Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Politainment As An Ethos Creating Tool In Political Communication: The Sample of Turgut Özal

Yıl 2022, Cilt: 6 Sayı: 3, 209 - 220, 31.08.2022

Öz

The fact that democracy has become a prevalent regime has escalated political competition between political actors; as a result, political communication emerges an area of expertise. Methods that are used in the process of political communication vary. One of these methods is entertainment. Ties between politics and entertainment date back to Ancient times. From past to present, executives have aimed to consolidate their power by pleasing the people through various entertainment ceremonies.

In present, ties between politics and entertainment preserve continuity. But, this time, political leaders have become the main actors of entertainment and practitioners of entertainment; they have become parts of the show culture. In this study, the phenomenon of political communication is examined on the basis of the concepts of media democracy, rhetoric and ethos. Afterwards, the concept of politainment that consist of two dimension, as entertaining politics and political entertainment, and the place of it in political communication processes are dealt with. Finally, the political communication activities of Turgut Özal that can be explained on the basis of the concepts of media democracy, ethos strategy and politainment are presented by means of case study method with examples from the media.

Kaynakça

  • Acarlı, M. D. (2014), Politainment (Eğlenceli Siyaset) Kavramı Bağlamında Türkiye'de Siyasal Seçim Kampanyalarının Analizi, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), İstanbul: Maltepe Üniversitesi.
  • Algül, F. (2004), Günümüzde Siyasal İletişim ve Medyanın Buluşma Noktası: Politainment (Eğlenceli Siyaset/Siyasal Eğlence), (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul: Marmara Üniversitesi.
  • Aristoteles. (2016), Retorik, (Mehmet. H. Doğan, Çev.), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Aristotle. (2007), On Rhetoric: A Theory of Civic Discourse, (G. A. Kennedy, Çev.), New York: Oxford University Press.
  • Cialdini, R. B. (2019), İknanın Psikolojisi: Teori ve Pratik Bir Arada, İstanbul: MediaCat Kitapları.
  • Çankaya, E. (2019), Siyasal İletişim: Dünyada ve Türkiye'de, Ankara: İmge Kitabevi.
  • Dörner, A. (2001), Politainment: Politik in der medialen Erlebnisgesellschaft, Berlin: Suhrkamp Verlag.
  • Druckman, J. N. (2003), The power of television images: The first Kennedy-Nixon debate revisited, The Journal of Politics, 65(2), 559-571.
  • Göktaş, P. (2016), Y Kuşağının Bir Siyasal İletişim Aracı: Politainment Önerisi (Eğlenceli Siyaset/Siyasal Eğlence), Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(43), 1863-1872.
  • Gürbüz, S., Şahin, F. (2018), Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri: Felsefe-Yöntem-Analiz, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Lilleker, D. G. (2006), Key Concepts in Political Communication, London: Sage Publications.
  • Meyer, T. (2014), Medya Demokrasisi, İstanbul: Köprü Kitapları.
  • Özkan, N. (2014), Seçim Kazandıran Kampanyalar, İstanbul: MediaCat Kitapları.
  • Pedrini, P. P. (2018), Propaganda, Persuasion and the Great War: Heredity in the Modern Sale of Products and Political Ideas, London & New York: Routledge.
  • Tokgöz, O. (2010), Seçimler, Siyasal Reklamlar ve Siyasal İletişim, Ankara: İmge Kitabevi.
  • Yıldırım, A., Şimşek, H. (2018), Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayıncılık.

SİYASAL İLETİŞİMDE BİR ETHOS YARATMA ARACI OLARAK POLİTAİNMENT: TURGUT ÖZAL ÖRNEĞİ

Yıl 2022, Cilt: 6 Sayı: 3, 209 - 220, 31.08.2022

Öz

Demokrasinin yaygın bir yönetim biçimi hâline gelmesi, siyasal aktörler arasındaki siyasi rekabeti artırmış; bu durumun bir sonucu olarak da siyasal iletişim olgusu, bir uzmanlık alanı olarak ortaya çıkmıştır. Siyasal iletişim sürecinde kullanılan yöntemler, oldukça çeşitlilik göstermektedir. Bu yöntemlerden biri, eğlencedir. Siyaset ile eğlencenin birlikteliği, esasında Antik çağlara kadar dayanmaktadır. Geçmişten günümüze yöneticiler, çeşitli eğlence törenleri aracılığıyla halkın gönlünü hoş tutarak, bu yolla iktidarlarını sağlamlaştırma amacı gütmüşlerdir.

