This article critically examines the historiography of the Turkish âşıklık [minstrelsy] tradition by assessing the agency and histories of âşıks [minstrels] through various ontologies to challenge the classifications and generalizations imposed by narrators in the recounting of mainstream âşık history. Specifically, Mehmed Fuad Köprülü’s (1890-1966) seminal research on âşıks and their tradition remains a guiding reference in shaping the overall historical narrative and subsequent academic studies. Traces of Köprülü’s canon are still present in contemporary research publications, which allows presuppositions regarding both âşıks and their tradition to persist in the national narrative of âşık history. To understand these multilayered circumstances, I use Actor-Network Theory [ANT] to shed light on the processes by which Köprülü’s canon is actively transmitted and reconciled within contemporary research networks, and I investigate the presuppositions held about âşıks and their tradition. Through a meticulous analysis of translations that contain assemblages of âşıks (human entities), objects (non-human entities), and discourses (non-corporeal entities), this article proposes a more inclusive past as a perspective, diverging from an exclusive historical narrative through ANTi-History. Moreover, it conducts an emancipatory ontological inquiry, critiquing the historiography of âşıks by tracing the paths of human actors across a broad spectrum that includes both non-humans and non-corporeal entities.
âşık [Minstrel] Âşıklık ANTi-History ANT minstrelsy historiography
TÜBİTAK, İTÜ BAP Division
Thanks to Simone Salmon for language editing and my advisor Prof. Karahasanoğlu for her support.
Bu makale, Türk âşıklık geleneğinin tarihçiliğini Türk âşıklarının etki alanlarını ve tarihlerini çeşitli ontolojiler aracılığıyla değerlendirerek, ana akım âşık tarihini anlatan araştırmacılardan kaynaklanan sınıflandırmaları ve genellemeleri sorgulamak amacıyla eleştirel olarak inceler. Özellikle, Mehmed Fuad Köprülü'nün (1890-1966) âşıklar ve gelenekleri üzerine önemli araştırmaları, genel tarih anlatısını şekillendirmede ve sonraki akademik çalışmalarda yol gösterici bir referans olarak varlığını sürdürmektedir. Köprülü'nün kanonunun izleri hala günümüzdeki araştırma yayınlarında mevcuttur, bu da âşıklar ve gelenekleri hakkındaki ön kabullerin ulusal âşık tarihi anlatısında varlığını sürdürmesine olanak tanımaktadır. Makalede bu çok katmanlı koşulları anlamak için, Köprülü'nün kanonunun çağdaş araştırma ağlarında nasıl aktif bir şekilde iletilip uzlaştırıldığına ışık tutmak için Aktör-Ağ Kuramı [ANT] kullanılmaktadır ve âşıklar ve gelenekleri hakkında yapılan ön kabuller kritik edilmektedir. Âşıkların (insani varlıklar), nesnelerin (insan olmayan varlıklar) ve söylemlerin (bedensel olmayan varlıklar) bir araya getirildiği çevirilerin titiz bir analizi aracılığıyla, bu makale, ANTi-Tarih yoluyla dışlayıcı bir tarihsel anlatısına mesafe alarak, daha kapsayıcı bir geçmişi bir persptektif olarak önerir. Ayrıca hem insan olmayan hem de bedensel olmayan varlıkları içeren geniş bir spektrumda bu kanona etkisi olan aktörlerin izlerini takip ederek âşıkların tarih yazımını eleştiren özgürleştirici bir ontolojik soruşturma yürütmektedir.
Âşık Âşıklık geleneği ANTi-Tarih Aktör-Ağ Teori (ANT) Tarihyazımı
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Performans Sanatları (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2024 |
Gönderilme Tarihi | 16 Nisan 2024 |
Kabul Tarihi | 3 Haziran 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 24 |
Eurasian Journal of Music and Dance