Within the context of urban zones hierarchy, urban facilities are open and closed places that meet the needs of the users in the region and that are under public use. The requirement for the facility is determined according to the socio-cultural structure and demographic data of the population in the region it serves in parallel with the zoning plan. The quality and size of the facility that should be included in the urban systems are determined with the regulations, but for the ‘neighborhood’ level that is the sub-region of urban area, the facility easily accessible by the children and their parents (mostly the mother) having close relationships with the children who occupy an important place in the neighborhood population remains uncovered in the regulations.
The subject of this study is the ‘Mother and Child House’ facility that is designed to be adapted to the legal system in order to meet the most basic needs of the child and parent without being excluded from the social life. Within the scope of this study, the abovementioned facility is defined and the size, location and applicability of the facility are examined at neighborhood-scale. The notion of facility, neighborhood concept, local needs, and the prevailing legislation are discussed within the framework of ‘Mother and Child House’.
Kentsel donatılar, kentsel bölgeler hiyerarşisi bağlamında, bölgesindeki kullanıcı gereksinimini karşılayan, kullanım hakkı kamuda bulunan açık ve kapalı mekânlardır. Donatı gereksinimi, imar planı amaçları paralelinde hizmet verdiği alandaki nüfusun sosyo kültürel yapısı ve demografik verilerine göre belirlenir. Kentsel sistemlerde yer alması gereken donatı niteliği ve büyüklüğü, yönetmeliklerde de belirtilmiştir ancak kentsel alanın alt bölgesi olan ‘mahalle’ kademesinde, mahalle nüfusunda önemli yer tutan çocuk ve çocuğu ile en yakın ilişki kuran ebeveynin (çoğunlukla annenin) kolaylıkla erişebileceği donatının mevzuatta tam karşılığı bulunmamaktadır.
Çocuk ve ebeveynin sosyal yaşantının dışında kalmadan, en temel ihtiyaçlarının karşılanabilmesi amacı ile yasal sisteme uyarlanmak üzere kurgulanan ‘Anne Çocuk Evi’ donatısı, bu çalışmanın konusunu oluşturmuştur. Çalışma kapsamında; adı geçen donatının tanımlanması, mahalle ölçeğinde büyüklüğü, yer seçimi ve uygulanabilirliği ele alınarak irdelenmiştir. Donatı kavramı, mahalle konsepti, yerel ihtiyaçlar, yürürlükteki mevzuat, Anne-Çocuk Evi ekseninde ele alınmıştır.
Anketler ve röportajlar mahalle ölçeğindeki kullanıcı ihtiyaçlarının saptanmasına olanak sağlayan en önemli verileri oluşturmuştur. Konu ile ilgili yerel idarelerin yetki ve sorumluluklarını düzenleyen yasalar, donatı niteliği ve alansal büyüklüğünü kapsayan mevzuat, çalışma kapsamında ele alınmış, mevcut yasal sistemle çatışmayan, mevcut sisteme uyarlanabilecek nitelikte yeni bir donatı önerilmiştir. Öneri donatının yeni olmasının yanı sıra, güncel mevzuatta genel başlıklarda bulunan, kalkınma planları ve taraf olunan uluslararası sözleşmelerdeki sorumlulukları karşılayan ancak detaylandırılmamış ve netlik kazanmamış tanımlara cevap veren ‘donatı’ olarak nitelendirilmesi amaçlanmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Mühendislik |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ağustos 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Sayı: 25 |