“Zamanın ruhu” mefhumu, belli bir dönemde ortaya çıkan fikirler çerçevesinde zamanın yükselen değerlerini ifade etmek için kullanılmaktadır. Kavram, aynı veya farklı coğrafyalarda ortaya çıkan benzer fikirlerin anlaşılabilmesine imkân vermektedir. Zira insanoğlu, çoğu kez benzer durumlarda, benzer tutumlar sergilemekte, farklı bölge ve coğrafyalarda yaşasa dahi, ortak ihtiyaçlarına benzer çözümler üretmektedir. Nitekim dünyanın yıkım ve savaşlarla karşı karşıya kaldığı ve bu bağlamda dünyanın sonunun yaklaştığına inanılan 19. yüzyılda da aynı durumun söz konusu olduğu anlaşılmaktadır. Bu dönemde, Hint alt-kıtası, Avrupa, Rusya ve Amerika gibi dünyanın birbirinden oldukça farklı coğrafyalarında yaşayan insanların bir kısmı “kurtarıcı”; bir kısmı ise nübüvvetin kesintisizliği düşüncesi bağlamında bir “peygamber” beklentisi içerisinde olmuşlardır. Bu minvalde, “kurtarıcılık” ile “nübüvvet” müesseselerinin bir araya getirilmesine dair de çeşitli inanışlar gündeme gelmiş; böylelikle daha yüksek bir misyon ifade eden ve “kurtarıcı-peygamber” anlamına gelen “mesiyanik nübüvvet” olarak adlandırabileceğimiz yeni bir nübüvvet teorisi ortaya çıkmıştır. Bu teorinin temelinde ise ahir zamandaki bozulmanın restorasyonu için artık salt bir kurtarıcının yetmeyeceği ve din farklılıklarını eritecek evrensel çapta bir “kurtarıcı-peygamber”e ihtiyaç duyulacağı düşüncesi yer almıştır. Bu anlayış da o dönemin ruhunun anlaşılabilmesi açısından önemli bir misyonu icra etmektedir. Bu çalışmada da hedeflenen, İslam, Hinduizm ve Hristiyanlık içerisinde söz konusu olan mesiyanik nübüvvet iddialarına dair bazı örneklerin “zamanın ruhu” bağlamında incelenmesidir.
Zamanın Ruhu Mesiyanik Nübüvvet Kurtarıcı Peygamber 19. yüzyıl
The concept of “zeitgeist” is used to express the rising values of time within the framework of the ideas that emerge in a certain period. The concept enables the understanding of similar ideas emerging in the same or different geographies at certain times. Because humanbeings often display similar attitudes in similar situations, and even if they live in different regions and geographies, they produce similar solutions to their common needs. As a matter of fact, it is understood that the similar situational so took place in the 19th century, the people struggled with disasters and wars and in connection with this, ideas related to “the End of the World” were put forward. Some people living in different parts of the world, such as the Indian sub-continent, Europe, Russia, and America, were in a "savior" expectation, and some of them were in the expectation of a “prophet” in the context of the continuity of prophethood in that time. In this context, various beliefs about the combination of salvation and prophethood institutions have also come to the agenda; thus, a new theory of prophecy, which we can call "messianic prophethood", meaning “savior-prophet”, which expresses a higher mission, has emerged. The basis of this theory was the idea that a mere “savior” would not be enough for the restoration of the deterioration in the end times and a universal savior-prophet would be needed to dissolve religious differences. This understanding carries out a significant mission in terms of understanding the spirit of that time. The aim of this study is to examine some examples of the claims of “messianic prophethood” in Islam, Hinduism and Christianity in the context of “zeitgeist”.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2020 |
Gönderilme Tarihi | 15 Mayıs 2020 |
Kabul Tarihi | 19 Haziran 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 |
_____________________________________ ISSN 1309-5803 e-Makâlât Mezhep Araştırmaları Dergisi _______________________________