Determination of Ecological and Carbon Footprints of Adıyaman Directorate of Provincial Agriculture and Forestry Staffs

Yıl 2019, Sayı: 15, 280 - 288, 31.03.2019

Mehmet Fırat Baran Osman Gökdogan Ömer Eren Yılmaz Bayhan

https://doi.org/10.31590/ejosat.513315

Cited By: 2

Öz

Humans have always benefited from natural sources to satisfy their needs. Today, with the increase in population, the natural resources
on our earth are decreasing and assumed to be consumed in the near future because of the consciousness of the individuals and the
consciousness of consumption away from sustainability. It is important to determine how many planets the world will need in the future
if the individual continues to live that way with his current consumption habits. The concept of ecological footprint emerges in
determining this need. In this study, ecological and carbon footprints were calculated and evaluated according to the consciousness and
consumption habits of Adıyaman Directorate of Provincial Agriculture and Forestry staffs. Web-based "Ecological Footprint Calculation
Survey" was used as data collection tool in the research. Descriptive statistics such as mean, standard deviation were used in the analysis
of the data. As a result of the calculations, the average ecological footprint of technical and administrative staffs was determined as 2.37
gha person-1
, the average carbon footprint was 14.52 tons person-1
and the biocapacity deficit caused by technical and administrative
staffs was -0.93 gha person-1
. According to these results, at least 1.41 worlds are needed for Adıyaman Directorate of Provincial
Agriculture and Forestry staffs for a sustainable life.

Anahtar Kelimeler

Adıyaman, biocapacity deficit, carbon footprint, ecological footprint, sustainability

Adıyaman İl Tarım ve Orman Müdürlüğü Çalışanlarının Ekolojik ve Karbon Ayak İzinin Belirlenmesi

Öz

nsanoğu ihtiyaçlarını karşılamada daima doğal kaynaklardan faydalanmıştır. Bugün nüfusun artmasıyla birlikte, bireylerin bilinçsizce
ve sürdürülebilirlikten uzak tüketim anlayışı nedeniyle dünyamız üzerindeki doğal kaynaklar azalamakta ve yakın bir gelecekte
tükeneceği varsayılmaktadır. Bireyin mevcut tüketim alışkanlıkları ile yaşamına bu şekilde devam etmesi halinde, gelecekte dünya gibi
kaç gezegene ihtiyaç duyacağının belirlenmesi önemlidir. Bu ihtiyacı belirlemede karşımıza ekolojik ayak izi kavramı çıkmaktadır. Bu
çalışmada, Adıyaman İl Tarım ve Orman Müdürlüğü çalışanlarının bilinç ve tüketim alışkanlıklarına bağlı olarak ekolojik ayak izleri
hesaplanmış ve değerlendirilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak web-tabanlı “Ekolojik Ayak İzi Hesaplama Anketi”
kullanılmıştır. Verilerin analizinde; ortalama, standart sapma gibi betimsel istatistikler kullanılmıştır. Hesaplamalar sonucunda, teknik
ve idari personellerin ekolojik ayak izi ortalaması 2.37 kha kişi-1
, karbon ayak izi ortalaması 14.52 ton kişi-1 ve sebep oldukları
biyokapasite açığı -0.93 kha kişi-1 olarak belirlenmiştir. Bu sonuçlara göre sürdürülebilir bir yaşam için Adıyaman İl Tarım ve Orman
Müdürlüğü çalışanlarına yaklaşık olarak 1.41 dünya gerekmektedir

Anahtar Kelimeler

Adıyaman, biyokapasite açığı, ekolojik ayak izi, karbon ayak izi, sürdürebilirlik

