ÖZEL HASTANELERDEKİ HASTA KABUL BİRİMİNDE ÇALIŞAN PROFİLİNİ BELİRLEMEYE YÖNELİK TRAKYA BÖLGESİNDE BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2014, Cilt: 4 Sayı: 3, 350 - 363, 01.08.2014

Dilek Şahin Derman Küçükaltan Fikriye Toker Kaya

Öz

The main purpose of the research is to determine medical secretaries’ socio-demographic and educational characteristics at medical admissions units in private hospitals. Also in this research, workers’ work environment and job requirements were investigated. The research was conducted in private hospitals in the Thracian Region-Tekirdag, Edirne and Kırklareli-. In this context, 114 employees participated questionnaire who worked nine different hospitals that received permission for this research. Descriptive statistical methods were used this study. Data were collected through a questionnaire with 22 questions prepared by the researchers. Nine question of the questionnaire is connected with employees’ socio - demographic and educational status and 13 question of the questionnaire is connected with job requirements and work environment. The mean age of the employees was found 25 years. Most of the employees are aged between 23-26 (38.1%), female (97.9%), single (50%) and high school graduates (54.2%). In-service training in the majority of hospitals is high (70.1%) and the frequency of in-service training is implemented once a month (33.3%). Employees stated that they work to be compatible with senior management (63.2%) and they have job descriptions clearly identified (67.4%). Total work is mean duration of 5.5 years. The mean duration of 2.5 years is still working at the hospital. Most of the employees receive the minimum wage (41%) and were not satisfied with their salaries (34.7%). “Knowledge of principles and processes for providing patient and personal services” (91%) was most selected by staff about professional qualification that employee need to have. “Actively looking for ways to help people” (94.4%) was most selected by staff about personal qualifications that employee need to have

Anahtar Kelimeler

medical secretary, medical admissions units, workers profile

ÖZEL HASTANELERDEKİ HASTA KABUL BİRİMİNDE ÇALIŞAN PROFİLİNİ BELİRLEMEYE YÖNELİK TRAKYA BÖLGESİNDE BİR ARAŞTIRMA

Öz

Çalışmanın Amacı özel hastanelerdeki hasta kabul biriminde çalışan tıbbi sekreterlerin sosyo-demografik ve eğitsel özellikleri yönünden profillerini belirlemektir. Çalışma kapsamında ayrıca birim çalışanlarının çalışma ortamı ve iş gerekleri ile ilgili durumları da tespit edilmeye çalışılmıştır. Araştırma Trakya Bölgesinde -Tekirdağ, Edirne ve Kırklareli’nde- hizmet veren özel hastanelerde yürütülmüştür. Bu kapsamda, araştırma izni alınan 9 hastanede görev yapan 144 çalışanın tümüne ulaşılmıştır. Araştırmada betimsel istatistiksel yöntemler kullanılmıştır. Veriler araştırmacı tarafından hazırlanan 22 soruluk anket aracılığıyla toplanmıştır. Anketteki soruların 9’u çalışanların sosyo – demografik ve eğitim durumunu, 13’ü ise işin gerekleri ve çalışma ortamını belirlemeye yöneliktir. Çalışanların ortalama yaşı 25 olarak saptanmıştır. Çalışanların büyük bir bölümü 23-26 yaş grubu (%38,1) arasında, kadın (%97,9), bekar (%50) ve düz lise mezunu (%54,2)’dur. Hastanelerin büyük bir çoğunluğunda (%70,1) hizmet içi eğitim düzenlenmektedir ve düzenlenme sıklığı ayda bir (%33,3)’dir. Birim çalışanları üst yönetim ile uyumlu çalıştığını (%63,2), iş tanımının belirli ve açık olduğunu (%67,4) belirtmiştir. Çalışanların toplam çalışma süresi ortalama 5,5 yıl, bulundukları hastanede çalışma süresi ortalama 2,5 yıl olarak saptanmıştır. Çalışanların çoğu asgari ücret almaktadırlar (%41) ve aldıkları ücretten memnun değildirler (%34,7). Çalışanlar mesleki olarak bulunması gereken yeterliliklerden en fazla “hastalara ve çalışanlara sağlanacak olan hizmetlere ilişkin prensiplerin ve süreçlerin bilinmesini” (%91), kişisel olarak en fazla “insanlara yardımcı olma isteğinin (%94,4) bulunması” gerektiğini belirtmişlerdir

