Pulur Çayı (Erzurum) Epilitik ve Epifitik Diyatomeleri

Yıl 2012, Cilt: 8 Sayı: 1, 1 - 8, 04.01.2012

Özden Fakıoğlu Muhammed Atamanalp Münevver Şenel Tuğçe Şensurat Harun Arslan

Öz

zet Bu araştırma, Karasu Nehri'ni besleyen önemli kollardan birisi olan Pulur Çayı'nda, Ağustos 2011, Ekim 2011, Aralık 2011 ve Mart 2012 tarihlerinde çay üzerinde seçilen 5 istasyondan su, taş ve bitki örnekleri alınarak yürütülmüştür. Nispi yoğunluna göre Diatoma vulgaris (%40,67) tüm türlerin yarısına yakınını oluşturmaktadır. Bu türü sırasıyla Navicula cryptocephala (%13,23), Cymbella affinis (%7,27), Aulacoseria granulata (%7,13), Nitzschia sigmoidea (%6,30) ve Gomphonema olivaceum (%5,62) takip etmiştir. Pulur Çayı’nın ortalama klorofil a değeri 0,03 mg/L olarak hesaplanmıştır. Çayın su sıcaklığı 8–10 °C, çözünmüş oksijeni 9,54 – 11,01 mg/L ve pH 'sı 7,49 – 8,11, toplam sertliği 32 – 297 FS°, Ca sertliği 15,70-33,33 mg/L CaCO3 ve Mg sertliği 5,95-11,79 mg/L CaCO3 değerleri arasında değişmiştir.

Anahtar Kelimeler

Bacillariophyceae, Nispi yoğunluk, Pulur Çayı

Epilithic and Epiphytic Diatoms of Pulur Creek (Erzurum)

Öz

This study was carried out in Pulur Creek which is one of important arms of Karasu River. Water and benthic algae samples had been taken surface of rock and plant from five station of Pulur Creek in August 2011, October 2011, December 2011 and March 2012. Diatoma vulgaris (40.67%) was almost half of all species according to reletive density, during the study period. This species was followed to Cymbella affinis (7.27%), Aulacoseria granulata (7.13%), Nitzschia sigmoidea (6.30%) ve Gomphonema olivaceum (5.62%). Mean values of chlorophyll a was measured 0.03 mgl-1. Water temperature changed between 8 oC and 10 oC. Dissolved oxygen was measured between 9.54 – 11.01 mgl-1 . pH varied between 7.49 – 8.11. Total hardness change between 32 – 297 FS°, Ca 15.70-33.33 mgl-1 CaCO3 and Mg 5.95-11.79 mgl-1 CaCO3, respectively

