Nurse therapist have an important role child grief period adaptation. Early nursing prevention programs include psycho-educational groups for the surviving parents and support groups for the bereaved children. These nursing structured programs can decrease the risk of complicated grief in bereaved child and parents

Anahtar Kelimeler

grief process, childhood grief dinamic, nursing approach

Kaynakça

• 1. Adler A (1997). Psikolojik Aktivite . Çeviren Çorakçı B. Say Yayım Dağıtım Ltd Şti. İstanbul .
• 2. Astrid W (2005). Grief And Bereavement. Nurs Stand. Apr 13-19; 19(31): 65-68.
• 3. Beck CM, Rawlins RP, Williams SR (1984). Mental Health Psychiatric Nursing, Holistic Life –Cycle Approavh,. The C. Y. Mosby Company.
• 4. Bonanno GA, Papa A, Lalande K (2005). Grief Processing And Deliberate Grief Avoidance: A Prospective Comparison Of Bereaved Spouses And Parents İn The United States And The People's Republic Of China. J Consult Clin Psychol. Feb;73(1):86-98.
• 5. Brown EJ, Goodman RF (2005). Childhood Traumatic Grief: An Exploration Of The Construct İn Children Bereaved On September 11. J Clin Child Adolesc Psychol. Jun; 34(2):248-59.
• 6. Cerato M (2004). To Be With The Family During The Grieving Period. Prof Inferm. Jul-Sep;57(3):132-4.
• 7. Clark S, Burgess T, Laven G Et All (2004). Developing And Evaluating The Grief. Death Stud. Dec; 28(10):955-70.
• 8. Clements P, Focht-New G, Faulkner MJ (2004). Grief İn The Shadows: Exploring Loss And Bereavement İn People With Developmental Disabilities. Issues Ment Health Nurs. Dec;25(8):799-808.
• 9. Clements PT, Stenerson HJ (2004). Surviving Sudden Loss: When Life, Death, And Technology Collide. J Vasc Nurs. Dec; 22(4):134-7.
• 10. Cohen JA, Mannarino AP, Knudsen K (2004). Treating Childhood Traumatic Grief: A Pilot Study. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry. Oct;43(10):1225-33.
• 11. Çevik A, Öncü B (1995). Normal Ve Patolojik Yas Kliniğinin Çok Boyutlu İncelenmesi Ve Tedavi İlkeleri. Psikiyatri Bülteni. 3 (3): 109-114.
• 12. Demirsoy A, Bozcuk NA (1997). Ölümün Evrimsel Öyküsü. Geriatri I. Ed. Kutsal G. Ve Ark. Hekimler Yayın Birliği. Ankara. 1997 Sy:1-5.
• 13. Deranieri JT, Clements PT, Henry GC (2002). When Catastrophe Happens Assessment And İntervention After Sudden Traumatic Deaths. J Psychosoc Nurs. 40(2 .): 30–37
• 14. Dietrich Pİ, Mcwilliam CL, Ralyea SF Et All (1999). Mother-Loss: Recreating Relationship And Meaning. Can J Nurs Res. Sep; 31(2):77-101.
• 15. De Montigny F, Beaudet L, Dumas L (1996). The İmpact Of A Child's Death On The Family Can Nursenov; 92(10):39-42.
• 16. Dyregrov A(2000).Çocuk, Kayıplar ve Yas Yetişkinler İçin El Kitabı. Çev: Güvenç G. Türk Psikologlar Derneği Yayınları No: 20 1. Basım . Ankaras: 1-27
• 17. Dülgerler Ş (2005). Çocuklarda Ölüm Kavramı Ve Yas Sürecinde Psikiyatri Hemşireliğinin Rolü. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi. 21(1); 30-35.
• 18. Dyer KA (2005). Identifying, Understanding, And Working With Grieving Parents İn The Nıcu, Part I: Identifying And Understanding Loss And The Grief Response. Neonatal Netw. May-Jun;24(3):35-46.
• 19. İzmir M, Çevik A (1996). A Tipik İki Psikiyatrik Olguda Patolojik Yas. Psikiyatri Bülteni, 4 (1):45-47.
• 20. Karakaya M (1997). Çocuk, Hüzün Ve Ölüm. Nehir Yayınları.
• 21. Katz S, Florian VA (1986). Comprehensive Theoretical Model Of Psychological Reaction To Loss. Int J Psychiatry Med. 16(4):325-45.
• 22. Kaufman KR, Kaufman ND (2005). Childhood Mourning: Prospective Case Analysis Of Multiple Losses. Death Stud. Apr; 29(3):237-49.
• 23. Koçak OM, Çevik A (2002). Obsesif Kompulsif Bozukluk Tanısını Alan İki Hastada Komplike Yas. Türkiye Klinikleri Psikiyatri; 3(1):15-18.
• 24. Lacey D (2005). Nursing Home Social Worker Skills And End-Of-Life Planning. Soc Work Health Care. 40(4):19-40.
• 25. Langner R, Maercker A(2005). Complicated Grief As A Stress Response Disorder: Evaluating Diagnostic Criteria İn A German Sample. J Psychosom Res. Mar; 58(3):235-42.
• 26. Lee WH, Lee M, Kim S, Kang KA (2005).Characteristics Of The Grieving Process: A Pilot Study Of 10 Korean Spouses Of Patients Who Passed Away From Cancer. Int J Nurs Stud. May; 42(4):399-408.
• 27. Odağ C (1995). İntihar (Özkıyım) Tanım-Kuram-Sağaltım. İzmir Psikiyatri Derneği – Psikoterapi Birimi. İzmir.
• 28. Ross EK (1991). Yaşamın Son Günleri Sorular Ve Cevaplar. Çev: Gülşen T. 3. Baskı. Ankara. Ss:34-82
• 29. Ross EK. (1997). Ölüm Ve Ölmek Üzerine. Çev: Banu Büyükkal Boyner Holding Yayınları. İstanbul
• 30. Shear K, Frank E, Houck PR, Reynolds CF (2005). Treatment Of Complicated Grief: A Randomized Controlled Trial. Jama. Jun 1; 293(21):2601-8.
• 31. Stroebe W, Schut H, Stroebe MS (2005). Grief Work, Disclosure And Counseling: Do They Help The Bereaved? Clin Psychol Rev. Jun; 25(4):395-414.
• 32. Soderberg J (1981). Grief Themes. Ans Adv Nurs Sci. Jul;3(4):15-26.
• 33. Varcarolis EM.(1990). Foundation Of Psychiatric Mental Health Nursing. Philedephia. Ss:173-178.
• 34. Volkan V (1993). Othello’nun Mendili, Yas Sürecinde Bir Bağlantı Nesnesi. Psikiyatri Bülteni. 2(2): 53-58.
• 35. Volkan DV (1997). Psikanaliz Yazıları. Çev. Ceyhun B, Çevik A. Bilimsel Tıp Yayınevi. Psikanaliz Yazıları. Ankara.
• 36. Volkan DV, Zinti E (1999). Kayıptan Sonra Yaşam Çev. Vahip I, Kocadere M.Halime Odağ Psikanaliz Ve Psikoterapi Vakfı Eğitim Notları. İzmir.
• 37. Yanık M (2003). Şanlıurfa’da Taziye Evleri Ve Yas Reaksiyonu. X. Sosyal Psikiyatri Kongresi, Kongre Özet Kitabı. Ankara, 2003.
• 38. Yıldız M (1994). İnsanların Ölüm Karşısındaki Tutumları Hakkında Yapılan Araştırmaların Değerlendirilmesi. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İzmir.