EVALUATION OF RECREATIONAL AREAS IN SİİRT

Yıl 2022, Cilt: 4 Sayı: 2, 70 - 77, 15.12.2022

Tuncay Öcal , Ömer Cengiz , Serkan Necati Metin

https://doi.org/10.48166/ejaes.1111982

Cited By: 1

Öz

This study investigates how users evaluate recreational areas in Siirt in terms of various variables. The study includes 200 voluntary participants (f:57; m:143) selected from users of such areas via the convenience sampling method. To collect the study's data, the Recreational Areas Scale (RAS), whose validity and reliability studies were conducted by Ulaş and Ayan (2017), was used in terms of the proximity to recreational areas, frequency of use, and various variables. The data was evaluated via the SPSS 26 package program. As a result, depending on the proximity to the recreational area, there was a statistically significant difference in terms of equipment, functionality, diversity and quantitative adequacy of the area, general adequacy of the area, the ability to meet basic needs, and adequacy of sanitation and the mean score (p<0.05). A slight difference was found in terms of the frequency of use of the recreational areas. In addition, it was determined that there was no significant difference in the mean score and all sub-scales depending on the gender variable (p>0.05). As a result, future investments in recreational areas considering various variables are expected to yield more positive results.

Anahtar Kelimeler

Recreational Areas, Gender, City.

SİİRT İLİNDEKİ REKREATİF ALANLARIN DEĞERLENDİRİLMESİ

Öz

Bu çalışmanın amacı Siirt ilinde bulunan rekreatif alanların kullanıcılar tarafından çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesidir. Çalışmaya bu alanları kullanan, kolayda örnekleme metodu ile seçilmiş 143 erkek, 57 bayan olmak üzere toplam 200 gönüllü kişi katılmıştır. Çalışmada veri toplamak amacıyla, rekreatif alanların yakınlığı, kullanım sıklığı ve cinsiyet değişkenleri ile birlikte, geçerlilik ve güvenilirlik çalışması, Ulaş ve Ayan (2017) tarafından yapılan “Rekreatif alanları değerlendirme ölçeği” (RAD) uygulanmıştır. Elde edilen verilerin değerlendirilmesi SPSS 26 paket programında yapılmıştır. Veriler incelendiğinde; rekreatif alan yakınlığına bağlı olarak, alanın donanım, işlevsellik, çeşitlilik ve nicel yeterlilik boyutu, alanın genel yeterlilik boyutu, temel ihtiyaçları karşılayabilme ve hijyen yeterlilik alt boyutlarında ve genel ortalamada istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu tespit edilmiştir (p<0.05). Rekreatif alanların kullanım süresinde ise, kısmi fark bulunmuştur. Ayrıca cinsiyet değişkenine bağlı olarak genel ortalama ve tüm alt boyutlarda anlamlı bir fark olmadığı tespit edilmiştir (p>0.05). Sonuç olarak, rekreatif alanlara yönelik yapılacak yatırımların değişkenler gözetilerek gerçekleştirilmesi daha olumlu sonuçlar verecektir.

