Observations on Some Morphological and Phenological Feautures and Growing Area of Scilla bifolia L. Natural Distributed in Uludağ (Bursa)

Yıl 2019, Sayı: 16, 454 - 459, 31.08.2019

Seydi Ahmet Kavaklı , Ayşe Gül Sarıkaya

https://doi.org/10.31590/ejosat.574256

Cited By: 2

Öz

While many species are grown as ornamental plants, the Liliaceae family, which contains foodstuffs or medically used species, is the research material of Scilla bifolia L., an herbaceous perennial herbaceous plant found in the Central West, West and South Anatolia. At the end of the discovery trips to Uludağ (Bursa), 15 sample areas were selected and coordinates were taken from the points where Scilla bifolia L. was found. In order to determine the morphological characteristics of some of the determined areas, plant samples were collected, 30 plant height, number of flowers, flower stem length, leaf width and length, number of leaves and tuber width and length were measured with digital diameter gauge. In addition, the weight of 30 tuber was measured by digital scale to determine the weight of the tuber. For the determination of the phenological time, as of March, it was followed by field studies. Observations were made on some characteristics such as topographic, soil, climate, vegetation, altitude. As a result of measurements, the average plant height was 167,30 mm, the length of the flower stem was 12,63 mm, the number of flowers was 5,73; the leaf length was 124,49 mm, the leaf width was 8,95 mm., 86 g, 13.30 mm of tuber and 10.43 mm of tubers. Phenological time between April and July when the flowering is determined.

Anahtar Kelimeler

Scilla bifolia L., Morphological features, Phenological characteristics, Uludağ (Bursa)

Uludağ (Bursa)'da Doğal Yayılış Gösteren Scilla bifolia L.'nin Bazı Morfolojik ve Fenolojik Özellikleri ile Yetişme Yerine Ait Gözlemler

Öz

Birçok türü süs bitkisi olarak yetiştirilirken, gıda maddesi veya tıbbi olarak kullanılan türleri de bulunan Liliaceae familyasının, İç Batı, Batı ve Güney Anadolu’da bulunan, soğanlı çok yıllık otsu bir bitki türü olan Scilla bifolia L. araştırma materyalini oluşturmaktadır. Uludağ (Bursa)'a yapılan keşif gezileri sonunda tespit edilen Scilla bifolia L.'nın bulunduğu noktalardan 15 adet örnek alanlar seçilmiş ve koordinatları alınmıştır. Belirlenen alanlardan bir kısmı morfolojik özelliklerini tespit etmek için bitki örnekleri toplanmış, dijital çap ölçer ile 30'ar adet bitki boyu, çiçek sayısı, çiçek sap uzunluğu, yaprak eni ve boyu, yaprak sayısı ve yumru eni ve boyu ölçülmüştür. Ayrıca yumru ağırlığını belirlemek için 30 adet yumrunun ağırlığı dijital terazi ile ölçülmüştür. Fenolojik zamanının tespiti için Mart ayı itibariyle arazi çalışmaları ile takibe alınmıştır. Yetişme yerinin topoğrafik, toprak, iklim, bitki örtüsü, rakım gibi bazı özelliklerine ait gözlemler yapılmıştır. Yapılan ölçümler sonucunda ortalama bitki boyu 167,30 mm, çiçek sap uzunluğu 12,63 mm, çiçek sayısı 5,73 adet, yaprak boyu 124,49 mm, yaprak eni 8,95 mm, yaprak sayısı 2,13 adet, yumru ağırlığı 0,86 gr, yumru boyu 13,30 mm ve yumru eni 10,43 mm olarak bulunmuştur. Fenolojik zamanına bakıldığında nisan-temmuz ayları arasında çiçeklenmenin olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Scilla bifolia L., Morfolojik özellikler, Fenolojik özellikler, Uludağ (Bursa)

Kaynakça

• Altınçekiç H (1996). Çilingoz Koyu (Trakya) Peyzaj Planlaması Amacına Yönelik Bitki Materyalinin Saptanması. İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi. İstanbul.
• Andiç C (1985). Erzurum yöresi doğal çayır mera ve yayla vejetasyonlarında mevcut bitki türleri, bunların hayat formları ve çiçeklenme periyotları. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 16: 85-104.
• Güner A (2012). Türkiye Bitkileri Listesi, Damarlı Bitkiler. Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi Yayınları, 1290 s, İstanbul.
• Karaca A (2008). Aydın Yöresinde Bal Arılarının (Apis Mellifera L.) Yararlanabileceği Bitkiler ve Bazı Özellikleri. ADÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 5(2):39-66.
• Kaynak G, Daşkın R, Yılmaz Ö (2008). Bursa Bitkileri. Uludağ Üniversitesi Yayınları, 865 s.
• Kılıçaslan N, Dönmez Ş (2016). Göller bölgesinde doğal olarak yetişen soğanlı bitkilerin peyzaj mimarlığında kullanımı. Türkiye Ormancılık Dergisi, 17(1): 73-82.
• Mordak EV (1984). Scilla L. (Editor: Davis Ph. Flora of Turkey and the East Aegean Islands), Edinburgh University Press, Edinburgh, 8, 214- 224.
• Özdemir C, Alçıtepe E (2010). Scilla bifolia L. (Liliaceae) Üzerinde Morfolojik ve Anatomik Bir İnceleme. Kastamonu Üniversitesi, Orman Fakültesi Dergisi, 11 (2): 126-129.
• Özhatay N, Koçyiğit M, Bona M (2012). İstanbul'un Ballı Bitkileri. 264 s.
• Seçmen Ö, Gemici Y, Görk G, Bekat L, Leblebici E (2004). “Tohumlu Bitkiler Sistematiği”, Ege Üniv. Fen Fak. Kitaplar Serisi, İzmir, 116 s.
• Tan A (1992). Türkiye’de Bitkisel Çeşitlilik ve Bitki Genetik Kaynakları (Plant Diversity and Plant Genetic Reources in Turkey), Anadolu, 2: 50-64.