Özgürlük Yolu: Bandung Konferansı ve Japonya

Yıl 2021, , 675 - 699, 30.12.2021

Emine Sicim Kaplan

https://doi.org/10.18513/egetid.1050210

Cited By: 1

Öz

II. Dünya Savaşı’nın sona ermesi ve Japonya’nın bu savaşta yenilmesi, Güneydoğu Asya ulusları için dönüm noktasıdır. Yıllarca sömürge altında yaşayan ülkelerin özgürlük mücadeleleri, yeni bir dönemin başladığının göstergesi olmuştur. Bağımsızlıklarını yeni elde eden ülkeler, ortak hedefleri doğrultusunda yakın ilişkiler kurmanın önemini idrak etmişler, bu doğrultuda konferans düzenlemeye karar vermişlerdir. 1955 yılının Nisan ayında Asya, Afrika ve Orta Doğu gibi bölgelerden çeşitli ülkelerin katılımıyla Asya – Afrika toplantısı olarak da bilinen Bandung Konferansı’nı gerçekleştirmişlerdir. Batılı ülkelerin katılmadığı ilk uluslararası toplantı olma özelliğine sahip Bandung Konferansı’nda, sömürgeciliğe karşı çıkılarak bağımsızlık, karşılıklı dayanışma, dünya barışı vb. konular üzerinde durulmuştur. Geçmişteki yayılmacı ve sömürgeci politikalarına rağmen konferansa Japonya da katılmıştır. Ancak Japonya’nın konferansa davet edilmesi başlangıçta sorun teşkil etmiş, Hindistan Başbakanı Jawaharlal Nehru Asya ülkeleriyle olan sorunlarından dolayı Japonya’nın davet edilmesine karşı çıkmıştır. Bu çalışmada genel hatlarıyla Bandung Konferansı ele alınacak, Amerikan işgalinden sonra barışçıl bir politika benimseyen Japonya’nın, Bandung Konferansı’na giden süreci ve konferanstaki rolünün ne olduğu ortaya konmaya çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler

Bandung Konferansı, Japonya, Jawaharlal Nehru, Güneydoğu Asya

The Way of Freedom: Bandung Conference and Japan

Öz

The end of the Second World War and the defeat of Japan in this war is a turning point for the nations of Southeast Asia. The struggle for freedom of the countries, which had been colonized for years, demonstrated that a new era has begun. The countries, which newly gained independence, have been realized the importance of establishing close relations in line with their common goals. So that they decided to organize a conference. In April 1955, they held the Bandung Conference, also known as the Asia - Africa meeting, with the participation of various countries from regions such as Asia, Africa and the Middle East. In the Bandung Conference, that was the first international conference without the participation of any Western colonial power, have been discussed about anticolonial, independence, mutual solidarity and world peace. Japan also attended the conference despite its expansionist and colonial policies of the ancient times. However, the invitation of Japan to the conference was a problem at the beginning, Indian Prime Minister Jawaharlal Nehru opposed the invitation of Japan due to its past problems with Asian countries. In this study, the Bandung Conference will be discussed in general terms. Also, the process of Japan to the Bandung Conference and its role in the conference will be revealed.

Anahtar Kelimeler

The Bandung Conference, Japan, Jawaharlal Nehru, Southeast Asia

Kaynakça

• Mushtaq Ahmed, “Bandung Conference”, Pakistan Horizon, 8 (2), s. 362-366.
• A. Apparodai, “The Bandung Conference”, India Quarterly, 11 (3), s. 207-235.
• Haydar Çakmak, ABD'nin Askeri Madahaleleri (1801'den Günümüze), Kaynak Yayınları, İstanbul.
• Kristine Dennehy, “The Bandung Conference, 1955”, Ed. Sven Saaler ve Christopher W. A. Szpilman, Pan-Asianism, A Documentary History 1920-Present, Rowman&Littlefield, İngiltere, 2. Cilt, s. 299-307.
• Lam Peng Er, “Japan’s Search for a Political Role in Southeast Asia”, Southeast Asian Affairs, s. 40-55.
• C.P. Fitzgerald, “South-East Asia After Bandung”, The Australian Quarterly, 27 (3), s. 9-17.
• Ken’ichi Gotō, Tensions of Empire Japan and Southeast Asia in the Colonial & Postcolonial World, Singapore University Press, Singapur.
• Hakan Gönen, Modern Japonya’nın Ulusal Güvenlik Anlayışı, Alp Yayınevi, Ankara.
• Hakan Gönen, “Japonya’nın ABD ile Güvenlik İttifakı Boyutundan Orta Doğu Politikası”, Ed. Mete Tunçoku, Japon Dış Politikası, Nobel Yayıncılık, Ankara, s. 263 - 285.
• Yoshiyuki Hagiaki, “戦後日本の南方回帰”, Ed. Yano Tooru, 東南アジアと日本, 10. cilt, Kōbundō, Tokyo, s. 187-204.
• Charles Holcombe, A History of East Asia From the Origins of the Civilization to the Twenty – First Century, Cambridge University Press, İngiltere.
• James L. Huffman, Japonya Tarihi, Çev. Cengiz Yücel, İnkilap Kitabevi, İstanbul.
• David J. Lu, Japan: A Documentary History: Vol 2: The Late Tokugawa Period to the Present, Routlegde, Londra.
• Turgay Murat, “Bandung Konferansı ve Türkiye”, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 28 (2), s. 363 – 379.
• Vijay Parshad, The Darker Nations A People’s History of the Third World, The New Press, New York.
• Victor Purcell, South and East Asia Since 1800, Cambridge University Press, Londra.
• Robert B. Rakove, “Bandung Conference (1955)”, The Encyclopedia of Diplomacy, s. 1-4.
• V. Venakata Rao, “The Asian-African Conference”, The Indian Journal of Political Science, 16 (4), s. 312-324.
• Saunders Redding, “The Meaning of Bandung”, The American Scholar, 25 (4), s. 411-420.
• Masafumi Sano, “バンドン会議とアメリカ : 戦後アジア国際関係の新展開という文脈の下で”, 史学研究会, 82(1), s. 122 – 143.
• Masafumi Sano, “バンドン会議と鳩山内閣”, 史林, 82(5), s. 770-806.
• Naoko Shimazu, “Diplomacy As Theatre: Staging the Bandung Conference of 1955”, Modern Asian Studies, 48 (1), s. 225-252.
• David I. Steinberg, “Japanese Economic Assistance to Burma: Aid in the "Tarenagashi" Manner?”, Crossroads: An Interdisciplinary Journal of Southeast Asian Studies,5(2), s. 51 – 107.
• A.J. Stockwell, “Southeast Asia in War and Peace: The End of European Colonial Empires”, Ed. Nicholar Tarling, The Cambridge History of Southeast Asia, 2. cilt, Cambridge University Press, İngiltere, s. 325 – 387.
• Miyagi Taizō, 増補海洋国家日本の戦後史, Chikuma, Tokyo.
• Richard Wright, The Colour Curtain A Report on The Bandung Conference, Dobson Books, Londra.