ENDÜSTRİ 4.0 VE ÇALIŞMANIN GELECEĞİ

Yıl 2018, Cilt: 8 Sayı: 2, 97 - 105, 30.11.2018

Nisan Nur Çakır

Öz

2011 yılında Hannover Fuarında bahsi
geçen ve ardından Almanya’nın sanayi modernleşmesi olarak duyurduğu Endüstri
4.0 paradigması, tüm sektörleri derinden etkileyecek ve işgücü piyasasının
yapısında birçok değişikliğe neden olacak gelişmeleri ifade etmektedir. Bu
çerçevede öngörülen temel değişiklikler, insanlığın daha önce tecrübe etmediği
gelişmeleri barındıran teknolojik atılımlar olarak adlandırılmaktadır. Nitekim,
Endüstri 4.0 üretim sistemlerinin ve ürünlerinin tasarımında, imalatında,
işletilmesinde ve servisinde hızlı dönüşümleri ifade etmektedir.

İnsanlar ve akıllı fabrikaların birbirleri ile iletişim kurarak ortak
hareket etmesinin önünü açacak olan Endüstri 4.0’ın işgücü piyasası ve
istihdam, yatırımlar, teknolojik gelişmeler, politika ve yasal düzenlemeler,
üretim, çalışma ilişkileri, eğitim alanlarında yenilikler yaratması söz
konusudur. İşgücü piyasasına yönelik olarak literatürde vasıflı çalışanlara
artan ihtiyaç sonucu, vasıfsız çalışanların işsizlik sorununun giderek artması,
orta vasıf kaybı, robotların çalıştığı karanlık fabrikaların sayılarındaki
artış ile insan emeğine olan ihtiyacın azalması beklenen olumsuz gelişmeler
arasındadır. Diğer yandan, yeni meslek türleri ve istihdam alanlarının
yaratılarak Endüstri 4.0’ın istihdama katkısı olacağı da pozitif bakış açısıyla
dile getirilmektedir. Bu çalışmada, literatür incelemesi yapılarak Endüstri
4.0’ın çalışma koşulları ve işgücü piyasası üzerinde yaratması muhtemel
değişiklikler incelenmiştir. Mevcut araştırmada öncelikle Endüstri 4.0 kavramına
ve gelişimine değinilmiş ardından da çalışma koşulları ve işgücü piyasasında
meydana getirebileceği yenilikler ele alınmıştır.

Anahtar Kelimeler

Endüstri 4.0, İşgücü Piyasası, Çalışmanın Geleceği

INDUSTRY 4.0 AND THE FUTURE OF WORK

Öz

The Industry 4.0
paradigm mentioned in Hannover Fair in 2011 and then announced as Germany's
industrial modernization, refers to the developments that will deeply affect
all sectors and cause many changes in the structure of the labor market. The
fundamental changes envisaged in this framework are called technological
breakthroughs which contain the developments that humanity has not experienced
before. In fact, Industry 4.0 refers to rapid transformations in the design,
manufacture, operation and service of production systems and products.

Industry 4.0, which will pave the way for people
and smart factories to communicate with each other, will create innovations in
the fields of labor market and employment, investments, technological
developments, policies and regulations, production, labor relations and
education.  The increase in the
unemployment problem of unqualified workers, the loss of middle skills, the
increase in the number of dark factories where the robots are working and the
need for human labor are among the expected negative developments of Industry
4.0 . On the other hand it is expected that Industry 4.0 will contribute new
employment opporutnities.  In this study,
working conditions of the Industry 4.0 and the possible changes on the labor
market were examined by literature review. In this sense, firstly the concept
and development of Industry 4.0 was discussed and then the working conditions
and the innovations in the labor market were examined.