Siyaset ile eğlencenin eski çağlara dayanan birlikteliği, günümüzde de devam etmektedir. Ancak, bu kez siyasal liderler, eğlencenin bizzat ana aktörü, uygulayıcısı konumuna gelmekte; gösteri kültürünün bir parçası olarak karşımıza çıkmaktadırlar. Bu çalışmada, öncelikle siyasal iletişim olgusu, medya demokrasisi, retorik ve ethos kavramları temelinde irdelenmekte; ardından eğlenceli siyaset ve siyasal eğlence şeklinde iki boyutta karşımıza çıkan politainment kavramı ve siyasal iletişim süreçlerindeki yeri örneklerle ele alınmaktadır. Son olarak, örnek olay inceleme yöntemi aracılığıyla, Turgut Özal’ın medya demokrasisi, ethos stratejisi ve politainment kavramları temelinde açıklanabilecek siyasal iletişim faaliyetleri, medyadan örneklerle ortaya koyulmaktadır.

Kaynakça

  • Acarlı, M. D. (2014), Politainment (Eğlenceli Siyaset) Kavramı Bağlamında Türkiye'de Siyasal Seçim Kampanyalarının Analizi, (Yayımlanmamış Doktora Tezi), İstanbul: Maltepe Üniversitesi.
  • Algül, F. (2004), Günümüzde Siyasal İletişim ve Medyanın Buluşma Noktası: Politainment (Eğlenceli Siyaset/Siyasal Eğlence), (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul: Marmara Üniversitesi.
  • Aristoteles. (2016), Retorik, (Mehmet. H. Doğan, Çev.), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Aristotle. (2007), On Rhetoric: A Theory of Civic Discourse, (G. A. Kennedy, Çev.), New York: Oxford University Press.
  • Cialdini, R. B. (2019), İknanın Psikolojisi: Teori ve Pratik Bir Arada, İstanbul: MediaCat Kitapları.
  • Çankaya, E. (2019), Siyasal İletişim: Dünyada ve Türkiye'de, Ankara: İmge Kitabevi.
  • Dörner, A. (2001), Politainment: Politik in der medialen Erlebnisgesellschaft, Berlin: Suhrkamp Verlag.
  • Druckman, J. N. (2003), The power of television images: The first Kennedy-Nixon debate revisited, The Journal of Politics, 65(2), 559-571.
  • Göktaş, P. (2016), Y Kuşağının Bir Siyasal İletişim Aracı: Politainment Önerisi (Eğlenceli Siyaset/Siyasal Eğlence), Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(43), 1863-1872.
  • Gürbüz, S., Şahin, F. (2018), Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri: Felsefe-Yöntem-Analiz, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Lilleker, D. G. (2006), Key Concepts in Political Communication, London: Sage Publications.
  • Meyer, T. (2014), Medya Demokrasisi, İstanbul: Köprü Kitapları.
  • Özkan, N. (2014), Seçim Kazandıran Kampanyalar, İstanbul: MediaCat Kitapları.
  • Pedrini, P. P. (2018), Propaganda, Persuasion and the Great War: Heredity in the Modern Sale of Products and Political Ideas, London & New York: Routledge.
  • Tokgöz, O. (2010), Seçimler, Siyasal Reklamlar ve Siyasal İletişim, Ankara: İmge Kitabevi.
  • Yıldırım, A., Şimşek, H. (2018), Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İletişim ve Medya Çalışmaları
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Aziz Uçak 0000-0003-1937-0063

Yayımlanma Tarihi 31 Ağustos 2022
Gönderilme Tarihi 29 Temmuz 2022
Kabul Tarihi 25 Ağustos 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 6 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Uçak, A. (2022). SİYASAL İLETİŞİMDE BİR ETHOS YARATMA ARACI OLARAK POLİTAİNMENT: TURGUT ÖZAL ÖRNEĞİ. Yeni Medya Elektronik Dergisi, 6(3), 209-220.


All site content, except where otherwise noted, is licensed under a Creative Common Attribution Licence. (CC-BY-NC 4.0)
by-nc.png