Doğu Akdeniz'de Yayılış Gösteren Microtus subterraneus Kısakulaklı Farenin (Rodentia: Cricetidae)'nin Ekolojik Tercihleri

Yıl 2021, Sayı: 22, 65 - 70, 31.01.2021

Mustafa Yavuz

https://doi.org/10.31590/ejosat.846971

Öz

Bu çalışmada 2009-2010 yıllarında Doğu Akdeniz Bölgesi’nde yaşayan M. subterraneus popülasyonlarının tercih ettiği habitatın karakteristik ve ekolojik özellikleri araştırılmıştır. Çalışmada, onüç farklı lokaliteden bu türe ait 171 (70 ♀♀ + 101 ♂♂)’i ölü ve 119 (48 ♀♀+71 ♂♂) canlı olmak üzere toplam 290 örnek yakalanmıştır. Analizler neticesinde örneklerin ölü ve canlı olarak yakalanma frekansları bakımından eşeyler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulunmuştur (χ2 ölü = 17.79, df= 1, p=0.001 ve χ2 canlı = 15.83, df= 1, p=0.001). Erkek örnekler dişi bireylere oranla daha çok yakalanmışlardır. Tür mesik karakterli habitatları tercih etmesine rağmen bu tip formasyonlara komşu karışık habitatlarda da bulundukları görülmüştür. Yakalanan ölü örneklerin 142 (% 83.04) ’si, canlı örneklerin ise 85 (% 71.43)’i 31-600 ’lik eğimli alanlardan yakalanmıştır. Bu eğim aralığında populasyon yoğunlukları da en yüksek seviyede bulunmuştur. Ayrıca türün yakın akraba türler gibi yuvalarını çoğunlukla güneş alan bakılara yaptığı, güneş alan yönlerin daha fazla oranda tercih edildiği görülmüştür. Ölü olarak yakalanan örneklerin 129 (% 75.44)’unun ve canlı yakalanan örneklerin 111 (% 93.28)’inin, populasyon yoğunluğunun ise 508 (% 83.83)’inin güney, güneydoğu ve güneybatı yönünde olduğu görülmüştür. Bu çalışma bu bölge için bu kapsamdaki ilk kayıtları oluşturmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Microtus subterraneus, Rodentia, Doğu Akdeniz, eğim, bakı, sıcaklık

Destekleyen Kurum

Akdeniz Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Yönetim Birimi

Proje Numarası

2009.01.0105.005

Teşekkür

“Bu çalışma Akdeniz Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Yönetim Birimi (BAP) tarafından 2009.01.0105.005 proje numarası ile desteklenmiştir” (Hayvan Deneyleri Yerel Etik Kurulu İzin, 08.01.2009 Tarih, Toplantı No:1, Karar No:06).

Ecological Preferences of the European Pine Vole Microtus subterraneus (Rodentia: Cricetidae), Distribute in the Eastern Mediterranean Region

Öz

In this study, were investigated the characteristic and ecological features of the habitat preferred by M. subterraneus populations living in the Eastern Mediterranean Region between 2009-2010. In the study, a total of 290 specimens, 171 (♀♀70 + ♂♂101) of this species were caught dead and 119 (♀♀48 + ♂♂71) alive from thirteen different localities at the region. As a result of the analysis, statistically significant differences were found between the sexes in terms of the frequency of catching dead and alive samples (χ2 dead = 17.79, df= 1, p=0.001 ve χ2 alive = 15.83, df= 1, p=0.001). Male specimens were caught more than females. Although the species prefers habitats with mesic character, it has been observed that they are also found in mixed habitats adjacent to this type of formations. 142 (83.04%) of the dead specimens and 85 (71.43%) of the alive specimens were caught from the areas with slopes of 31-600. Population densities were also at the highest level in this slope range. In addition, it has been observed that the species, like closely related species, make their nests mostly in the sun-exposed areas, and the sunny directions are more preferred. It was observed that, 129 (75.44%) of the samples which was caught dead and 111 (93.28%) of the samples caught alive, and the population density of 508 (83.83%) were in the south, southeast and southwest direction. This study constitutes the first records in this scope for this region.

Anahtar Kelimeler

Microtus subterraneus, Rodentia, Doğu Akdeniz, Slope, Direction, Temperature

Proje Numarası

2009.01.0105.005

Kaynakça

• Çolak, E., Yiğit, N., Sözen, M., Özkurt, S., (1998). A study on taxonomic status of Microtus subterraneus (de Selys Longchamps, 1836) and Microtus majori Thomas, 1906 (Mammalia: Rodentia) in Turkey. Turk. J. Zool. 22, 119–129.
• Krapp, F., (1982). Microtus nivalis (Martins, 1842) Schneemaus. In: Niethammer, J. & Krapp, F. (eds.) Handbuch der Saugetiere Europas. Bd. 2/I. Rodentia II (Cricetidae, Arvicolidae, Zapodidae, Spalacidae, Hystricidae, Capromyidae). Akademische Verlagsgesellschaft, Wiesbaden, 261-283.
• Kratochvil, J., (1981). Chionomys nivalis (Arvicolidae, Rodentia). Acta Sc. Nat. Brno. 15(11): 1-62.
• Kratochvil, J., (1983). Microtus arvalis und M. epiroticus in der Bulgarischen Volksrepublik. Folia Zoologica 32: 193-202.
• Krebs, C. J. (1999). Ecological Methodology, 2nd ed., Addison-Welsey Educational Publishers, Inc., Menlo Park, CA. 620 pp.
• Kryštufek B, Kovačić D., (1989) Vertical distribution of the snow vole Microtus nivalis (Martins, 1842) in northwestern Yugoslavia. Z. Saugetierkunde 54: 153-156.
• Kryštufek B., Vohralik V., (2005) Mammals of Turkey and Cyprus. Rodentia I: Sciuridae, Dipodidae, Gliridae, Arvicolinae. Koper, 1-292.
• Ognev, S.I., (1964). Mammals of the U.S.S.R. and adjacent countries. Mammals of Eastern Europe and northern Asia. Vol. VII, Rodents. Israel Program for Scientific Translations, Jerusalem, 4:1-425.
• Pollock, K.H., Nichols JD, Brownie C, Hines JE. (1990). Statistical inference for capture-recapture experiments. Wildlife Monographs, 107: 1-97.
• Šidlovskij, M.V., (1976). [Key to the rodents of Transcaucasia] Opredelitel´gryzunov Zakavkaz´ja / Akademija nauk Gruzinsko SSR Institut zoologii, Tbilisi (in Russian), 1-255.
• Yavuz, M., Öz, M., Albayrak, I., (2011a). Ecological Preferences of the East European Vole Microtus levis (Rodentia: Cricetidae) in the West Mediterranean Region at Eleven New Localities. Ekoloji, vol.20, 30-36.
• Yavuz, M., Öz, M., Albayrak I., (2011b). Ecological Preferences of the Anatolian Vole Microtus anatolicus (Rodentia: Cricetidae), an endemic species of the Anatolia. Ekoloji, vol.20, 59-65.
• Yavuz, M., Öz, M., Albayrak, İ., (2010). Levant vole Microtus guentheri (Danford and Alston 1880) prefers southerly-facing slopes in agricultural sites at Antalya, Turkey. North-Western Journal Of Zoology, vol.6, 36-46.
• Yavuz, M., Tunç, M.R., (2016). Levant Voles (Microtus guentheri (Danford And Alston 1880)) Prefer Southerlyfacing Slopes In Agricultural Sites At Hatay, Turkey. Fresenius Environmental Bulletin, vol.25, 2531-2538.