Kaynakça

• Akıllı H, Kemahlı F, Okudan K, Polat F, 2008. Ekolojik ayak izinin kavramsal içeriği ve Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari BilimlerFakültesi’nde bireysel ekolojik ayak izi hesaplaması. Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, 15: 1-25. (Turkish)
• Akyüz Y, Atış E, Çukadar M, Salalı E, 2016. Akademisyenlerin ekolojik etkilerinin incelenmesi: E.Ü. Ziraat Fakültesi örneği. XII.Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi Bildiriler Kitabı, 1427-1436, 25-27 Mayıs 2016, Isparta. (Turkish)
• Coşkun IÇ, 2013. Sınıf öğretmeni adaylarının ekolojik ayak izi farkındalık düzeylerinin belirlenmesi. Gazi Üniversitesi Eğitim BilimleriEnstitüsü İlköğretim Ana Bilim Dalı Sınıf Öğretmenliği Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Ankara. (Turkish)
• Çetin FA, 2015. Ekolojik ayak izi eğitiminin 8. sınıf öğrencilerinin sürdürülebilir yaşama yönelik tutum, farkındalık ve davranışdüzeyine etkisi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Ana Bilim Dalı Fen Bilgisi Öğretmenliği Bilim Dalı YüksekLisans Tezi, Ankara. (Turkish)
• Dawe FMG, Vetter A, Martin S, 2004. An overview of ecological footprinting and other tools and their application to the developmentof sustainability process: Audit and methodology at Holme Lacy College, UK. International Journal of Sustainability in HigherEducation, 5 (4): 340-371.
• Dinç A, 2015. Bir sürdürülebilir kalkınma göstergesi olarak ekolojik ayak izi ve Türkiye. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler EnstitüsüYüksek Lisans Tezi, Eskişehir. (Turkish)
• Eren B, Aygün A, Chabanow D, Akman N, 2016. Mühendislik öğrencileri ekolojik ayak izinin belirlenmesi. 3rd InternationalSymposium on Environment and Morality (ISEM2016), 4-6 November 2016, Alanya-Turkey. (Turkish)
• Eren Ö, Parlakay O, Hilal M, Bozhüyük B, 2017. Ziraat Fakültesi akademisyenlerinin ekolojik ayak izinin belirlenmesi: Mustafa KemalÜniversitesi örneği. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 34 (2): 138-145. (Turkish)
• Eren Ö, Uğurluay S, Söyler O, Çakır M, Kalpakçıoğlu H, 2018. Determination of Ecological Footprint of Instructors and BiocapacityDeficit in Turkey: A Case Study of Hatay-Iskenderun Region. International Journal of Scientific and Technological Research, 4 (4), 9096.Erdoğan M, Tuncer G, 2009. Evaluation of a course: “Education and awareness for sustainability”. International Journal ofEnvironmental & Science Education, 4(2): 133-146
• GFN, 2019. Global footprint network. Online available: http://data.footprintnetwork.org/#/ (January 15, 2019)
• Janis AJ, 2007. Quantifying the ecological footprint of the Ohio State University. Ph.D Thesis. The Ohio State University, Columbus
• Keleş Ö, 2007. Sürdürülebilir yaşama yönelik çevre eğitimi aracı olarak ekolojik ayak izinin uygulanması ve değerlendirilmesi. GaziÜniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Ana Bilim Dalı Sınıf Öğretmenliği Bilim Dalı Doktora Tezi, Ankara. (Turkish)
• Keleş Ö, 2011. Öğrenme halkası modelinin öğrencilerin ekolojik ayak izlerini azaltmasına etkisi. Gazi Üniversitesi Sosyal BilimlerDergisi, 10(3): 1143-1160. (Turkish)
• Keleş Ö, Uzun N, Özsoy S, 2008. Öğretmen adaylarının ekolojik ayak izlerinin hesaplanması ve değerlendirilmesi. Ege Eğitim Dergisi,9(2): 1-14. (Turkish)
• Lin D, Hanscom L, Martindill J, Borucke M, Cohen L, Galli A, Lazarus E, Zokai G, Iha K, Eaton D, Wackernagel M, 2016. WorkingGuidebook to the National Footprint Accounts: 2016 Edition. Oakland.
• Niccolucci, V., Tiezzi, E., Pulselli, F.M., Capineri, C., 2012. Biocapacity vs Ecological Footprint of world regions: A geopoliticalinterpretation. Ecological Indicators, 16: 23-30.
• Ryu CH, Brody SD, 2006. Can higher education influence sustainable behavior? Examining the impacts of a graduate course onsustainable development Using ecological footprint analysis. International Journal of Sustainability in Higher Education, 7(2): 158-175
• Schaller D, 1999. Our footprints-they’re all over the place. Newsletter of the Utah Society for Enviromental Education, 9 (4).
• Wada Y, Izumi K, Mashiba T, 2007. Development of a web-based personal ecological footprint calculator for the Japanese. InternationalEcological Footprint Conference, 8-10 May. Cardiff.
• WWF, 2018. Footprint calculator. Online available: http://footprint.wwf.org.uk/questionnaires/show/1/1/1 , Adresinden Alındı, (May 15, 2018