DİJİTALLEŞEN YÜKSEKÖĞRENİMDE OTORİTE ALGISI

Yıl 2021, Cilt: 5 Sayı: 2, 194 - 203, 26.04.2021

Zeynep Ekin Bal

Öz

Uzaktan eğitim ve eğitimde dijitalleşme Korona salgın döneminde, her zamankinden daha önemli hale gelmiş ve eğitimin yer ya da zaman gibi koşullara bağlı olmaması ve bu koşullarla kısıtlanmaması gerektiğini hatırlatmıştır. Uzaktan eğitimin yer veya zaman gibi koşullara bağlı olmadığı bilinmektedir fakat uzaktan eğitimin performansı ve çıktıları eğitici ve öğrenici toplulukların eğitimi nasıl uyguladıklarına bağlıdır. Burada otorite sorusu gündeme gelmektedir: pozisyonu gereği örgün eğitimde otorite olan eğiticiler uzaktan eğitimde de hala aynı konumlarını sürdürmekte midirler?
Bu çalışma yükseköğrenim ve özellikle uzaktan eğitim çerçevesinde eğitim ve iletişim yöntemlerindeki tercih değişikliklerini irdelemekte ve yükseköğrenim kuşakları arasında otorite kavramında değişiklik olup olmadığını sorgulamaktadır. Dijital dünyanın etkisi ve koşulları doğrultusunda öğrencilerin eğitim süreçlerinde daha bağımsız ve otonom nitelik sergiledikleri gözlemleri üzerinden, danışma ve onaylanma ihtiyaçları olmayacağı, bu nedenle geleneksel otorite figürlerini gereksiz ya da gözardı edilebilir bulacakları hipotezi kurgulanmış; anket yöntemi ile iletişim fakülteleri öğrencilerinin eğitime bakış ve tercihleri belirlenmiştir. Bulgularımız, dijitalleşme düzeyinden veya kapasitesinden bağımsız olarak eğiticilerin otorite rolünün sürdüğünü göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

uzaktan eğitim, otorite, dijitalleşme, jenerasyon

Destekleyen Kurum

İstanbul Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi

Proje Numarası

Proje No: 23740

PERCEPTION OF AUTHORITY IN DIGITALIZING HIGHER EDUCATION

Öz

In Corona pandemia times recently, digitalization and distance education became more important than it was at all other times, reminding us that education should not be restricted with and should not depend on conditions such as time and location. Although the distance education system is primarily known as independent from time and place, its performance and outcomes are dependent on how it is practiced by the teaching and the learning populations. Here comes the question of authority: due to its position, is the teaching staff still considered as the authority in distance education, as it was in the formal education?
Within the frame of higher education, and distance education in particular, this study questions the preference differences in education and communication methods and investigates if the perception of “authority” has been changing, between higher education generations.
The hypothesis was that the students of the younger generations seem to have developed as more independent and autonomous individuals in their education periods mainly under the circumstances and effects of the digital world, and that they are not in need of being consulted and approved anymore, therefore to find the traditional authority figures as useless or at least negligible. A questionnaire was designed around the hypothesis and forwarded to the students of the Faculties of Communication in order to determine their approaches and preferences concerning their education.
Our findings led us to conclude that the role of the scholars has not been minimized due to their digital literacy capacity and the authority role of the tutors is still continuing in the digitalization era.

Anahtar Kelimeler

distance education, authority, digitalization, generation

Proje Numarası

Proje No: 23740

Kaynakça

• REFERENCES Bal, ZE. (2017). Yükseköğrenimde Dijitalleşmenin Uzaktan Öğrenime Etkileri. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi.
• Castells, M. (1996). The Rise of the Network Society, The Information Age: Economy, Society and Culture Vol. I. Cambridge, MA; Oxford, UK: Blackwell.
• Castells, M. (2005). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür. Cilt 1:Ağ Toplumunun Yükselişi. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Gardner, H., Davis, K. (2014). APP Kuşağı & Dijital Dünyada Kimlik, Mahremiyet ve Hayal Gücü. İstanbul: Optimist Yayınları.
• Levickaite, R. (2010). Generations X, Y, Z: How Social Networks Form the Concept of the World Without Borders (The Case Of Lithuania). Limes Cultural Regionalistics 3(2):170-183
• McCrindle M. (2010). Generations Defined. Ethos; 18(1):8-13.
• Moore, M.G. (1993). Theory of transactional distance. In D. Keegan (Ed.), Theoretical Principles Of Distance Education. London: Routledge. (pp. 22-38).
• Moore, M.G. (1994). Autonomy and Interdependence. The American Journal of Distance Education, 8(2):1-5.
• Prensky, M. (2001). Digital Natives, Digital Immigrants. On the Horizon; 9(5):1-6.
• Zemke, R., and others. (2013). Generations at Work: Managing the Clash Of Boomers, Gen Xers, and Gen Yers in the Workplace, 2nd Ed. New York : American Management Association, USA.
• URL-1 http://www.acikbilim.com/2013/09/dosyalar/nesiller-ayriliyor-x-y-ve-z-nesilleri.html. (Date of Access: 20.01.2021).