Öz
K-12 çevrelerinde müfredat uyumu yaratmak için kullanılan bir araç olan haritalama, teori ve pratiği birbirine bağlamada uygun bir araç olmasına rağmen, yüksek öğretim ortamlarında seyrek olarak uygulanmaktadır. Bu çalışma, dört adet öğretmen eğitimi programının klinik deneyimleri arasında bir tutarlılık yaratmak için yeniden-araçlandırma dahilinde akademisyenlerce desteklenen müfredat haritalandırma yollarını rapor etmektedir. Müfredat haritalandırma aşamasının belge analizleri, bu haritalandırmanın, akademisyenler için yapılandırılmış fırsatların, gelişmekte olan iyi tanımlanmış klinik faaliyetlerine yatay ve dikey ders aktiveleri akışını geliştiren araçlar yoluyla entegre edilebilmesi için faydalı bir araç olduğunu göstermektedir.
Anahtar Sözcükler: Klinik deneyimler, hizmet öncesi öğretmen eğitimi, müfredat tasarımı, akademisyen gelişimi.