Characterictics of İlhan Usmanbaş’s Violoncello-Piano Works

Yıl 2021, Sayı: 18, 198 - 214, 30.06.2021

Barış Aygün Muzaffer Özgü Bulut

https://doi.org/10.31722/ejmd.956653

Cited By: 1

Öz

The scope of the article includes four works composed by İlhan Usmanbaş for the cello and piano duo. The aim of the research is to reveal the importance of the works, the way of using the principles of the movements and techniques they are associated with, the stages they can be included in the curriculum of the conservatory and institute, and the issues that need to be considered in their performance. Research data were collected through literature review and interviews and correspondence with experts. The expert group includes composers / theorists and a cello artist who has performed his works by working with the composer. In the introduction part of the article, literature directly related to the subject, the periods in which the composer composed the four works in question and the composition techniques he used were briefly mentioned. In the findings, all the expert statements about form, technical and musical content of each work are given and interpreted in correspondance with the purpose statement. As a result of the research, it has been determined that each of the works in question is one of the first examples of its era or kind, unique techniques exist in each of them, that together they form a repertoire of wide perspective and that they can be functional in a wide range within the cello curriculum from high school to undergraduate and graduate levels.

Anahtar Kelimeler

Usmanbaş, Cello Works, Aleatoric music, Fourth Based Harmony, Dodecaphony

İLHAN USMANBAŞ’IN VİYOLONSEL-PİYANO ESERLERİNİN ÖZELLİKLERİ

Öz

Makalenin kapsamında İlhan Usmanbaş’ın viyolonsel ve piyano ikilisi için bestelediği dört eser yer almaktadır. Araştırmanın amacı eserlerin önemini, ilişkilendirildikleri akımların ve tekniklerin ilkelerinin kullanım şeklini, konservatuvar ve enstitü müfredatlarında yer alabilecekleri aşamaları ve icralarında dikkat edilmesi gereken hususları ortaya koymaktır. Araştırma verileri kaynak taramasıyla ve uzmanlarla görüşmeler ve yazışmalar yoluyla toplanmıştır. Uzman grubunda besteci/teorisyenler ile eserleri besteci ile çalışarak seslendirmiş bir viyolonsel sanatçısı yer almaktadır. Makalenin giriş bölümünde kısaca konu ile ilgili diğer kaynaklara, bestecinin söz konusu dört eseri bestelediği dönemlere ve kullandığı besteleme tekniklerine değinilmiştir. Bulgularda her bir eserin formu, teknik ve müzikal içeriği ve çalışma süreci ilgili uzman fikirleri detaylı olarak paylaşılmıştır ve amaç cümlesindeki sıralamaya göre yorumlanmıştır. Araştırmanın sonucunda söz konusu eserlerin her birinin türünün ilk örneklerinden olduğu, bir arada geniş perspektifli bir albüm repertuvarı oluşturdukları, her birinde özgün tekniklerin varlığı ve viyolonsel müfredatlarında lise son sınıftan, lisans ve yüksek lisansa kadar geniş bir kapsamda değerlendirilebilecekleri saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Usmanbaş, Viyolonsel, Raslamsal Müzik, Dörtlü Armoni, On iki Ton

