ES-SAHABE Fİ HADÎSİ EHL-İ BEYT

Yıl 2018, Cilt: 11 Sayı: 2, 507 - 513, 30.12.2018

Abdulalim Demir

https://doi.org/10.18403/emakalat.472052

Öz

İslam dinini sonraki nesillere taşıyan sahabe hakkında Şîa’nın, Ehl-i sünnet mezheplerine göre farklı bir tutumu olduğu ehlince malumdur. Ehl-i sünnet Sahabenin hepsini ‘âdil olarak kabul
ederken; Şîa sahabeyi diğer râvilerden ayırmamış, onları da diğer râviler gibi cerh ve ta‘dile tâbi tutmuştur. Bunun neticesinde bir kısmını münafıklıkla bir kısmını fâsıklıkla itham etmiş, hatta bununla yetinmemiş Hz. Peygamber’in vefatından sonra sahabenin büyük bir kısmının dinden çıktığını iddia edenler olmuştur.

Anahtar Kelimeler

Sahabe, Şîa, Ehl-i Beyt

Kaynakça

• er-Rudbârî, Mustafa el-Hüseynî ,es-Sahabe fi Hadîsi Ehl-i BeytMerkezu’l- ‘Âli li’d-Dirâseti’t-Takribiyye, el-Mecmeu’l- ‘Âlemi li’t-Takribi beyne’l-Mezahibi’l-İslâmiyye, Kum, 2014.
• Kaplan, Doğan, “İran’da Şiî-Sünnî Yakınlaştırma Çalışmaları”, e-makâlât Mezhep Araştırmaları, VI/2 (Güz 2013), s. 257-274.
• Hakyemez, Cemil, “Mezhepleri Yakınlaştırma (Takribu’l-Mezahib) Çalışmalarının Değerlendirilmesi”, Journal of Islamic Research 2018, 29 (2) s. 288-309.