Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Educational Experiences of Educational Administration Master Students

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 2, 495 - 513, 30.04.2019

Öz

Educational Administration graduate programs are among the programs that students
frequently apply at state and foundation universities. The main purpose of the programs, which are
generally preferred by undergraduates of the Faculties of Education, is to train the required
education administrators. Being a graduate of Educational Administration programs have little
contribution to be appointed as an educational administrator at state schools. This situation arouses
interest in the aims, expectations and achievements of the students who direct to the field of
Education Administration in order to receive graduate education. The aim of this study is to make a
general evaluation and make a variety of suggestions for the field of Educational Administration and
its programs by examining aims and gains of graduate students attending the Educational
Administration graduate programs at the state and foundation universities. The study was designed
with a phenomenological approach and included 21 students, 12 from state universities and 9 from
foundation universities. The data collected by the semi-structured interview form were analyzed by
content analysis. Generally, participants stated that they started graduate education for personal and
professional purposes. Various differences were observed among the participants from state and
foundation universities. The most obvious one among those differences is aims of participants while
choosing this field. Findings of the study emphasize necessary formations on training and
recruitment of educational administrators.

Kaynakça

  • Aküzüm, C. (2016). Okul yöneticilerinin ve öğretmenlerin eğitim yönetimi programı bağlamında lisansüstü eğitime bakış açılarının incelenmesi. EKEV Akademi Dergisi, 20(67), 85-108.
  • Balcı, A. (2008). Türkiye’de eğitim yönetiminin bilimleşme düzeyi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 54, 181-209.
  • Balcı, A. (2011). Eğitim Yönetiminin değişen bağlamı ve Eğitim Yönetimi programlarına etkisi. Eğitim ve Bilim, 36(162), 196-208.
  • Bağlıbel, M., ve Arslan, M. C. (2014). Eğitim Yönetimi, Teftişi, Planlaması ve Ekonomisi Tezsiz Yüksek Lisans Programına İlişkin Mezun Görüşleri: Gaziantep Üniversitesi Örneği. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 13(4), 1079-1095.
  • Bağrıacık Yılmaz, A., Tonga, E. S., ve Çakır, H. (2017). Lisansüstü Eğitim Öğrencilerinin Aldıkları Eğitim Hakkındaki Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37(1).
  • Başaran, İ. E. (1983). Eğitim yönetimi. (1. Baskı). Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
  • Bülbül, T. (2003). Ankara üniversitesi eğitim bilimleri fakültesinde görev yapan öğretim üyelerinin lisansüstü eğitime öğrenci seçme sürecine ilişkin görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 36(1-2), 167-174.
  • Creswell, J. W. (2015). Nitel araştırma yöntemleri (2. Baskı) (Çev. Edt. M. Bütün ve S. B. Demir). Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Creswell, J. W., & Miller, D. L. (2000). Determining validity in qualitative inquiry. Theory into practice, 39(3), 124-130.
  • Ergin-Kocatürk, H. (2018). Eğitim Yönetimi Doktora Programlarında okutulan derslerin tematik analizi, ERPA International Congresses on Education, İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
  • Glesne, C., & Peshkin, A. (1992). Becoming qualitative researchers: An introduction. NY: Longman.
  • Gümüş, S. ve Bellibaş, M. Ş. (2013). Eğitim yönetimi doktora eğitiminde uygulama temelli bir yaklaşım: Eğitim Doktorası (Ed.D.) Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 19(1), 7-29.
  • Kahraman, Ü. ve Tok, T. N. (2016). Eğitim Yönetimi Denetimi Planlaması ve Ekonomisi lisansüstü öğrencilerinin aldıkları eğitim hakkındaki görüşleri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 147-164.