Anahtar Kelimeler

tıbbi sekreter, hasta kabul birimi, çalışan profili

Kaynakça

• Hasta kabul biriminde çalışanların büyük çoğunluğu hastanede hizmet içi eğitimin düzenlendiğini ve çoğunluğu da ayda en az bir eğitim yapıldığını belirtmiştir. Eğitim sayılarının sık oluşu çalışanları istenen performansa ulaştırma çabasından kaynaklandığı düşünülebilir.
• Çalışanların çoğu üst yönetimle uyumlu çalıştığını ve iş tanımlarının anlaşılır olduğu belirtmiştir. Çalışanların toplam çalışma süresinin ve hastanede çalışma süresinin kısa olduğu ve çoğunun uzun yıllar çalışılmadığı görülmektedir.
• Çalışanların çoğu asgari ücret civarında ücret almaktadır. Alınan ücretten büyük çoğunluk memnun olduğunu belirtmiştir. Asgari ücret alınmasına karşı ücretten memnun olma kişilerin beklenti düzeyi, eğitim ve deneyimlerinin düşük olması ile açıklanabilir.
• Araştırmaya katılan çalışanlar hastaneye iş başvurusu esnasında en çok kullandıkları yöntemi kendiliğinden başvuru olarak belirtmiştir.
• Mesleki olarak sahip olunması gereken bilgilerin ne olması gerektiğine dair sorulan soruda tüm seçenekler büyük çoğunlukta gerekli görülmesine karşı en fazla hastalara ve çalışanlara sağlanacak olan hizmetlere ilişkin prensipler ve süreçlerin, bilinmesi gerekli görülmüştür. Bunun dışındaki diğer öneriler dört maddenin altında değerlendirilebilecek niteliktedir.
• Alexander, D. A. (1981). The Medical Secretary: Her Views and Attitudes. Journal of the Royal Collage of General Practitioners, 31, 368-371.
• Berber, M., ve Eser B. Y. (2008). Türkiye’de Kadın İstihdamı: Ülke ve Bölge Düzeyinde Sektörel Analiz. İş, Güç: Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 10 (2), 1-16.
• Bossert T., Barnighausen T., Bowser D., Mitchell A., ve Gedik G. (2007). Assessıng Fınansıng, Education, Management and Polıcy Context for Stragegıc Plannıng of Human Resources For Health, World Health Organization Press.
• Bozkır, G. (2008). Genel Lise Son Sınıf Ve Sağlık Yüksekokulu'ndaki Erkek Öğrencilerin Hemşireliğe Bakışı. Bilim, Eğitim ve Düşünce Dergisi, 8 (1), 1-17.
• Bureau of Labor Statistics (2010). Occupational Outlook Handbook, U.S. Department of Labor.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., K., Akgün, Ö., E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F., (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Pegem Yayıncılık, 4. Baskı, Ankara.
• Cambell J, Jones I. ve Whyms D. (2011). More Money For Health - More Health For The Money: A Human Resources For Health Perspective. Human Resources for Health, 9, 18.
• Cometto G., Aiga H., ve Sheikh, M. (2011). Reviewing Progress and Renewing Commitment to Health Workforce Development: The 2nd Global Forum on Human Resources for Health. World Medical Journal, 1, 82-87.
• Erdal E. (1993). Hemşirelikte Temel İlke ve Uygulamalar. İzmir: Dağaşan Matbaacılık.
• Erişim: http://www.onetonline.org/link/summary/43-6013.00, adresinden 01 Aralık 2011 tarihinde alınmıştır.
• Hatipoğlu İ., Avcı, Y., ve Öztürk, A. (1996). Hemşirelik Esasları. Ankara: Damla Matbaacılık, 2. Basım.
• Hertting A., Nilsson K., Theorell T., ve Larsson U. S. (2003). Personnel Reductions And Structural Changes İn Health Care: Work-Life Experiences Of Medical Secretaries. Journal of Psychosomatic, 54, 161-170.
• Kavuncubaşı Ş. ve Yıldırım S., (2010). Hastane ve Sağlık Kurumları Yönetimi. Ankara:Siyasal Kitapevi, 2. Basım.
• Keskin G, Babacan Gümüş A., ve Engin E. (2011). Bir Grup Sağlık Çalışanında Öfke ve Mizaç Özellikleri: İlişkisel Bir İnceleme. Düşünen Adam Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi, 24, 199-208.
• Kıng E. M., Wıeck L., ve Dyer M. (1981). Hemşirelik Teknikleri El Kitabı. İstanbul: Vehbi Koç Vakfı.
• Özer M., ve Biçerli K. (2004). Türkiye’de Kadın İşgücünün Panel Veri Analizi. Sosyal Bilimler Dergisi, 14 (2), 55- 86.
• T.C. Millî Eğitim Bakanlığı Çıraklık Ve Yaygın Eğitim Genel Müdürlüğü (2010). Hasta Kabul İşlemleri Modüler Programı (Yeterliğe Dayalı), Ankara.
• Tengilimoğlu D, Işık O., ve Akbolat M. (2009). Sağlık İşletmeleri Yönetimi. Ankara: Nobel Yayınevi, 2. Basım.
• Thoresen S., ve Fielding, A. (2010). Inequitable Distribution Of Human Resources For Health: Perceptions Among Thai Healthcare Professionals. Quality in Primary Care, 18(1), 49-56.
• Uyargil, C. ve diğerleri (2010). İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Beta Yayınevi 5. Basım.
• Ünalan D, Çetinkaya F., Özyurt Ö., ve Kayabaşı A., (2006). Bir Üniversite Hastanesinde Çalışan Sekreterlerde İş Memnuniyeti. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 9:1.