VAKIF VE DEVLET ÜNİVERSİTELERİNİN KURUMSAL İMAJ BAĞLAMINDA TWİTTER PAYLAŞIMLARININ İÇERİK ANALİZİ

Yıl 2019, Cilt: 3 Sayı: 1, 57 - 70, 01.01.2019

Aybüke Kardelen Kartal , And Algül

Öz

Sosyal medya kullanımının toplum tarafından yaygınlaşması, kurumlar ve insanlarla iletişim şeklimizi
değiştirirken, ürünler, markalar ve siyasal konularla da etkileşim şeklimizi değiştirmektedir. Özellikle
genç nesil tarafından yoğun bir biçimde kullanılan sosyal medya, günümüz iletişiminde önem
kazanırken, aynı zamanda yine genç nüfusun öğrenim gördükleri üniversitelerin kendi tanıtım ve
gündemlerini oluşturabilmeleri açısından da etkili bir medya haline gelmiştir. Yükseköğrenim
kurumları, kitleler tarafından en yoğun şekilde üniversite tercih döneminde araştırılır. Üniversitelerin
tercih dönemindeki tanıtım faaliyetlerinde sosyal medyayı kullanması, üniversite tercihini
gerçekleştirecek adaylar ile üniversiteler arasında yeni halkla ilişkiler uygulamalarının oluşmasını
sağlamaktadır. Araştırmada, Türkiye’de en çok öğrenci nüfusuna sahip üç vakıf ve üç devlet
üniversitelerinin tercih dönemindeki -üniversite tercih dönemi öncesi, tercih dönemi ve sonrasını
kapsayacak şekilde- 290 Twitter paylaşımı içerik analizi yöntemiyle incelenmiştir. Verilerin
analizinde SPSS kullanılmıştır. Araştırmanın sonucu, üniversitelerin tercih dönemindeki halkla
ilişkiler kapsamında Twitter ortamında gerçekleştirdikleri faaliyetleri doğru yapmaya çaba sarf
ettikleri ancak, ortam enstrümanlarının eksik veya yetersiz kullanımı ve yapılan paylaşımların doğru
bir şekilde yapıldığından emin olunamaması sonucu, üniversitelerin tercih tanıtım dönemlerinde,
halkla ilişkiler faaliyeti olarak kendini tanıtma ve gündem oluşturma faaliyetleri kapsamında,
Twitter’ın yeterince etkili bir şekilde değerlendirilemediği, kullanılamadığı ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Üniversiteler, Halkla İlişkiler, İmaj Yönetimi, Twitter, Sosyal Medya, İçerik Analizi

