Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Türkiye’de Biyoteknoloji Girişimciliği Önündeki Engellerin SWARA Yöntemi İle Ağırlıklandırılması

Yıl 2022, , 136 - 141, 30.11.2022
https://doi.org/10.31590/ejosat.1218377

Öz

Biyoteknoloji girişimciliği, bilimsel ve ticari disiplinlerin kaynaşması yoluyla yaşamı değiştiren ürünler yaratan ve ticarileştiren bir girişim oluşturmak için zaman içinde birlikte çalışan bireylerden oluşan bir ekip tarafından gerçekleştirilen tüm faaliyetlerin toplamını ifade etmektedir. Biyoteknolojik faaliyetler sonucunda bulaşıcı hastalıklarda bulaş riskinin azaltılması, fosil yakıt kullanım oranının azaltılması ve biyoyakıt kullanımının artırılmasıyla sera gazı salınımının minimize edilmesi, biyokimyasal temizlik ürünleri ile su kullanımının ve atık üretiminin azaltılması, zirai zararlılarla mücadelede çevreye verilebilecek zararın en aza indirilmesi gibi faydalarıyla birlikte; gelecekte de yaşam süresi ve kalitesinde iyileştirilmesine yönelik sağlık, gıda, tarım, su, enerji, giyim gibi ihtiyaçların doğal kaynaklardan karşılanabilmesi yönünden de bu faaliyetler oldukça önemli görülmektedir. Dünyada teknolojinin gelişmesiyle de artık ileri teknolojiye sahip özgün ürünlere dönük ürün ve çalışmaların belirleyici rol oynayacağı görülmektedir. Bu çalışmada, Türkiye’de biyoteknoloji girişimciliği önündeki engellere değinilerek, bu engeller çok kriterli karar vermede kriter ağırlıklandırmada kullanılan subjektif metotlardan olan SWARA metoduyla ağırlıklandırılmıştır. Çalışma, sunulacak ampirik analiz bulgularıyla araştırmacılara biyoteknoloji girişimciliği önündeki engellerde hangi faktörlerin daha önemli rol oynadığının saptanması bakımından katkı sağlayacaktır.

