HALKLA İLİŞKİLER MODELLERİNDE YENİ İLETİŞİM KANALLARININ KULLANIMI

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 2, 191 - 203, 29.12.2020

Müge Bekman Ayşe Gül Soncu

https://doi.org/10.46737/emid.748222

Cited By: 1

Öz

İletişim geçmişten günümüze kadar gelen en temel kavramlardan biridir. Gelişen teknoloji ile birlikte iletişimin bu çağdaki önemi gittikçe artmaktadır. Farklı tanımlamalara sahip olan halkla ilişkiler kavramı, genel itibari ile bir iletişim yönetimi olarak ifade edilmektedir. Halkla ilişkilerde iletişimin etkin olan araçlarından bir tanesi ve en önemlisi etkileşimliliktir. Klasik halkla ilişkiler modellerinde, iletişimin tek yönlü yapısı vurgulanmışken; yeni iletişim kanallarına geçişle birlikte iletişimin yapısal doğası değişmiş ve çift yönlü yeni yapısı açığa çıkmıştır. İlk başlardaki halkla ilişkiler modellerinin tek yönlü ve kurgulanmış yapısının aksine karşılıklı iletişimin ve geri bildirimin ağırlıklı olduğu, hedef kitlenin öneminin fark edildiği yeni modellere önem verilmektedir. Çünkü iletişim hem bireyin hem toplumun tüm yaşam tecrübelerini etkisi altına alarak, halkla ilişkiler alanını çok daha geniş ve etkin bir hale getirmiştir. Bu çalışmanın amacı, tarihte halkla ilişkilerin gelişiminde etkisi olan modellerin iletişim bazlı yapısını ve birbirleri arasındaki ilişkileri incelemek ve sonrasında açığa çıkan yeni iletişim kanalları, özellikle internet ile birlikte dönüşen yapılarını irdelemektir.