Kaynakça

• Berkowitz, E. N. (2007). The Evolution of Public Relations and the Use of the Internet: The Implications for Health Care Organizations. Health Marketing Quarterly, 24:3-4, 117-130. Beydoğan, Tuğçe, Altuntaş, Bilgehan, Güçlü, Oğuzhan, Çoşgun, Tuğçe ve Bilgi, Atilla (2016). Web Ortamında Hakla İlişkiler. https://hitogrencileri.wordpress.com/2016/10/23/basarili-prcalismasi- viral-pazarlama-ornegi-oreo-turkiyede/ Erişim Tarihi: 27.12.2018. Biber, A. (2007). Halkla İlişkilerde Temel Kavramlar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Bilgin, L. (2010). Olumlu İmaj Yaratmak Halkla İlişkiler. İstanbul: Kumsaati Yayınları. Binark, F. M. (2015). Yeni Medya Kullanımının Etkileri. M. C. Öztürk içinde, Dijital İletişim ve Yeni Medya (s. 50-75). Eskişehir: T.C. Anadolu Üniversitesi Yayınları. Birsen, H. (2015). Değişim Aracı Olarak Yeni Medya. M. C. Öztürk içinde, Dijital İletişim ve Yeni Medya (s. 26-49). Eskişehir: T.C. Anadolu Üniversitesi Yayınları. boyd, d. (2007). Social Network Sites: Definition, History, and Scholarship. Journal of Computer- Mediated Communication, 13, 210-230. boyd, d. (2008). American Teen Sociality in Networked Publics. Unpublished Doktoral Thesis: University of Berkeley. Bulduk, G. ve Bulduk, G. (2014). İmaj Mühendisliği Vizyonundan Halkla İlişkiler. İstanbul: Nobel Akademik Yayıncılık. Chaney, P. (2009). The Digital Handshake Seven Proven Strategies To Grow Your Business Using Social Media. New Jersey: John Wiley & Sons Inc. Çalışır, G. ve Çakıcı, F. (2015). Toplumsal Cinsiyet Bağlamında Sosyal Medyada Kurulan Benlik İnşasının Temsili. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. 10(10), 267-290. Dijilopedi (2018). 2018 Türkiye İnternet Kullanım ve Sosyal Medya İstatistikleri. https://dijilopedi.com/2018-turkiye-internet-kullanim-ve-sosyal-medya-istatistikleri Erişim Tarihi: 20.12.2018. Fombrun, C. (1996). Reputation: Realizing Value from Corporate Image. Boston: Harvard Business School Press. Frank, J. (1983). Public Relations. London: Pitman Publishing. Güçdemir, Y. (2012). Sanal Ortamda Halkla İlişkiler Bir Halkla İlişkiler Perspektifi. İstanbul: Derin Yayınları. Gültekin, B. (2012). Üniversitelerde Halkla ilişkiler ve Etkinlik Yönetimi Modelleri. Ankara: Nobel Yayıncılık. Güngör, N. (2011). İletişim: Kuramlar ve Yaklaşımlar. Ankara: Siyasal Kitabevi. Güzelcik, E. (1999). Küreselleşme ve İşletmelerde Değişen Kurum İmajı. İstanbul: Sistem Yayıncılık. Kalender, A. (2008). Halkla İlişkiler: Kavramlar, Tanımlar ve Uygulama Alanları, (Edt. Ahmet Kalender, Mehmet Fidan) Halkla İlişkiler. Konya: Tablet Yayınevi. Kazancı, M. (2011). Kamuda ve Özel Kesimde Halkla İlişkiler. 9. Baskı. Ankara: Turhan Kitabevi Yayınlan. Kim, J.W. (2018). Rumor has it: The Effects of Virality Metrics on Rumor Believability and Transmission on Twitter. New Media & Society, 20(12), 4807-4825. Köksal, Y. ve Özdemir, Ş. (2013). Bir iletişim Aracı Olarak Sosyal Medya’nın Tutundurma Karması İçerisindeki Yeri Üzerine Bir İnceleme. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(1), 323-337. Kumar, R. ve Thapa, D. (2015). Social Media As a Catalyst for Civil Society Movements in Indkia: A Study in Dehradun City. New Media And Society, 17(8), 1299-1316. Ledingham, J.A. ve Bruning, S.D. (1998). Relationship Management in Public Relations: Dimensions of Organizations-Public Relationship. Public Relations Review, 24(1), 55-65. McAllister-Spooner, S. M. (2009). Fulfilling the Dialogic Promise: A Ten-Year Reflective Survey on Dialogic Internet Principles, Public Relations Review. 35(3), 320-322. Milliyet Blog (2010). Twitter Nedir? Ne İşe Yarar. Nasıl Kullanılır. http://blog.milliyet.com.tr/twitternedir-- ne-ise-yarar--nasil-kullanilir-/Blog/?BlogNo=223450 Erişim Tarihi, 20.10.2018. Murzintcev, N. ve Cheng, C. (2017). Disaster Hashtags in Social Media. ISPRS International Journal of Geo-Information, 6(7), 1-17. Okay, A. (2000). Kurum Kimliği. Ankara: Mediacat Kitapları. Okay, A. (2013). Kurum Kimliği. İstanbul: Derin Yayınları. Özata, F. Z. (2015). Sosyal Medya Platformları. M. C. Öztürk içinde, Dijital İletişim ve Yeni Medya (s. 76-99). Eskişehir: T.C. Anadolu Üniversitesi Yayınları. Özata, F.S. (2013). Sosyal Medya ve Pazarlama. F. Z. Özata içinde, Sosyal Medya (s. 27-51). Eskişehir: T.C. Anadolu Üniversitesi Yayınları. Pelenk Ö.A. ve Yılmaz Sert, N. (2015). Dijital Halkla İlişkiler Kavram ve Araçları. İstanbul: Der Yayınlar. Peltekoğlu, F.B. (2007). Halkla İlişkiler Nedir? İstanbul: Beta Yayınları. Sweeney, S. ve Craig, R. (2011). Social Media for Business, 101 Ways to Grow Your Business Without Wasting Your Time. Canada: Maximum Press. Tuncer, A. S. (2013). Sosyal Medyanın Gelişimi. F. Z. Özata içinde, Sosyal Medya (s. 2-26). Eskişehir: T.C. Anadolu Üniversitesi Yayınları. Yağmurlu, A. (2011). Kamu Yönetiminde Halkla İlişkiler ve Sosyal Medya. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi Selçuk İletişim, 7(1), 5-15.