Araştırmada, krom (VI)’nın 0.5, 1.0 ve 2.0 ppm’lik ortam derişimlerinin 7, 15 ve 30 gün sürelerle etkisinde Oreochromis niloticus, Cyprinus carpio, Clarias gariepinus ve Callinectes sapidus’un dokularındaki metal birikimi ile protein ve glikojen düzeylerindeki değişimler incelenmiştir. Doku örneklerinin krom analizi Atomik Absorbsiyon Spektrofotometrik yöntemle, doku protein analizi Lowry, glikojen analizi ise Antron metodu ile yapılmıştır. Kromun belirlenen süre ve ortam derişimlerinin etkisinde incelenen türlerde mortalite gözlenmemiştir. Belirlenen türlerde ve incelenen kas, solungaç, karaciğer ve hepatopankreas dokularında krom birikimi, metalin ortam derişimi ve etkide kalma süresindeki artışa bağlı olarak artmıştır. Birikim balıklarda en yüksek karaciğer, C. sapidus’da ise 0.5 ppm dışında solungaçlarda olurken, balık türleri arasında en yüksek C. gariepinus’da olduğu belirlenmiştir. İncelenen türlerde total protein düzeyi C. carpio dışında, glikojen düzeyi ise tüm türlerde ortam derişimi ve etkide kalma süresindeki artışa bağlı olarak azalmıştır. Krom etkisinde dokularda meydana gelen birikim, detoksifikasyon mekanizmaları ile glikojen ve total protein düzeylerindeki değişimler de metalin metabolik ve fizyolojik olaylarda neden olduğu değişikliklerle açıklanabilir
Accumulation of chromium in tissues of Oreochromis niloticus, Cyprinus carpio, Clarias gariepinus and Callinectes sapidus and its effect on protein and glycogen levels were studied after exposing the animals to 0.5, 1.0 and 2.0 ppm chromium over 7, 15 and 30 days. Chromium analysis of the tissue samples were carried out using atomic absorption spectrophotometric methods and tissue protein and glycogen analysis were carried out using Lowry and Anthron methods respectively. No mortality was observed in any of the chromium concentrations after 30 days of exposure. Chromium accumulation increased with increasing metal concentrations and exposure periods in the muscle, gill, liver and the hepatopankreas tissues studied. Accumulation was highest in liver tissues of fish whereas in hepatopankreas in C. sapidus except in 0.5 ppm chromium and it was higher in C. gariepinus compared the other two fish species. Total protein levels decreased with increasing concentrations of the metal and with prolonged exposure periods except C. carpio, while glycogen levels decreased with increasing exposure concentrations and periods in all the species studied. Tissue accumulation of chromium can be explained by detoxification mechanisms and changes in protein and glycogen levels might be due to metabolic and physiological changes caused by the metal.
Chromium Fish Invertebrate Accumulation Total Protein Glycogen
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Mühendislik |
Diğer ID | JA53TC84TY |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 8 Ocak 2011 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2011 Cilt: 7 Sayı: 2 |