Bu çalışmada Yusuf Atılgan’ın aynı adlı kitabından Ömer Kavur tarafından uyarlanan Anayurt Oteli (1987) filmi mekânsal kurgusu açısından incelenmiştir. 1987 tarihli Anayurt Oteli adlı film, yönetmen Ömer Kavur tarafından, Yusuf Atılgan’ın 1973 yılında yazdığı aynı adlı romandan uyarlanmıştır. Filmin en temel özelliği, bireyin psikolojisi üzerinde temellendirilen ana kurgusunda, otel mekânının temel bir karakter olarak rol oynuyor oluşudur. Çalışmanın temel amacı, filmde otel mekânının, öyküyü anlatmada ve yönetmenin vermek istediği mesajı iletmedeki güçlü etkisini ortaya koymaktır. Bu doğrultuda mekânın getirdiği çağrışımlar ve sembolik anlamlar incelenerek, yönetmen tarafından mekânın ele alınışı, mimarlık ve sinema arasındaki ortak tasarım ilkeleri çerçevesinde irdelenmeye çalışılmıştır. Sinema ve mimarlığın en önemli benzerliği, yaratıcı düşünce çerçevesinde üretilen bir fikri, bir hayal ürününü somutlaştırmasıdır ve her ikisi de benzer tasarım ilke ve elemanlarını dikkate almasıdır. Romanın filme de taşınan ana teması, bireysel yalnızlık ve yabancılaşmadır. Filmin yarattığı güçlü gerçeklik etkisinde, otel mekânı üzerine temellenen mekânsal kurgunun etkisi çok büyüktür. Bu nedenledir ki Anayurt Oteli, Zebercet karakteriyle bütünleşmiş, Türk Romanı’nın ve Türk Sineması’nın unutulmaz mekânlarından biri olmuştur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Mimarlık |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Mayıs 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 2 Sayı: 1 |