Kaynakça

• Akarsu, E. (2008). Türk bestecilerinin viyolonsel eserleri.
• Arın, E. (kişisel iletişim, 18 Haziran 2020)
• Aydın, Y. (2010). İkinci Kuşak Çağdaş Bestecilerimizden İki Örnek: İlhan Usmanbaş, Nevit Kodallı. Müzik Eğitimi Yayınları.
• Aygün, B. ve Bulut, M.Ö. (2020). İlhan Usmanbaş’ın Viyolonsel Eserlerinin Özellikleri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Yüksek Lisans Enstitüsü. Samsun
• Bayraktarkatal, E. (2020). Türk Müzik Yaşamında Kemal İlerici. AFYON KOCATEPE ÜNİVERSİTESİ AKADEMİK MÜZİK ARAŞTIRMALARI DERGİSİ Cilt VI / ÖZEL SAYI / Eylül 2020 “Doğumlarının 110. Yılında Kemal İlerici ve Ahmet Samim Bilgen”
• Griffiths, P. (2001). "Aleatory". The New Grove Dictionary of Music and Musicians, second edition, ed. S. Sadie J. Tyrrell. London: Macmillan Publishers.
• İlerici, K. (1981). Bestecilik Bakımından Türk Müziği ve Armonisi. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
• İlim, F. (2018). Tonalite-Atonalite Karşıtlığı Açısından A. Schönberg'in Müzik Estetiği. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (40), 173-186.
• Joe, Jeongwon, and S. Hoon Song. (2002). "Roland Barthes' ’Text’ and Aleatoric Music: Is the Birth of the Reader the Birth of the Listener?". Muzikologija 2:263–81.
• Karabey, M (2018). 12 Ton Sisteminin Yaratıcısı Ve Öğretmen Olarak Arnold Schoenberg. Fine Arts ,13 (4) 91-104.
• Karasar, N. (2004). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım.
• Köksal, A., Nemutlu, M., & Yıldız Şenürkmez, K. (2015). Perpetuum Mobile İlhan Usmanbaş’ın Yapıtı. Birinci Baskı, İstanbul: Pan Yayıncılık.
• Öğüt, E.H. (2014) İlhan Usmanbaş’ın Üç Yapıtı Bağlamında Çağdaş Müzik-Şiir İlişkisine Bir Bakış. Müzik-Bilim Dergisi. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sayı: 5. Ss. (27-39)
• Özçelik, S. (2001). On İki Ton Besteleme Tekniği. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(3).
• Özdemir, G. (2017). İlerici Armonisine Giriş. Anı Yayıncılık
• Özsan, S. (1986). Müziğimizde Yeni Armoni Sisteminin Yaratıcısıydı: Besteci Ve Müzik Kuramcısı Kemal İlerici'nin Ardından.
• Pritchett, J. (1993). The Music of John Cage. Music in the 20th Century. Cambridge, New York, Melbourne: Cambridge University Press.
• Raffman, D. (2003). Is Twelve-Tone Music Artistically Defective? Midwest Studies in Philosophy, 27(1), 69–87. doi:10.1111/1475-4975.00073
• Say, A. (2005). Müzik Sözlüğü. Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
• Simms, B. R. (1986). Music of the Twentieth Century: Style and Structure. New York: Schirmer Books; London: Collier Macmillan Publishers.
• Schoenberg, A. (1975) (orig. 1941). “Composition with Twelve Tones (1)”. In Style and Idea, Leo Stein (ed.). London: Faber & Faber, pp. 214–45.
• Tokay, D. (kişisel iletişim, 17 Mart 2020)
• Turan, P. (2019). Kemal İlerici, Sanat Yaşamı, Dörtlü Armoni Sistemi Ve “Efe Kaprisi’nin” Müzikal Açıdan İncelenmesi. Müzik Ve Sahne Sanatları Dergisi , (3) , 53-71.
• Turan, P. & Nazlıaka, İ (2017). Cumhuriyet'ten Günümüze Çello İçin Eser Yazmış Türk Besteciler ve Eserleri.
• Tutu, M. T., & Tutu, S. B. (1999). Dörtlü Armoni ve Türk Müziği'ne Uygulanışı. Ege Üniversitesi Basımevi.
• Tutu, M. T. & Tutu, S. B. (kişisel iletişim, 15 Haziran 2020)
• Usmanbaş, İ. (1964) “Besteci Eserini Açıklıyor”, Opus, sayı 26.
• Usmanbaş, İ. (1971). Yapıtlarım ve Öyküleri. Orkestra, 103, 8-29.
• Usmanbaş, İ. (2003). rh+ sanat dergisi. SAYI:06 Eylül 2003 - Dosya: Plastik Sanatlar ve Müzik - İlhan Usmanbaş: Yapıtlarım
• Usmanbaş. (2015) Köksal, A. – Nemutlu M. – Şenürkmez, K. Y. Perpetuum Mobile: İlhan Usmanbaş’ın Yapıtı içinde. İstanbul: Pan Yayıncılık
• Yalçın, G. (2012). Dörtlü Armoni Sistemi Uygulamalarını İçeren Armoni Kitaplarının Karşılaştırmalı Analizi. İnönü Üniversitesi Sanat Ve Tasarım Dergisi, 2(5).
• Yavuz, M. (kişisel iletişim, 10 Ocak 2020)
• Yengi, M. R. (2017). Çağdaş Modern Türk Müziği Bestecisi Açısında Kemal İlerici’nin Türk Müziği için “Dörtlü Armoni” Yaklaşımının Değerlendirilmesi. İNSAN VE TOPLUM BİLİMLERİ ARAŞTIRMALARI DERGİSİ Cilt / Vol: 6, Sayı/Issue:2, 2017 Sayfa: 741-749.