INVESTIGATION OF JUSTIFICATION ROLES OF TURKISH TEACHER CANDIDATES DURING IMPROVISED SPEECH IN TERMS OF VARIOUS VARIABLES

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 2, 140 - 151, 16.12.2019

Faik Kanatlı , Aslı Kırbaş

Öz

The aim of this study was to
investigate the role of Turkish teacher candidates in making unprepared speech
justification according to gender variable. In this study, the justification model
of Toulmin (1958) was used to collect data. The data were analyzed using the
Argumentation assessment scale developed by Erduren, Simon and Osborne (2008).
Lewandowski (1990: 86) justifies, araç The means of convincing means to
understand and to decide; suspicious, motivating, rational tool. Sentence to
justify a thesis.. The study group consisted of 40 students from Mersin
University, Faculty of Education, Department of Turkish Language Teaching.
Within the scope of the research, it was seen that female candidates used more
justification roles than male candidates in using justification role.

Anahtar Kelimeler

Argumentation, justification, impromptu speech

TÜRKÇE ÖĞRETMEN ADAYLARININ HAZIRLIKSIZ KONUŞMA SÜRECİNDE KULLANDIKLARI GEREKÇELENDİRME ROLLERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER BAĞLAMINDA İNCELENMESİ

Öz

Bu araştırma, Türkçe öğretmen
adaylarının hazırlıksız konuşma sürecinde gerekçelendirme yaparken
kullandıkları rollerin cinsiyet değişkenine göre incelenmesi amacıyla
yapılmıştır. Çalışmada veri toplamak amacıyla Toulmin’in (1958) gerekçelendirme
modelinden yararlanılmıştır. Verilerin analizinde Erduren, Simon ve Osborne’un
(2008) geliştirdikleri Argümantasyon değerlendirme ölçeğinden yararlanılmıştır.
Lewandowski (1990: 86) gerekçelendirmeyi, “İnandırma aracı anlamayı ve karar
vermeyi sağlayan araç; kuşkuları giderici, devindirici, akılcı bir araç. Bir
tezi gerekçelendirmeye yönelik tümce.” olarak belirtiyor.  Araştırmanın çalışma grubu Mersin
üniversitesi Eğitim Fakültesi Türkçe öğretmenliği bölümü öğrencilerinden 40
kişi oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında, gerekçelendirme rolü kullanmada
kadın adayların erkek adaylara oranla daha fazla gerekçelendirme rolü
kullandıkları görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

argümantasyon, Konuşma, gerekçelendirme

Kaynakça

• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Erkan Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara. Pegem Akademi.
• Crowell, A. ve Kuhn, D. (2012). Developing dialogic argumentation skills: A three-year intervention study. Journal of Cognition and Development, 15(2), 363-381.
• Çakır, C. (2004). Anlamın Bağlam Açısından İncelenmesi: Kökanlambilim ve Artanlambilim,
• Demirel, Ö. (2003). Türkçe Öğretimi. Ankara, Pegem A Yayıncılık.
• Doğan, Y., ve Sağlam, Ö. (2013), 7. Sınıf Öğrencilerinin Hazırlıksız Konuşma Becerileri, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(24), 43-56.
• Doğan, Y. (2009). Konuşma Becerisinin Geliştirilmesine Yönelik Etkinlik Önerileri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi Kış 2009, 7(1), 185-204.
• Doğru, S. (2016). Argümantasyon temelli sınıf içi etkinliklerin ortaokul beşinci sınıf öğrencilerinin akademik başarılarına, mantıksal düşünme becerilerine ve tartışma istekliklerine olan etkisi (Yüksek lisans tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir (Tez No. 432696).
• Erdem A. (2012). Yapılandırmacı Karma Öğrenme Ortamlarının Dinleme ve Konuşma Becerilerine Etkisi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü ilköğretim Anabilim Dalı Doktora Tezi, Ankara, 43-58.
• Erduran, S., Simon, S. ve Osborne, J. (2008). Tap ping into argümentation devolopments in the application of Toulmin’s argument pattern for studiying science discourse. İnternational Science Education, 88, 915-933.
• Kale, B., Aktamış, H., Özcan R. (2014) Fen Bilimleri Öğretmenlerinin Argümantasyona Yönelik Görüşleri. 11. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi(UFBMEK), 11-14 Eylül, Adana.
• Kanatlı, F. (1998). Dilbilimsel Gerekçelendirme Çözümlemesi -Almanca ve Türkçe Boşanma Metinleri Bağlamında Gerekçelendirme ve Belirleyenleri, Yayımlanmış doktora tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Kavcar, C., Oğuzkan, F. ve Sever, S. (1995). Türkçe Öğretim, Ankara: Engin Yayınevi.
• McNeill, K. L., Pimentel, D. S. (2010). Scientific Discourse in Three Urban Classrooms: The Role of the Teacher in Engaging High School Students in Argumentation. Science Education, 94: 203-229.
• Plantin, C. (1996). L’Argumentation. Paris: Le Seuil. Mémo.
• Taşer, S. (2000). Örneklerle Konuşma Eğitimi. İstanbul. Papirüs Yayınları.
• Toulmin, S. E. (1958). The Uses of Argument, Cambridge University Press, Cambridge.
• Toulmin, S. E. (2000). Return to Reason. Harvard University Pres: Cambridge, London.
• Wissinger, D. R. (2012). Using argumentative discussions to enhance the written arguments of middle school students in social studies classrooms (Doktora tezi). University of Maryland, Faculty of the Graduate School.”