İslam düşünce geleneğinde mezheplerin tarihsel hafızaları muhatap veya muhalif oldukları ekollerden etkilenmektedir. Eş‛arîliğin tarihsel sürecinde Mu‛tezile ile olan ilişkisi, mezhebi hafıza ve bunun neden olduğu algının tezahürleri üzerinden ilerlemektedir. İmam Eş‛arî’nin kırklı yaşlarında Mu‛tezile’den ayrılmasıyla başlayan süreç, iki mezhebi sürekli karşı karşıya getirmiştir. Bu araştırma, Mısır-Şam bölgesinde Eş‛arîliğin Mu‛tezile’yi algılayış biçimini, Seyfüddîn el-Âmidî üzerinden değerlendirmeyi amaçlamaktadır. İslam Mezhepleri Tarihi araştırmalarında kullanılan şahıslar üzerinde derinleşme prensibini merkeze almaktadır. Çünkü, Âmidî’nin Mısır-Şam Eş‛arîliği çerçevesinde kendine has bir konu-ma sahip olması Mu‛tezile eleştirileri-ni daha da önemli hale getirmekte-dir. Âmidî, incelediği pek çok konu-da Mu‛tezile’nin görüşlerine yer verip çoğu kez eleştirmekte bazen de doğ-ru bulmaktadır. Eleştirilerinde kimi zaman genelleyerek Mu‛tezile olgu-sunu öne çıkarırken bazen de isim isim Mu‛tezilî bilginlere yer vermektedir. Âmidî’nin Mu‛tezile’ye yönelik eleştirilerinin başında bilgi kuramına dair meseleler gelmektedir. Mu‛tezilî akılcılığına karşı felsefi bir akılcılığı öne çıkarmaktadır. Âmidî’nin Mu‛tezile’ye yönelttiği eleştirilerinin ikinci ana sahası kelâmî konular üzerinedir. Bu gerilimin temelinde ise Allah tasavvuru yatmaktadır. Âmidî’nin Mu‛tezile’ye yönelik eleşti-rileri felsefi birikiminden, Eş‛arî kim-liğinden ve özgün ilmi yaklaşımından beslenmektedir.
In the tradition of Islamic thought, the historical memories of the sects are affected by the sects they are dealing with or opposed. In the historical process of Ash‛arism, its relationship with Mu‛tazila proceeds through the sectarian memory and the manifestations of the perception it causes. The process that started with Imam As‛harī's departure from Mu‛tazila in his forties brought the two sects into conflict. This research aims to evaluate the Ash‛arism's perception of Mu‛tazila in the Egypt-Damascus region through Sayf al-Dīn al-Āmidī. It focuses on the principle of deepening on the individuals used in the History of Islamic Sects research. Because the fact that al-Āmidī has a unique position within the framework of Egypt-Damascus Ash‛arism makes the criticism of Mu‛tazila even more important. Al-Āmidī gives place to the views of Mu‛tazila on many issues he examines and often criticizes it and sometimes finds it correct. While he sometimes generalizes and highlights the Mu‛tazila phenomenon in his criticisms, he sometimes includes Muʿtazilite scholars by name. At the forefront of al-Āmidī’s criticisms of Mu‛tazila are the issues related to the theory of knowledge. He puts forward a philosophical rationality against the Mu‛tazila rationalism. The second main field of al-Āmidī’s criticisms of Mu‛tazila is on theological issues. On the basis of this tension lies the imagination of God. Al-Āmidī’s criticisms of Mu‛tazila are fed by his philosophical background, Ash‛arī identity, and his original scientific approach.
History of Islamic Sects al-Āmidī Damascus Ash‛arism Muʿtazila
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2022 |
Gönderilme Tarihi | 24 Nisan 2022 |
Kabul Tarihi | 17 Haziran 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 15 Sayı: 1 |
_____________________________________ ISSN 1309-5803 e-Makâlât Mezhep Araştırmaları Dergisi _______________________________