Anahtar Kelimeler

Halkla İlişkiler, İletişim, yeni iletişim kanalları, İnternet

Kaynakça

• Anık, C., (2014). İletişim Sosyolojisi Kuramsal Temeller. İstanbul: Derin Yayınları.
• Anık, C., (2016). Siyasal İkna. Derin Yayınları, İstanbul.
• Anık, C., Soncu. A. G., (2017). “Relationship Management in the Context of Proverbs: The Case of Turkey” Practice Fields in Public Relations: The Panorama of Turkey (Ed. Ümit Arklan).
• Akar, H. (2011). Halkla ilişkiler Rolleri ve Algılanmasına Yönelik Uygulamalı Bir Çalışma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Halkla İlişkiler ve Tanıtım Anabilim Dalı. Doktora Tezi. Konya.
• Armağan, K., (2013). İşletme Yönetim Sürecinde İletişim. Yönetim Becerileri. Ed. K. M. Ekici. Ankara: Savaş Yayınevi.
• Atik, A., Taşçıoğlu, R. (2009). “Radyo ve Televizyonun Yerel Yönetimlerin Halkla İlişkiler Uygulamalarında İletişim Yöntem ve Aracı Olarak Kullanımı: Erzurum Belediyeleri Örneği”. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 5(10), 159-170.
• Aziz, A. (2008). İletişime Giriş. İstanbul: Aksu Basım Yayım.
• Aziz, A. (2010). İletişime Giriş. İstanbul: Hiperlink.
• Bonstingl, John Jay. Kalite Okulları Eğitimde Toplam Kalite Yönetimine Giriş, Çev: Hayal Köksal, Đstanbul: Dünya Yayınları, 2000.
• Callison, C. (2003), “Media Relations and the Internet: How Fotrune 500 Company Web Sites Assist Journalists in News Gathering”, Public Relations Review.
• Crable, R. E., Vibbert S. L. (1986). Public Relations as Communication Management, USA, Bellwether Press.
• Canöz, K., Canöz, N. (2013). Halkla İlişkilerde Kamuyu Bilgilendirme Modeli: Konya Örneğinde 4+ 4+ 4 Eğitim Sistemine Yönelik Bir Saha Araştırması. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 1(33), 365-391.
• Cutlip S. M., Center A., (1965). Effective Public Relations, New Jersey, Prentice Hall Inc.
• Davis, A. (2006). Halkla İlişkilerin ABC’si (Çev. Ü. Sendilek). İstanbul: Mediacat Yayınları.
• Geçikli, F. (2013). Halkla İlişkiler ve İletişim, Beta Yayıncılık, İstanbul.
• Grunig, J. E., & Hunt, T. (1984). Managing Public Relations, Holt, Rinehart And Winston, New York.
• Grunig, J. E. (2005). Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik, (Çeviren: Elif Özsayar- Editör: Serra Görpe), Tribeca İletişim-Danışmanlık, Rota Yayınları, İstanbul.
• Harrison, S. (1999). “Propaganda, Persuasion and Symmetry: Local and Central Government Perspectives on Communicating with the Citizen”. British Journal of Management, 10, 53-62.
• Harrison, R., Kessels, J. (2004). Human Resource Development in a Knowledge Economy an Organizational View. New York: Palgrave Macmillan Pub.
• Işık, M., ve Biber, L. (2010). “İletişim, İletişim Süreci ve İletişim Çeşitleri”. Genel ve Teknik İletişim. Ed. M. Işık. Konya: Eğitim Akademi. 19.
• Kalender, A., Tarhan, A. (2009). “Belediyelerin Kamuyu Bilgilendirme Amaçlı SMS Kullanımına Muhtarların Bakışı Üzerine Bir Araştırma”. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 5 (4), 18-35.
• Laskin, A. V. (2009). The evolution of models of public relations: an outsider's perspective. Journal of Communication Management.
• Otis, B., Aranoff, C. (1992). Public Relations The Proffession and The Pratice, 3. Ed., WCB Publishers Dupuque.
• Özkan, A. (2009). Halkla İlişkiler Yönetimi, İstanbul Ticaret Odası, Sosyal Yayınlar, Yayın No: 19 İstanbul.
• Peltekoğlu, F. B., (2007). Halkla İlişkiler Nedir? İstanbul: Beta Yayınları.
• Reilly, Robert, T. Public Relations in Action. 2. basım. New Jersey: Prentice Hall, Inc, 1987.
• Seitel, F. P. (2004). The Practice of Public Relations, New Jersey: Pearson Perntice Hall.
• Soncu, A. G., (2018). Siyasal Halkla İlişkiler Açısından Analoji. AJIT-e, 9(33), 209.
• Soncu, A. G., Tam, M. S., (2015). Sosyal Medyada İzlenimi Yönetme: Selfie (Öz çekim). Uluslararası Hakemli İletişim ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 87-114. Şimşek, M. Ş., Akgemici, T., & Çelik, A. (2001). Davranış Bilimlerine Giriş ve Örgütlerde Davranış. Ankara: Nobel Yayınları.
• Tarhan, A. (2008). Halkla İlişkiler Modelleri, Ahmet Kalender ve Mehmet Fidan (ed.) Halkla İlişkiler içinde (121-145) Tablet Yayınları, Konya.
• Tarhan, A. (2014). Medyayla İlişkilerde Kurumsal Web Sayfalarının Kullanımı: Halkla İlişkiler Odaklı Bir Değerlendirme. Konya: Selçuk İletişim.
• Tayfun, R. (2011). Etkili İletişim ve Beden Dili. 4. Basım. Ankara: Nobel Yayın.
• Varol, M. (2002). Siyaset ve Halkla İlişkiler, Bişkek: Kırgızistan- Türkiye Manas Üniversitesi Yayını.
• Yağmurlu, A., (2013). Kamu Yönetiminde Halkla İLİŞKİLER ve Sosyal Medya. Selçuk İletişim, 7 (1), 5-15. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/josc/issue/19023/200585
• Yetim, A. A., ve Cengiz, R. (2012). İletişim ve Spor. Ankara: Berikan Yayınevi.
• Zıllıoğlu, M. (1996). İletişim Nedir? İstanbul: Cem Yayınevi.