Kaynakça

  • Akkaya, A., Pazarlıoğlu, N. (2012), “21.Yüzyılın Anahtar Teknolojisi:Beyaz Biyoteknoloji”, Kırıkkale Üniversitesi Bilimde Gelişmeler Dergisi, 22- 33.
  • Aksan Kurnaz, I., Salman Ünver, S. ve Sart, G. (2019). Adım Adım Biyogirişimcilik: Biyoteknoloji Girişimci ve Yatırımcılarına Yol Haritası: Sonsöz ve Yol Haritası, Erişim: https://www.researchgate.net/publication/344282524_ADIM_ADIM_BIYOGIRISIMCILIK_BIYOTEKNOLOJI_GIRISIMCI_VE_YATIRIMCILARINA_YOL_HARITASI_SONSOZ_VE_YOL_HARITASI_16_BOLUM (Kasım, 2022).
  • Aziz, A. A. A., & Rowland, S. (2018). The entrepreneurship skills that biotechnology graduates need: findings from entrepreneurial employees in a developing economy. Entrepreneurship Education, 1(1), 61-83.
  • Bartholomew, S. (1997). National systems of biotechnology innovation: complex interdependence in the global system. Journal of international business studies, 28(2), 241-266.
  • Deeds, D. L., & Hill, C. W. (1996). Strategic alliances and the rate of new product development: an empirical study of entrepreneurial biotechnology firms. Journal of business venturing, 11(1), 41-55.
  • Erbaş, H. (2008). Türkiye’de biyoteknoloji ve toplumsal kesimler: profesyoneller, kentsel tüketiciler, köylüler. Ankara: Ankara Üniversitesi Biyoteknoloji Enstitüsü.
  • Etzkowitz, H., Leydesdorff, L., 2000. The dynamic of innovation: from National Systems and “Mode 2” to a Triple Helix of university-industry-government relations. Research Policy 29, 109–123.
  • Etzkowitz, H.A., Webster, C., Gebhardt, B., Terra, R.C., 2000. The future of the university and the university of the future: evolution of ivory tower to entrepreneurial paradigm. Research Policy 29, 313–330.
  • EY (2017). Biotechnology report 2017. Beyond borders: Staying the course. London: Ernst & Young LLP Fontes, M. (2001). Biotechnology entrepreneurs and technology transfer in an intermediate economy. Technological forecasting and social change, 66(1), 59-74.
  • Fontes, M. (2007). Technological entrepreneurship and capability building in biotechnology. Technology analysis & strategic management, 19(3), 351-367.
  • Kayıhan, C. (2018). Biyoteknoloji: On Bin Yıllık Serüven, PiVOLKA, 8(27),9-12.
  • Keršuliene, V., Zavadskas, E. K., & Turskis, Z. (2010). Selection of rational dispute resolution method by applying new step‐wise weight assessment ratio analysis (SWARA). Journal of business economics and management, 11(2), 243-258.
  • Kiper, M. (2013). Biyoteknoloji Sektörel İnovasyon Sistemi: Biyoteknoloji Sektörel İnovasyon Sistemi Kavramlar Dünyadan Örnekler Türkiye’de Durum ve Çıkarımlar. Türkiye Teknoloji Geliştirme Vakfı (TTGV).
  • Nosella, A., Petroni, G., & Verbano, C. (2005). Characteristics of the Italian biotechnology industry and new business models: the initial results of an empirical study. Technovation, 25(8), 841-855.
  • Sadraei, R., Jafari Sadeghi, V., & Sadraei, M. (2018). Biotechnology revolution from academic entrepreneurship to industrial: chemo-entrepreneurship. Biometrics & Biostatistics International Journal, 7(6), 546-550.
  • Stalk, G. ve Hout, T.M. (1990). Competing against Time. New York: Free Press.
  • Stanujkic, D., Karabasevic, D., & Zavadskas, E. K. (2015). A framework for the selection of a packaging design based on the SWARA method. Engineering Economics, 26(2), 181-187.
  • Tanyolaç, B., Kaya, H. B., Soya, S., & Akkale, C. (2018). Biyoteknoloji ve Biyoinformatik.
  • TUIK (2020), Biyoteknoloji İstatistikleri, Biyoteknolojik Ar-Ge faaliyetleri ve biyoteknoloji ürünlerinin ticarileştirilmesi önündeki engellere göre girişim sayısı, Erişim: https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Biotechnology-Statistics-2019-33822 (2 Haziran, 2022).

Weightening the Bariers to Biotechnology Entrepreneurship in Turkey by SWARA Method

Yıl 2022, , 136 - 141, 30.11.2022
https://doi.org/10.31590/ejosat.1218377

Öz

Biotechnology entrepreneurship refers to the sum total of all activities performed by a team of individuals working together over time to create an enterprise that creates and commercializes life-changing products through the fusion of scientific and commercial disciplines. Along with the benefits such as reducing the rate of infectious diseases as a result of biotechnological activities, reducing the use of fossil fuels and increasing the use of biofuels, minimizing the greenhouse gas effect, reducing the use of water and waste with biochemical cleaning products, and giving less damage to the environment in the fight against agricultural pests; These activities are considered very important in terms of meeting the needs of natural resources for health, food, feed, clean water, energy and clothing for increasing life expectancy and quality in the future. With the development of technology in the world, it is now seen that developments in advanced technology, complex and unique products will play a decisive role. In this study, the obstacles in front of biotechnology entrepreneurship in Turkey are mentioned and these obstacles are weighted with the SWARA method, which is one of the subjective methods used in criterion weighting in multi-criteria decision making. The study will contribute to the researchers in terms of determining which factors play a more important role in the barriers to biotechnology entrepreneurship with the empirical analysis findings to be presented.