Anahtar Kelimeler

Rekreatif alanlar;, Cinsiyet;, Şehir

Kaynakça

• Akten, M. (2003). Isparta ilindeki bazı rekreasyon alanlarının mevcut potansiyellerinin belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi Seri: A, Sayı: 2:115-132
• Badrić, M., Krističević, T., & Krakan, I. (2016). Leisure-time physical activity and physical fitness among Croatian children: a cross-sectional study. Acta Kinesiologicaa, 10:7-14.
• Buckworth, J,. & Dishman, R. K. (2002) Exercise Psychology. Human Kinetics, Champaign.
• Coleman, D., & Iso-Ahola, S. E. (1993). Leisure and health: The role of social support and self-determination. J Leisure Res, 25:111–128
• Çakır, S. (2011). “Geleneksel türk kültüründe göç ve toplumsal değişme”, SDU Faculty of Arts and Sciences Journal of Social Sciences, 24:129-142
• Çakırer, Y. Ö., & Boz, S. (2015). Çocuk dostu esenler ve yerel yönetim ilişkisi, Şehir düşünce merkezi şehir yayınları,İstanbul, 92-93
• Dattilo, A., Lorek, E., Ewert, A., & Dattilo, J. (2012). Learning as leisure: motivation and outcome in adult free time learning. J. Park Recreation Admin. 30 (1): 1-18.
• Demir, B. (2019). Çocuk oyun alanları ve rekreatif alanların kullanıcıları açısından değerlendirilmesi (Çankırı İli Örneği). (Yüksek Lisans Tezi). Kırıkkale Üniversitesi, Türkiye. https://acikerisim.kku.edu.tr:8443/xmlui/bitstream/handle/20.500.12587/15964/567802.pdf?sequence=1
• Demirel, M., & Harmandar, D. (2009). Üniversite öğrencilerinin rekreasyonel etkinliklere katılımlarında engel oluşturabilecek faktörlerin belirlenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi [Bağlantıda]. 6:1. Erişim: http://www.insanbilimleri.com
• Ficher, J. (1994). Sosyoloji Nedir?, Attila Kitabevi, 2. Baskı, Çeviren: Nilgün Çelebi, Ankara.
• Gill, D. L. (1986). Psychological Dynamicsof Sport Ilionois. Human Kinetics Publishers
• Henden, Ş. H. (2018). Kentlerde Swot Analizi ve Maslow Gereksinim Hiyerarşisi Etkileşimi. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 5 (5) , 214-223.
• İskender, A., Avcı, C., & Yaylı, A. (2015). Gençlerin serbest zaman değerlendirme aracı olarak rekreatif faaliyetlere katılım düzeylerinin belirlenmesi. Journal of Recreation and Tourism Research, 2(1), 36-42
• Kara, F., Demirci, A., & Kocaman, S. (2008). Şehir coğrafyası açısından bir araştırma: İstanbul’un açık rekreasyon alanlarını değerlendirilmesi. Marmara Coğrafya Dergisi, 18:76-95
• Karaküçük, S. (1995). Rekreasyon, Boş Zamanları Değerlendirme, Kavram Kapsam ve Bir Araştırma. Seren Matbaacılık Yayınları, s.5-6, Ankara.
• Kirkcaldy, B. D., Shephard, R. J., & Siefen, R. G. (2002). The relationship between physical activity and self-image and problem behaviour among adolescents. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol, 37:544–550.
• Koçyiğit, M., & Yıldız, M. (2014). Yerel yönetimlerde rekreasyon uygulamaları: Konya örneği. International Journal of Science Culture and Sport, 2:211-223
• Koçer, H. A. (1980). Eğitim Tarihi 1 (İlk Çağ). Ankara Üniversitesi Yayını, s. 18-22, Ankara.
• Kraus, R. Ç. (1985). Recreation Programe Planning Today. Scoot, Foresman and Company, London.
• Long, B. C. (1993). A cognitive perspective on the stress-reducing effects of physical exercise. In Exercise Psychology: The Influence of Physical Exercise on Psychological Processes. Seraganian P Ed., Wiley, New York.
• McKenzie, T.L., Crespo, N.C., Baquero, B. and Elder, J.P. (2010) Leisure-time physical activity in elementary schools: Analysis of contextual conditions. Journal of School Health, 80, 470-477. doi:10.1111/j.1746-1561.2010.00530.x
• Metin, S. N., Kılıç, M. A., & Ayan, S. (2020) Osmaniye ili rekreatif alanlarının çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi, Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 22(3)
• Sandal, E. K., & Karademir, N. (2013) Kahramanmaraş ilindeki günübirlik rekreasyon alanlarının potansiyelinin belirlenmesi ve kullanımı ile ilgili sorunlar. Türk Coğrafya Dergisi, Sayı 60: 25-36
• Ökmen, M., & Özer, B. (2013). Türkiye’de yerel yönetimler: yapısal-işlevsel görünüm, sorunlar ve arayışlar. Türk dünyasında yerel önetimler içinde, İstanbul: Türk Dünyası Belediyeler Birliği Yayınları.
• Sağlam, S. (2006). Türkiye'de iç göç olgusu ve kentleşme . Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları (HÜTAD) , (5) , 33-44.
• Sarı, I. (2012). The relationship between psychological well-being and the satisfaction of the basic psychological needs in university students. Ener Educ Sci Tech-B., 4:1969–1978.
• Soyer, F., Koç, M., Sarı, A. H., Sarı, İ., Eskiler, E., & Kurtiç, N. (2012). The effect of psycho-social oriented recreative activities on adjustment disorder experienced after trauma (In children aged 7-13). Energy Education Science and Technology Part B: Social and Educational Studies, Special Issue: 1009-1012
• Wijndaele, K., Matton, L., Duvigneaud, N., Lefevre, J., Bourdeauhuij, I. D., & Duquet, W. (2007) Association between leisure time physical activity and stress, social support and coping: a cluster-analytical approach. Psychol Sport Exerc, 8:425–440.
• Ulaş, M., & Ayan, S. (2017). Rekreatif alanları değerlendirme ölçeği (RADÖ): geçerlik güvenirlik çalışması. X. Uluslararası Balkan Spor Bilimleri Kongresi, Uludağ Üniversitesi, Bursa.
• Zorba, E., Zorba, E., Kesim, Ü., Ağılönü, A., & Cerit, E. (2006). Üniversite öğrencilerinin rekreatif etkinliklere katılım düzeylerinin belirlenmesi (Muğla Üniversitesi Örneği). 9. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi Bildiri Kitabı sh.43-48. Muğla