Pesticides from neonicotinoids family are known to be insecticides that are effective on neural tissues acting chemically similar to nicotine. Their detrimental effects, especially on honey-bee colonies, are well researched. Their other adverse ecological effects leaded restrictions on the usage of several members of this pesticide class in many countries. Clothianidin, an insecticide species from the group of neonicotinoids, is one of the banned insecticide species that can be found in environmental environments such as water and soil. Clothianidin is known as a persistent, mobile, and resistant to hydrolyze and has the potential to leach into groundwater or reach surface waters. It is important to determine the photodegradation ability of Clothianidin under the visible light and develop treatment formulations in the management of wastewaters polluted with this insecticide. This study aimed to investigate the efficacy of Clothianidine removal by advanced oxidation methods. For this purpose, UV-A, UV-C stability was investigated and additional effects of TiO2 and oxygen addition on oxidation options were determined. Clothianidin solution was subjected to UV-A, UV-C, UV-A+TiO2, and UV-A+TiO2+O2 for changing durations between 0-120 minutes, and degradation process was monitored by conducting HPLC analyses. UV-A stability experiments showed that Clothianidin solution stayed stabile and did not degrade under UV-A. UV-A application conducted in the presence of TiO2 showed an increasing removal efficiency by time compared to UV-A application. UV-A + TiO2 application resulted in removal efficiency of 42%. When oxygen was introduced to the UV-A+TiO2 application, oxygen contributed to the degradation of Clothianidin and the removal efficiency increased to 69% from 42%. Removal efficiency up to 100% was achieved when UV-C was applied for a short time, such as 5 minutes. The experimental findings showed that photocatalytic removal of Clothianidine pesticide was possible when TiO2 and oxygen were added and especially UV-C method was found to be more effective than the other methods and can be a preferred step in treatment solutions.
Neonikotinoid grubu
pestisitler, nikotine benzeyen davranışlarıyla sinirdokularını etkileyen insektisitlerdir.
Bu insektisit grubunun özellikle balarısı kolonileri üzerindeki ölümcül
etkileri bilinmektedir. Bunun yanındaki diğer olumsuz ekolojik etkileri
nedeniyle bazı türlerinin kullanımı çeşitli ülkelerde yasaklanmıştır.
Neonikotinoid grubundan bir insektisit türü olan Clothianidin, su ve toprak
gibi çevresel ortamlarda bulunabilen yasaklanmış insektisit türlerinden
biridir. Clothianidin kalıcı ve yüksek hareketliliğe sahip, hidrolize dirençli,
yeraltısuyuna ve yüzeysel sulara sızma potansiyeline sahip bir neonikotinoid
grubu pestisit türü olarak bilinmektedir. Clothianidinin görünür ışık karşısındaki
fotodegradasyon davranışını belirlemek ve arıtma formülasyonları geliştirmek bu
kirleticilerle kirlenmiş atıksuların yönetiminde önemlidir. Bu çalışmanın
amacı, Clothinanidin’in ileri oksidasyon yöntemleriyle giderim etkinliğini
araştırmaktır. Çalışma kapsamında Clothianidin’in UV-A, UV-C ışınları
karşısındaki kararlılığının yanında TiO2 ve oksijen desteği ile su
içerisindeki fotokatalitik bozunması da araştırılmıştır. Clothianidinin sulu çözeltisi
0-120 dakika arasında değişen süreler boyunca UV-A, UV-A+TiO2,
UV-A+TiO2+O2 ve UV-C uygulamalarına tabi tutulmuş, süreç
esnasında değişen Clothianidin konsantrasyonu HPLC analizleriyle izlenmiştir.
UV-A uygulamasına tabi tutulan çözeltideki Clothianidin düzeyinin sabit
kaldığı, kirleticinin herhangi bir bozunmaya uğramadığı gözlenmiştir. Ancak TiO2
varlığında yapılan UV-A uygulaması, herhangi bir giderim etkisi göstermeyen
UV-A uygulamasına göre uygulama süresiyle artan bir Clothianidin giderim
eğilimiyle sonuçlanmıştır. UV-A+TiO2
uygulamasının %42 oranında bir giderimle sonuçlandığı görülmüştür. UV-A+TiO2
sürecine oksijen ilave edilerek yapılan uygulamada ise oksijenin
Clothianidin’in bozunmasına olumlu bir etkisinin olduğu, giderim veriminin
artarak %42’den %69 düzeyine ulaştığı görülmüştür. UV-C uygulaması ile 5 dakika
gibi kısa bir sürede %99’a varan bir giderim verimi elde edilmiştir. TiO2
ve oksijen varlığında gerçekleştirilen fotokatalik yöntemin ve özellikle UV-C uygulamasının
diğer yöntemlerden çok daha etkili olduğu ve arıtma çözümlerinde tercih edilebileceği
sonucuna varılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Mühendislik |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ağustos 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 16 |