Kaynakça

  • Akkaya, A., Pazarlıoğlu, N. (2012), “21.Yüzyılın Anahtar Teknolojisi:Beyaz Biyoteknoloji”, Kırıkkale Üniversitesi Bilimde Gelişmeler Dergisi, 22- 33.
  • Aksan Kurnaz, I., Salman Ünver, S. ve Sart, G. (2019). Adım Adım Biyogirişimcilik: Biyoteknoloji Girişimci ve Yatırımcılarına Yol Haritası: Sonsöz ve Yol Haritası, Erişim: https://www.researchgate.net/publication/344282524_ADIM_ADIM_BIYOGIRISIMCILIK_BIYOTEKNOLOJI_GIRISIMCI_VE_YATIRIMCILARINA_YOL_HARITASI_SONSOZ_VE_YOL_HARITASI_16_BOLUM (Kasım, 2022).
  • Aziz, A. A. A., & Rowland, S. (2018). The entrepreneurship skills that biotechnology graduates need: findings from entrepreneurial employees in a developing economy. Entrepreneurship Education, 1(1), 61-83.
  • Bartholomew, S. (1997). National systems of biotechnology innovation: complex interdependence in the global system. Journal of international business studies, 28(2), 241-266.
  • Deeds, D. L., & Hill, C. W. (1996). Strategic alliances and the rate of new product development: an empirical study of entrepreneurial biotechnology firms. Journal of business venturing, 11(1), 41-55.
  • Erbaş, H. (2008). Türkiye’de biyoteknoloji ve toplumsal kesimler: profesyoneller, kentsel tüketiciler, köylüler. Ankara: Ankara Üniversitesi Biyoteknoloji Enstitüsü.
  • Etzkowitz, H., Leydesdorff, L., 2000. The dynamic of innovation: from National Systems and “Mode 2” to a Triple Helix of university-industry-government relations. Research Policy 29, 109–123.
  • Etzkowitz, H.A., Webster, C., Gebhardt, B., Terra, R.C., 2000. The future of the university and the university of the future: evolution of ivory tower to entrepreneurial paradigm. Research Policy 29, 313–330.
  • EY (2017). Biotechnology report 2017. Beyond borders: Staying the course. London: Ernst & Young LLP Fontes, M. (2001). Biotechnology entrepreneurs and technology transfer in an intermediate economy. Technological forecasting and social change, 66(1), 59-74.
  • Fontes, M. (2007). Technological entrepreneurship and capability building in biotechnology. Technology analysis & strategic management, 19(3), 351-367.
  • Kayıhan, C. (2018). Biyoteknoloji: On Bin Yıllık Serüven, PiVOLKA, 8(27),9-12.
  • Keršuliene, V., Zavadskas, E. K., & Turskis, Z. (2010). Selection of rational dispute resolution method by applying new step‐wise weight assessment ratio analysis (SWARA). Journal of business economics and management, 11(2), 243-258.
  • Kiper, M. (2013). Biyoteknoloji Sektörel İnovasyon Sistemi: Biyoteknoloji Sektörel İnovasyon Sistemi Kavramlar Dünyadan Örnekler Türkiye’de Durum ve Çıkarımlar. Türkiye Teknoloji Geliştirme Vakfı (TTGV).
  • Nosella, A., Petroni, G., & Verbano, C. (2005). Characteristics of the Italian biotechnology industry and new business models: the initial results of an empirical study. Technovation, 25(8), 841-855.
  • Sadraei, R., Jafari Sadeghi, V., & Sadraei, M. (2018). Biotechnology revolution from academic entrepreneurship to industrial: chemo-entrepreneurship. Biometrics & Biostatistics International Journal, 7(6), 546-550.
  • Stalk, G. ve Hout, T.M. (1990). Competing against Time. New York: Free Press.
  • Stanujkic, D., Karabasevic, D., & Zavadskas, E. K. (2015). A framework for the selection of a packaging design based on the SWARA method. Engineering Economics, 26(2), 181-187.
  • Tanyolaç, B., Kaya, H. B., Soya, S., & Akkale, C. (2018). Biyoteknoloji ve Biyoinformatik.
  • TUIK (2020), Biyoteknoloji İstatistikleri, Biyoteknolojik Ar-Ge faaliyetleri ve biyoteknoloji ürünlerinin ticarileştirilmesi önündeki engellere göre girişim sayısı, Erişim: https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Biotechnology-Statistics-2019-33822 (2 Haziran, 2022).
Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Mühendislik
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Nazlı Seyhan 0000-0003-0759-9119

Yayımlanma Tarihi 30 Kasım 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022

Kaynak Göster

APA Seyhan, N. (2022). Türkiye’de Biyoteknoloji Girişimciliği Önündeki Engellerin SWARA Yöntemi İle Ağırlıklandırılması. Avrupa Bilim Ve Teknoloji Dergisi(43), 136-141. https://doi.org/10.31590/ejosat.1218377