II. Dünya Savaşı sonrası Fransa’da ortaya çıkan auteur
eleştiri yaklaşımı, eleştirmenlere yönetmenin gerçek değerini ölçmek konusunda yol
göstermek amacıyla şekillendirilmiştir. Bu yönteme göre daha önce filmin
yaratım sürecinde ikinci planda olduğu düşünülen yönetmen değer kazanmış ve
değerli addedilen yönetmenler filmin tek yaratıcısı olarak addedilmiştir. Bu
yaklaşım çerçevesinde bağımsız ve sanatsal değeri olan filmler üreten yönetmenler
analiz edilmekte ve temel olarak filmlerinde kullandıkları birçok ortak motifle
birlikte filmlerde yönetmenin imzasının olup olmadığı ortaya konulmaktadır. Çalışmanın
amacı yakın dönem Türk sinemasının önemli yönetmenlerinden olan Tolga
Karaçelik’in filmlerinde kendine ait bir imzası, ortak üslubu ve biçeminin
oluşup oluşmadığının ve auteuristik eğilimler taşıyıp taşımadığının
saptanmasıdır. Çalışma, yönetmenin uzun metraj filmleriyle sınırlandırılmıştır.
Makale, Karaçelik’i tüm uzun metraj filmleriyle birlikte ele alması ve auteur
eleştiri çerçevesinde çözümlemesi açısından alanında ilktir. Bu çalışmada
Karaçelik ve filmleri onun yaşam öyküsü, çalışma metodu ve ilham kaynaklarıyla
birlikte auteur eleştiri çerçevesinde tekrarlanan temalar; kullanılan ve
tekrarlanan ortak metaforlar; anlatı yapısı, zaman ve mekan; karakterler;
filmlerinde yer alan göndermeler, atıflar ve yönetmenin sinematografik biçemi
ve görsel üslubu öğelerine göre çözümlenmiştir. Sonuç olarak şimdiye kadar gerçekleştirmiş
olduğu üç film üzerinden auteur yönetmen denilmesi için erken olsa da, şimdiye
kadar yaptığı filmlerden anlaşıldığı üzere auteristik eğilimler taşıdığı
söylenebilir. İleriye dönük olarak yapacağı filmler, onun auteur mertebesine
çıkıp çıkmayacağını belirleyecektir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ekim 2019 |
Gönderilme Tarihi | 26 Mayıs 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 5 |