Prizmaların Yüzey Alanı Üzerine Bir Durum Çalışması: Allosterik Öğrenme Modeli

Yıl 2020, Cilt: 5 Sayı: 2, 306 - 321, 19.10.2020

Şule Şahin Doğruer

Öz

Bu çalışmanın amacı, 8. sınıf matematik müfredatında geometrik cisimler kapsamındaki prizmaların yüzey alanları konusunun öğrenilmesini Allosterik öğrenme modeli (ALM) kullanarak incelemektir. Bu bağlamda araştırmacı, Ankara'da bir devlet okulunda sekizinci sınıf öğrencileriyle dört hafta ve haftada dört ders saati süresince çalışmıştır. Çalışma sırasında öğrencilerin ön çalışmaları, sınıf içi çalışmalar, sınıf tartışmalarının ses kayıtları ve öğrencilerin AÖM'nin etkinliği ile ilgili görüşleri veri olarak toplanmış ve öğrencilerin öğrenmesini ölçmek için ön test ve son test uygulanmıştır. Verilerin analizine sonucunda, AÖM kullanılarak uygulanan içerik sadece öğrencinin katılımını ve öğrencilerin derse hazır olma durumunu desteklemekle kalmayıp, aynı zamanda kavram yanılgılarının tespitinde de etkili olmuştur; ayrıca öğrenci başarılarında niceliksel bir artış gözlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Allosterik öğrenme modeli, Yüzey alanı, Prizmalar

Destekleyen Kurum

TÜBİTAK

Proje Numarası

K19B417

Teşekkür

Desteklerinden dolayı TÜBİTAK'a teşekkürler

Kaynakça

• Altun, A., & Olkun, S. (2005). Güncel gelişmeler ışığında ilköğretim matematik-fen-teknoloji-yönetim. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Askew, C., & Field, A. P. (2007). Vicarious learning and the development of fears in childhood. Behaviour Research and Therapy, 45(11), 2616-2627.
• Berkant, H. G. & Gökçedağ, O. (2019). Allosterik öğrenme modelinin öğrencilerin fen dersine yönelik tutumlarına, güdülerine ve akademik başarılarına etkisi. Kastamonu Education Journal, 27(5), 2141-2159. doi:10.24106/kefdergi.3382
• Breslin, M. & Buchanon, R. (2008). On the Case Study Method of Research and Teaching in Design. Design Issues, 24(1), 36-40.
• Budak, Y. (2010). (Post Yapılandırmacılık) Allosterik Öğrenme Yaklaşımına Göre Öğrenme ve Eğitim Durumlarının Olası Niteliği. International Conference on New Trends in Education and Their Implications. 11(13), 468-473.
• Cooper, P.A. (1993). Paradigm shift s in designed instruction: From behaviorism to cognitivism to constructivism. Educational Technology 33: 12-19.
• Ezzy, D. (2002). Coding data and interpreting text: Methods of analysis. Qualitative analysis: Practice and innovation, 80-112.
• Flick, U. (1998) Qualitative Content Analysis. In An Introduction to Qualitative Research. Sage Publications Ltd, London, pp 192–198.
• Fraenkel, J. R., Wallen, N. E., & Hyun, H. H. (2012). Internal validity. How to design and evaluate research in education. New York: McGraw-Hill, 166-83.
• Giordan, A. (1995). New models for the learning process: Beyond constructivism?. Prospects, 25(1), 101-118.
• Giordan, A. (2010). Teaching and communicating Evolution: Proposals for innovative approaches and didactic researches. Biology International, 47, 40-47.
• Gojkov, G. (2011). Didactic limitations of constructivistic learning model in teaching. Metodički obzori, 6(13), 19-40.
• İşman, A. (1999). Eğitim teknolojisinin kuramsal boyutu: Yapısalcı yaklaşımın (constructivism) eğitim-öğretim ortamlarına etkisi. Öğretmen Eğitiminde Çağdaş Yaklaşımlar Sempozyumu, Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi, İzmir.
• Krippendorff, K. (2004). Reliability in content analysis: Some common misconceptions and recommendations. Human communication research, 30(3), 411-433.
• Lachman, S. J. (1997). Learning is a process: Toward an improved definition of learning. The Journal of psychology, 131(5), 477-480.
• Lave, J. & Wenger, E. (1991). Situated Learning: Legitimate Peripheral Participation. Cambridge, MA: Cambridge University Press.
• Mayring, P. (2004). Qualitative content analysis. A companion to qualitative research, 1, 159-176.
• Merriam, S. B. (1998). Qualitative research and case study applications in education, San Francisco: Jossey-Boss.
• Moradi, M., Brunel, S., & Vallespir, B. (2008). Design a product for learning and teaching: From theories to developing a process. https://hal.archives-ouvertes.fr/hal-00323144 adresinden 12.11.2019 tarihinde erişilmiştir.
• Perkins, K. R. W. D., & Wirth, K. (2008). Learning to learn. University of North Dakota.
• Phillips, D. C. (1995, October). Th e good, the bad, and the ugly: The many faces of constructivism. Educational Researcher, 5-12.
• Stephan, M. (2015). Surface area. https://cstem.uncc.edu/sites/cstem.uncc.edu/files/media/files/stephan_surface_area.pdf adresinden 03.05. 2018 tarihinde erişilmiştir.
• Topbaş, E. (2007). Öğrenmeyi Anlamada Yeni Bir Model: Allosterik Öğrenme, 16. Eğitim Bilimleri Kongresi, 140-147.
• Topbaş, E. (2009). Gazi Üniversitesi ticaret ve turizm eğitim fakültesi büro yönetimi eğitimi bölümü ikinci sınıf öğrencilerinin beş basamaklı öğrenme stratejisine ilişkin görüşleri. 1. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 3, 109-124.
• Topbaş, E. (2013). Allosterik Öğrenme Modeli ve Sınıf İçi Uygulaması. Öğrenme-Öğretme Yaklaşımları ve Uygulama Örnekleri, Pegem Akademi, Ankara.
• Wilson, S. M., & Peterson, P. L. (2006). Theories of learning and teaching: What do they mean for educators? (p. 2). Washington, DC: National Education Association.
• Yager, R.E. (1991). The constructivist learning model, towards real reform in science education. Science Education, 58(6), 52-57.
• Yin, R. K. (1994). Case study Research: Design and Methods. (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage