Determination of Plant Nutrition Level in Fruit Trees Without Tillage and Fertilization

Yıl 2021, Sayı: 23, 1 - 8, 30.04.2021

Ceren Ayşe Bayram Gökhan Büyük

https://doi.org/10.31590/ejosat.809953

Cited By: 3

Öz

Producing yieldy and good quality production in orchards depends on the correct fertilization program. This study was carried out in Adıyaman University between April 2019 and September 2019 in order to reveal the nutritional status and soil-plant relations without soil tillage and fertilization. Since the preparation of the fertilization program depends on soil and leaf analysis; samples were taken and the nutritional status was revealed. Leaf samples were taken in April, May, June, July, August and September 2019, and soil samples were taken in February 2019. According to soil analysis, organic matter content was determined as 2.87% in the top soil and 2.55% in the subsoil. Nitrogen (N), phosphorus (P) and potassium (K) responses of the macro nutrients were measured as 0.22%, 5.3 kgda-1 and 193.0 kgda-1 in top soil and the results have been found sufficiently, these values in the subsoils were measured as 0.24%, 9.13 kgda-1 and 203.05 kgda-1, respectively. While the levels of leaf nutrients (N, P, K, iron (Fe), zinc (Zn), copper (Cu), manganese (Mn)) were found at varying rates depending on the sampling time also some plant nutrition deficiencies were determined. When compared with the optimum values, for N in types of persimmon, cherry, quince and plum; P results for apricot, sour cherry, cherry, apple and almond types; In the K results, it was found that it was sufficient and within the limits in pear, quince, apple and plum species.Persimmon, pear, quince, and apple for Fe; persimmon, apricot, sour cherry, quince and apple for Cu values; persimmon, pear and plum for Zn and Mn results were found to be sufficient for persimmon, apricot, cherry, almond and plum.

Anahtar Kelimeler

Nutrient content, No tillage, No fertilization

Toprak İşleme ve Gübreleme Yapılmayan Meyve Ağaçlarında Bitki Besin Elementi Düzeylerinin Belirlenmesi

Öz

Meyve bahçelerinde verimli ve kaliteli üretim yapabilmek doğru gübreleme programına bağlıdır. Çalışma, toprak işleme ve gübreleme yapılmayan meyve bahçelerinin beslenme durumu ve toprak bitki ilişkilerini ortaya koymak amacı ile 2019 Nisan-Eylül ayları arasında Adıyaman Üniversitesi uygulama bahçelerinde yürütülmüştür. Gübreleme programının hazırlanması da toprak ve yaprak analizlerine bağlı olduğu için yaprak ve toprak örnekleri alınarak gübre uygulanmayan meyve ağaçlarının beslenme durumları ortaya çıkarılmıştır. Yaprak örnekleri 2019 Nisan, Mayıs, Haziran, Temmuz, Ağustos ve Eylül aylarında ve toprak örnekleri de Şubat 2019’da alınmıştır. Toprak analizlerinde organik madde içeriği üst toprakta %2.87 bulunurken alt toprakta %2.55 olarak tespit edilmiştir. Makro besin elementlerinden total azot (N), fosfor (P) ve potasyum (K) içerikleri üst toprakta sırasıyla %0.22, 5.3 kgda-1 ve 193.0 kgda-1 olarak ölçülmüş ve yeterli düzeyde bulunmuştur; alt topraklar da sırasıyla %0.24, 9.13 kgda-1 ve 203.05 kgda-1 olarak ölçülmüştür. Yaprak besin elementi (N, P, K, demir (Fe), çinko (Zn), bakır (Cu), mangan (Mn)) ve düzeyleri örnek alma zamanına göre değişen oranlarda bulunurken, bazı bitki besleme noksanlıkları da tespit edilmiştir. Optimum değerler ile karşılaştırıldığında, N için Trabzon hurması, vişne, ayva ve erik türlerinde; P sonuçlarında kayısı, vişne, kiraz, elma ve badem türlerinde; K sonuçlarında da armut, ayva, elma ve erik türlerinde yeterli ve sınırlar içerisinde olduğu bulunmuştur. Mikro besin elementlerinden Fe için; Trabzon hurması, armut, ayva ve elma; Cu değerleri için; Trabzon hurması, kayısı, vişne, ayva ve elma türlerinde; Zn için; Trabzon hurması, armut ve erik türleri; Mn sonuçlarında yine Trabzon hurması, kayısı, kiraz, badem ve erik sonuçlarında yeterli olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Besin elementi içerikleri, Toprak işlemesiz, Gübresiz