Anahtar Kelimeler

Industry 4.0, Labor Market, Future of Work

Kaynakça

• Alçın, S. (2016). Üretim için yeni bir izlek: sanayi 4.0.. Journal of Life Economics. 3(2), 19-30. Ang., J.H., Goh, C., Saldivar, A.,A.,F., Li, Y. (2017). Energy-Efficient Through-Life Smart Design, Manufacturing and Operation of Ships in an Industry 4.0 Environment. Energies Journal, 10, 610. Aykaç, M. (2000). Sendikaların Geleceği: Küreselleşme ve Yapısal Değişikler Açısından Bir Analiz. TUHİS Yayın No: 38., 553- 596. Berger, R. (2016). The Industrie 4.0 transition quantified: How the fourth industrial revolution is reshuffling the economic, social and industrial model. Roland Berger GMBH. Brynjolfsson, E. and A. McAfee. (2014). The Second Machine Age: Work, Progress and Prosperity in a Time of Brilliant Technologies. New York. Buhr, D. (2017). Social Innovation Policy for Industry 4.0. Friedrich-Ebert-Stiftung. Can, A.,V., Kıymaz, M. (2016). Bilişim Teknolojilerinin Perakende Mağazacılık Sektörüne Yansımaları: Muhasebe Departmanlarında Endüstri 4.0 Etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Yıl: 2016 Sayı: CİEP Özel Sayısı. Citigroup, (2016). Technology at Work v2.0, The Future is Not What It Used to Be. Davies, R. (2015). Industry 4.0 Digitalisation for Productivity and Growth, European Parliamentary Research Service (EPRS). Dursun, S. (2018). Sanayi 4.0 ve Türkiye: Genel Bir Değerlendirme. Türk Metal, 222. 68-73. EKOIQ Dergisi. (2014). Akıllı Yeni Dünya: Dördüncü Sanayi Devrimi Endüstri 4.0: Bilişimin Endüstriyle Buluştuğu Yer Türkiye “Akıllı” Üretime Hazır mı? EU Skills Panorama. (2014). European job growth creators, Analytical Highlight. European Centre forth Development of Vocational Training. (2011). Labour-market polarisation and elementary occupations in Europe Blip or long-term trend?. Research Paper No 9. Eyüboğlu, Y. (2016). 4.0 Dışında Kalamayız. İşveren Dergisi, Cilt 54, Sayı 2, Mart- Nisan, ss.4-5. EU Commission. (2015). Digital transformation of European industry and entreprises: A report of the Strategic Policy Forum on Digital Entrepreneurship. EBSO. (2015). Sanayi 4.0 Uyum Sağlayamayan Kaybedecek, Sanayi 4.0 Raporu. Ekim Frey, C., Rahbrai, E. (2016). Do Labour-saving Technologies Spell The Death of Jobs in The Developing World, Brookings Blum Roundtable. Frey, C.,Osborne, M. (2013). The Future of Employment: How Susceptible are Jobs to Computerisation?, Oxford Martin Programme on Technology and Employment. Gabriel M., Pessl, E. (2016). Industry 4.0 and Sustainability Impacts: Critical Discussion of Sustainability Aspects with a Special Focus on Future of Work and Ecological Consequences. Annals of Faculty Engineering Hunedoara- International Journal of Engineering. 131-136. Goos, M., Konnings, J., Rademakers, E. (2016). The Future of Work in The Digital Age: Evidence from OECD Countries. Randstad. Goos, M., Rademakers, E., Salomons, A., Vandeweyer, M. (2015). Routinization, Between-Sector Job Polarization, Deindustrialization and Baumol’s Cost Disease: Theory and Evidence, U.S.E. Discussion Paper Series. nr: 15-15. Goos, Maarten, Manning, Alan and Salomons, Anna. (2014). Explaining job polarization: routinebiased technological change and offshoring. American Economic Review. 104 (8). pp. 2509-2526. ISSN 0002-8282. Goos, M., Manning, A. and Salomons, A. (2011). Explaining Job Polarization: The Roles of Technology, Offshoring and Institutions. Goos, M., Manning, A., Salomons, A..(2009). Job Polarization in Europe. American Economic Review: Papers & Proceeding., 99:2, 58-63. IAB. (2016). Industry 4.0 – job- producer or employment- destroyer?, 2-2016. Jerbashian, V. (2016). Automation and Job Polarization: On the Decline of Middling Occupations in Europe. CERGE-EI Working Paper Series. No. 576. JPMORGAN. (2015). Technology, Globaliastion and The Future of Work In Eurrope, Institute for Public Policy Research. Kagermann, H., Wahlster, W., Helbig, .J. (2013). Recommendations for Implementing The Strategic Inıtıatıve Industrie 4.0 . Acatech. Khan, A., Turıowski, H. (2016). A Survey of Current Challenges in Manufacturing Industry and Preparation for Industry 4.0 A. Abraham et al. (eds.), Proceedings of the First International Scientific Conference “Intelligent Information Technologies for Industry” (IITI’16). Advances in Intelligent Systems and Computing 450. KPMG. (2015). Sanayi 4.0 Dördüncü Sanayi Devrimi. Yarının Fabrikaları Neye Benziyor? Manyika, J., Lund, S., Auguste, B., Ramaswamy, S. (2012), Help wanted: The future of work in advanced economies. McKinsey Global Institute. Meyermans, E., Peschner, J. (2013). EU Employment in a Global Context: Where Will New Jobs Come From and What Will They Look Like. Employment and Social Deelopments in Europe. OECD. (2015). In It Together: Why Less Inequality Benefits All. OECD. (2015). Enabling the Next Production Revolution: Issues Paper. OECD. (2016). The Next Production Revulation- An Interm Project Report. OECD. (2017). Enabling the Next Production Revolution: A Summary of Main Messages and Policy Lessons. OECD. (2016). Enabling the Next Production Revolution: The Future of Manufacturing and Services- Interm Report. Schuster, K. ve diğerleri. (2015), Preparing for Industry 4.0 – Testing Collaborative Virtual Learning Environments with Students and Professional Trainers. International Journal of Advanced Corporate Learning, Sayı: 8, ss. 14-20. Stewart, I ve diğerleri. (2014), Technology and people: The great job-creating machine. Deloitte. TUSİAD. (2016). Türkiye’nin Küresel Rekabetçiliği İçin Bir Gereklilik Olarak Sanayi 4.0, Gelişmekte Olan Ekonomi Perpektifi, TÜSİAD-T/2016-03/576. UNCTAD. (2016). Robots and Industrialization in Developing Countries, No.50. Vardar, S. (2016). IV. Endüstri Devrimi Paradigması, Kalkınmada Anahtar Verimlilik Dergisi, EKİM 2016, Yıl 28, Sayı 334. Shwab, K. (2017). Dördüncü Sanayi Devrimi,Optimist Yayım. İstanbul. Banger, G. (2016). Endüstri 4.0 ve Akıllı İşletme,Dorlion Yayınları. Ankara. Tüzemen, D. Willis. (2015). The Vanishing Middle: Job Polarization and Workers’ Response to the Decline in Middle-Skill Jobs. https://www.kansascityfed.org/publicat/econrev/pdf/13q1Tuzemen-Willis.pdf adresinden 10 Ağustos 2018 tarihinde alınmıştır.