Anahtar Kelimeler

Bacillariophyceae, relative density, Pulur Creek

Kaynakça

• Allan, J.D. 1995. Stream Ecology. Kluwer Academic Publishers. The Netherlands, pp. 388.
• Altuner Z. ve Gürbüz H, 1988. Karasu Nehrinin epilitik diyatomeleri. IX. Ulusal Biyoloji Kongresi, Sivas, 3(1): 223-230.
• Anonymous, 1995. Standard Methods for the Examination of Water and Wastewater. 19th ed., American Public Health Association (APHA), 1193 p., Washington.
• Anonim, 2003. Su Çerçeve Direktifi’nin Türkiye’de Uygulanması Uygulama El Kitabı. Grantmij Advies & Techniek bv Vestiging Utrect, Houten, 59 p.
• Anonim, 2009. Çevre ve Toplum. 12. Bölüm. Web sitesi. http://egitek.meb.gov.tr. Erişim Tarihi: 9.12.2009.
• Cox, E.J. 1996. Identification of Freshwater Diatoms from Live Material. Chapman and Hall, 158 p, London.
• Cramer, J. 1991. Bibliotheca Phycologia. Desmides de Madagascar (Chlorophyta, Zygophyceae) par P. Bourrelly and A. Coute. Berlin Stuttgart. p. 346.
• Çetin, A.K. 2011. Epilithic, Epipelic, and Epiphytic Diatoms in the Göksu Stream: Community Relationships and Habitat Preferences. Journal of Freshwater Ecology. 23(1): 143-149p.
• Çiçek, N. L., Kalyoncu, H., Akköz, C. ve Ertan, O. 2010. Darıören Deresi ve Isparta Çayı (Isparta)’nın Epilitik Algleri ve Mevsimsel Dağılımı. Journal of Fisheries Sciencies 4 (1): 78– 90.
• Dere (Ünal) Ş. ve Sıvacı R. 1995. Kızılırmak (Sivas, Giriş-Çıkış) epipelik, epifitik, epilitik algflorası. XII. Ulusal Biyoloji Kongresi, Hidrobiyoloji Seksiyonu, Edirne, IV: 180-188.
• John, P. M., Whitton, B. A. and Brook, A. J. 2002. The Freshwater algal flora of the British Isles. Cambridge Univ. Press, Cambridge. p. 498.
• Kalyoncu, H., Barlas, M., Ertan, Ö.O. ve Gülboy, H. 2004. Aglasun Deresi'nin Su Kalitesinin Fizikokimyasal Parametrelere ve Epilitik Alglere Göre Belirlenmesi. Egirdir Su Ürünleri Fakültesi Dergisi, 2, 7.
• Kelly, M.G. 1997. Use of Trophic Diatom Index to Monitor Eutrophication in Rivers. Water Research., 32: 236-242.
• Kıvrak, E. ve Gürbüz, H. 2010. Tortum Çayı’nın (Erzurum) Epipelik Diyatomeleri ve Bazı
• Fizikokimyasal Özellikleri ile İlişkisi. Ekoloji, 19 (72): 102-109.
• Kocataş, A. 1992. Ekoloji Çevre Biyolojisi, Ege Üniversitesi Matbaası, Bornova/İzmir.
• Kopar, İ., Polat, S., Hadimli, H. ve Özdemir, M. 2004. 4 – 6 Mart 2004 Pulur Çayı (Ilıca-Erzurum) Sel-Taşkın Afeti. Doğu Coğrafya Dergisi. 10: 187-218.
• Krieger, W.V. 1932. Die Desmidiaceen der Deutschen Limnologischen Sunda-Expedition.
• Round, F.D. 1953. An investigation of two benthic algal communities in Malham Tarn, Yorkshire. J. Ecol., 41: 174-197.
• Sabater, S. 1990. Phytoplankton Composition In A Medium-Sized Mediterranean River: The Ter (Spain). Limnetica, 6: 47-56.
• Solak C.N. 2011. The Application of Diatom Indices in the Upper Porsuk Creek Kütahya-Turkey. Journal of Fisheries and Aquatic Sciences., 11: 31-36.
• Soylu, E.N. ve Gönülol, A. 2003. Phytoplankton and seasonal variations of the River Yeşilırmak, Amasya, Turkey. Turkish Journal of Fisheries and Aquatic Sciences., 3: 17-24.
• Tokatlı, C. ve Dayıoğlu, H. 2011. Murat Çayı (Kütahya) Epilitik Diyatomeleri.Dumlupınar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi., 25:1-12.
• Wetzel, R.G. 2001. Limnology. W.B. Saunders Company, London, 743p.
• Yıldız, K. 1984. Meram Çayı Alg Toplulukları Üzerinde Arastırmalar II. Tas ve Çesitli Bitkiler Üzerinde Yasayan Alg Toplulugu, S. Üniv. Fen-Edebiyat Fak. Fen Der., 3,:219-222.
• Yıldız, K. ve Atıcı, T. 1996. Ankara Çayı Diyatomeleri. Gazi Üniv. Fen – Edebiyat Fak., Fen Bilimleri Dergisi 6: 59 – 87