DİJİTAL SİNEMA KAVRAMI ÇERÇEVESİNDE SİNEMADA KAMERANIN GELECEĞİ

Yıl 2025, Cilt: 9 Sayı: 1, 31 - 49, 27.01.2025

Ferit Çağıl

Öz

Sinemadaki dijital dönüşümlere dair yapılan tartışmaların genellikle gerçeklik kavramı üzerinden ilerlediği görülmektedir. Sinema tarihi içerisinde sıklıkla tartışılan gerçeklik kavramı dijital sinema ile farklı bir boyut kazanır. Çünkü teknoloji alanında yaşanan hızlı gelişmeler yeni anlatım olanakları ortaya çıkarır. Bu değişimle beraber sinemadaki teknik dönüşümlerde tartışmanın bir başka boyutunu oluşturur. Bu çalışma kameranın pelikül üzerine yazılan görüntülerle başlayıp dijital ile devam eden sinemadaki geleceğini irdelemektedir. Bu irdeleme, Dudley Andrew’in “Bir Kameraya gerek Var mı?” başlıklı çalışmasına referansla “Dijital Sinema” kavramı çerçevesinde yapılmıştır. Bu yaklaşım çerçevesinde günümüze odaklanan çalışma, ilerleyen yıllarda sinema filmlerinde kamera kullanımını tartışmaya açmakta ve bu konuda varsayımlarda bulunmayı amaçlamaktadır. Filmlerin belli sahnelerinde kullanılan dijital efektler ve CGI teknolojisi zamanla film içerisinde görünürlüğünü artırmış ve günümüzde filmlerin birçoğunda bu teknolojiler kullanılır hale gelmiştir. Filmin içerisinde artan dijitalleşme, zamanla kameranın kaydettiği görüntünün yerini bu görüntülere devredeceği varsayımını ortaya atmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Dijital Sinema, Dijitalleşme, Sinemada Kamera, CGI, Görsel Efekt.

Kaynakça

• Adorno, T., & Horkheimer, M. (2014). Aydınlanmanın diyalektiği (Çev. N. Ülner ve E. Karadoğan). Kabalcı Yayıncılık.
• Andrew, D. (2018). Sinema nedir! Bazin’in arayışı (Çev. M. Tu-men). Küre Yayınları.
• Bédard, P. (2022). Virtual production and the transformation of cameras mechanical, virtual, and actual. Animation, 17(2), 226-243.
• Belton, J. (2002). Digital cinema: a false revolution. October, 100, Spring, 98-114.
• Belton, J. (2014). If film is dead, what is cinema?. Screen, 55(4), 460-470.
• Brown W (2009) Man without a movie camera, movies without men: towards a posthumanist cinema?. İçinde, W. Buckland (Ed.), Film Theory and Contemporary Hollywood Movies (ss. 66-85). Routledge.
• Brown, W. (2014). Digital cinema. İçinde E. Branigan ve W. Buckland (Ed.). Digital cinema, the routledge encyclopedıa of film theory, (ss. 138- 143). Routledge Publishing.
• Casetti, F., & Leisawitz, D. (2011). Sutured reality: film, from photographic to digital. Digital Art (Fall 2011), 138, 95-106. Cheshire, G. (2015, Şubat 16). Part two of the death of film/the decay of cinema. https://www.nypress.com/news/part-two-of-the-death-of-filmthe-decay-of-cinema-JVNP1019990811308119930 (Erişim Tarihi 10.06.2024)
• Das, S. (2023). The evolution of visual effects ın cinema: a journey from practical effects to CGI. Journal Of Emergıng Technologies and Innovative Research (JETIR), Volume:10, Issue: 11, s.s. 303-309.
• Denson, S. (2021). Çılgın Kameralar, Uyumsuz Görüntüler ve Post-Sinematik Duygulanımın Post-Algısal Aracılığı. İçinde S. Denson and J. Leyda (Eds). Post sinema 21. yüzyıl sinemasının kuramsallaştırılması, (ss. 109-140). NotaBene Yayınları.
• Erkılıç, H. (2017). Dijital sinema teorisi üzerine: akışkan sinema ve akışkan sinema teorisi. Sinefilozofi, 2(4), 56-72.
• Karabağ, C. (2011). Dijital sinema. Broadcaster Info Televizyon, Radyo, Sinema Teknolojileri Dergisi, Cilt 87/Ağustos, 116-119.
• Manovich, L. (2021). Dijital sinema nedir?. İçinde S. Denson and J. Leyda (Eds). Post sinema 21. yüzyıl sinemasının kuramsallaştırılması, (ss. 31-57). NotaBene Yayınları.
• Monaco, J. (2001). Bir film nasıl okunur (Çev. E. Yılmaz). Oğlak Yayıncılık.
• Morie, J. F. (1998). CGI training for the entertainment film industry. IEEE Computer Graphics and Applications, vol. 18, Jan.-Feb, no. 1, 30-37.
• Prince, S. (2012). Digital visual effects in cinema. Rutgers Universty Press.
• Stam, R. (2014). Sinema teorisine giriş (Çev. S. Salman ve Ç. Asatekin). Ayrıntı Yayınları.
• Sun, Z. (2023). What does cgı digital technology bring to the sustainable development of animated films?. Sustainability, 15, 10895, 1-16.
• Taşar, İ. (2022). Sinemada dijitalleşme ile gerçekliğin inşası. Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi (UKSAD), 8 (1), Yaz, 32-47.
• Watkins, A. (2001). 3D animation: from models to movies. Charles River Media.
• Wright, S. (2008). Compositing visual effects essentials for the aspiring artist. Focal Press Publications.
• Yurdigül, Y., Zinderen, İ. E. (2011). Sinemada özel efekt. Atatürk İletişim Dergisi, (2), s. 101-123.
• Zengin, F. (2018). Dijital dönüşüm çağında dijital sinemanın avantajları ve ortaya çıkardığı yeni sorunlar. Journal Of Social And Humanities Sciences Research, 5(21), 844-859.
• Zengin, F. (2020). Akıllı makine çağı sinemasına giriş: sinema sanatında yapay zekâ teknolojilerinin kullanımı. İletişim Çalışmaları Dergisi, 6(2), 151-177.