Kaynakça

• Adıyaman Tarım İl Müdürlüğü İstatistikleri. (2019).
• Adıyaman’ın Geleceğinde Tarım ve Gıda Çalışma Grubu. (2019).
• Altieri, M.A. ( 1994) Biodiversity and Pest Management in Agroecosystems; CRC Press: Boca Raton, FL, USA, p. 185.
• Buyuk, G., Bayram, C. A., Kırpık, M., Celik, A., K a y a, A., Akca, E., and Oguz, H. I. 2017.The nutrition status of punica granatum l. gardens on soilswith limited conditions ın semi-arid southeastern anatolia, Turkey. EurasianJournal of AgriculturalResearch, 1(2), 32-41.
• Candan, N., Çakmak, İ., Öztürk, L. 2013. High seed zinc concentration assures high seedling vigor and biomass production in durum wheat under zinc deficiency and drought stress. XVII. International PlantNutrition Colloquium&BoronSatellite Meeting, Sabancı University, August 2013.
• Carranca, C., Brunetto, G., Tagliavini, M. (2018). Nitrogennutriton of fruittrees to reconcile productivity and environmental concerns. Plants, 7(1),4.
• Çelik. A. Ve Akça. E. 2017. Adıyaman’da eğimli akarsu seki topraklarının sürdürülebilir kullanımı için öneriler. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi. 27(1). 130-141. JonesJr, J. B. and Wallace, A. 1991. Sample preparation and determination of iron in plant tissue samples. Journal of PlantNutrition, 15(10), 2085-2108.
• Çimrin, K.M., Akça, E, Şenol, M., Büyük, G., Kapur, S. 2004. PotassiumPotential of theSoils of the Gevaş Region in Eastern Anatolia. Turkish Journal of Agriculture and Forestry. 28(4): 259-266.
• Düzgüneş, O., Kesici, T., Kavuncu, O., ve Gürbüz, F. (1987). Araştırma ve deneme metodları (İstatistik Metodları-II). Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları.
• FAO (1990). Micronutrient, assesment at thecountrylevel, an intemationalstudy. FAO Soils Bul. 63.
• FitzPatrick EA (1993). Soil microscopy and micromorphology. Chichester No. 631.43 F5. John Wiley.
• Kacar, B. (2005). Potasyumun bitkilerde işlevleri ve kalite üzerine etkileri. Tarımda Potasyumun Yeri ve Önemi, 3-4.
• Kacar, B. ve İnal, A. (2008). Bitki Analizleri. Nobel Yayın Dağıtım. Ankara.
• Kant, S., Kant, P., Kafkafi, U. (2005). Potassium uptake by higher plants: from field application to membrane transport. Acta Agronomica Hungarica. 53(4), 443-459.
• Kant, S. and Kafkafi, U. 2002. Potassium and abiotic stresses in plants. ın potassium for sustainable cropproduction; Pasricha, N.S., Bansal, S.K., Eds.; PotashInstitute of India: Gurgaon, India,;pp. 233–251.
• Kaşka, N., Güleryüz, M., Kaplankıran, M., Kafkas, S., Ercişli, S., Eşitken, A., Akçay, E. 2005. Türkiye meyveciliğinde üretim hedefleri. TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası, Türkiye Ziraat Mühendisliği VI. Teknik Kongresi, 3-7.
• Kirkby, E. A. and Pilbeam, D. J. (1984). Calcium as a plantnutrient. Plant Cell and Environment, 7(6), 397-405.
• Kızılgöz, İ., Sakin, E., Gürsöz, S. 2011. Ovacık köyü'nde (şanlıurfa) yetiştirilen asma (vitis vinifera l.) çeşitlerinin mineral beslenme durumunun değerlendirilmesi. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi. 25(1):1-10
• Lindsay, WL.and Norvell, W.A. (1978). Development of a DTPA soil test forzinc, iron, manganese and copper. SoilSci., Soc. Am. J. 42: 421-428.
• Lynch, J. (1995). Root architecture and plant productivity. PlantPhysiol 109:7–13.
• Marschner, H. (1995). Mineral nutrition of higher plants. (AcademicPress, San Diego, CA).
• Mengel, K. (1994). Iron availability in planttissues-ironchlorosis on calcareoussoils. PlantandSoil, 165(2): 275-283.
• Pan, J.L, Dai, W.A., Shang, Z.H, Guo, R.Y. 2013. Review of research progress on the influence and mechanism of field strawresidueincorporation on soilorganicmatterandnitrogenavailability. Chinese Journal of Eco-Agriculture, 21(5): 526-535.
• Römheld, V., &Kirkby, E. A. (2010). Research on potassium in agriculture: needsandprospects. Plant and soil, 335(1-2), 155-180.
• Saraçoğlu, M., Sürücü, A., Koşar, İ., Anlağan, T. M., Aydoğdu, M.,, Kara, H. 2014. Şanlıurfa İli Halfeti İlçesi Topraklarının Bazı Özellikleri ve Bitki Besin Elementi Kapsamlarının Belirlenmesi. Toprak Bilimi ve Bitki Besleme Dergisi, 2(2): 38-45.
• Srivastava, A.K. (2017). New paradigms in soilhealthmanagement in fruitcropsforimprovingfarmers’ income. Shodh Chintan. 9, 191–224.
• Uçgun, K.. Sezgin, S., Akgül. H., Harmankaya, M.. Atasay, A.. Altındal, M., Seymen. T. 2013. Elma ağaçlarında yaprak analizlerinin değerlendirilmesinde kullanılan referans değerlerinin Isparta Bölgesi için kalibrasyonu. Derim. 30(2). 54-61.
• Ülgen, N., Yurtsever, N. (1995). Türkiye gübre ve gübreleme rehberi (4. Baskı), T.C. Başbakanlık Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü Toprak ve Gübre Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayınları, Genel Yayın No: 209, Teknik Yayınlar No: T.66, 230s, Ankara.
• Wang, Y., Li, C., Tu, C., Hoyt, G. D., DeForest, J. L., Hu, S. 2017. Long-termno-tillage and organic input management enhanced the diversity and stability of soilmicrobialcommunity. Science of The Total Environment, 609, 341-347.