  • Karakütük, K. (1989). Türkiye’de lisansüstü öğretim, sorunları ve çözüm önerileri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 22(1), 505-528.
  • Karataş, İ. H. (2014). EYTPE tezli ve tezsiz yüksek lisans programlarında açılan derslerin karşılaştırmalı analizi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1).
  • Kızıltepe, Z. (2015). İçerik analizi. F. N. Seggie ve Y. Bayyurt (Ed.), Nitel araştırma (253-266). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Maxwell, J. A. (2005). Qualitative research design: An interactive approach. Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Merriam, S. B. (2009). Qualitative research: A guide to desing and implementation. San Fransisco, CA: Jossey-Bass.
  • Milli Eğitim Bakanlığı (2018). Eğitim Kurumlarına Yönetici Görevlendirme Yönetmeliği 10.08.2018 tarihinde http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2018/06/20180621-8.htm adresinden erişilmiştir.
  • Özdem, G., Bülbül, T. ve Güngör, S. (2002). Eğitim Yönetimi Planlaması Teftişi ve Ekonomisi Anabilim Dalı Tezsiz Yüksek Lisans Programına devam eden öğretmen ve okul yöneticilerinin programa ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu, Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara.
  • Patton, M. Q. (2002). Qualitative research and evaluation methods. Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Patton, M.Q. (2014). Qualitative evaluation and research methods. Newsbury: Sage.
  • Turhan, M. ve Yaraş, Z. (2013). Lisansüstü programların öğretmen, yönetici ve denetmenlerin mesleki gelişimine katkısı. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(43), 200-218.
  • Sezgin, F., Kavgacı, H. ve Kılınç, A. Ç. (2011). Türkiye’de Eğitim Yönetimi ve Denetimi lisansüstü öğrencilerinin öz değerlendirmeleri. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(3), 161-169.
  • Smith, J. A. & Osborn, M. (2015). Interpretative phenomenological analysis. In J.A. Smith (Ed.), Qualitative psychology: a practical guide to research methods (pp.53-80). London: Sage.
  • Şişman, M. ve Turan, S. (2002). Dünyada eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesine ilişkin başlıca yönelimler ve Türkiye için çıkarılabilecek bazı sonuçlar. C. Elma & Ş. Çınkır (Eds.), 21.Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu, 16–17 Mayıs 2002 (syf. 239-253). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • Şimşek, H. (2004). Eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesi: Karşılaştırmalı örnekler ve Türkiye için öneriler. Çağdaş Eğitim, 29(307), 13-21.
  • Umur, Z. ve Demirtaş, H. (2016). Eğitim Yönetimi ve Denetimi Tezsiz Yüksek Lisans Programına ilişkin öğrenci ve öğretim üyelerinin görüşleri. E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 7(3), 31-48.
  • Üstüner, M., ve Cömert, M. (2008). Eğitim Yönetimi Teftişi Planlaması ve Ekonomisi Anabilim Dalı lisansüstü dersleri ve tezlerine ilişkin bir inceleme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 55, 497-515.
  • Weber, R. P. (1990). Basic content analysis. Beverly Hills, CA: Sage.
  • Varış, F. (1972). Türkiye’de lisansüstü eğitim (pozitif bilimlerin temel ve uygulamalı alanlarda). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 5(1), 51-74.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • Yılmaz, A. B., Tonga, E. S., ve Çakır, H. (2017). Lisansüstü Eğitim Öğrencilerinin Aldıkları Eğitim Hakkındaki Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37(1).
  • YÖK (2018). https://istatistik.yok.gov.tr/ adresinden 06.06.2018 tarihinde erişilmiştir.

Eğitim Yönetimi Yüksek Lisans Öğrencilerinin Eğitim Sürecine Dair Deneyimleri

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 2, 495 - 513, 30.04.2019

Öz

Eğitim Yönetimi lisansüstü programları devlet ve vakıf üniversitelerinde öğrencilerin sıklıkla
başvurdukları programlar arasındadır. Genellikle Eğitim Fakültelerinden mezunlarının yöneldiği
programların amaçlarından biri de ihtiyaç duyulan nitelikte eğitim yöneticisi yetiştirmektir. Kamu
okullarında yönetici atanmak için Eğitim Yönetimi lisansüstü programlarından mezun olmanın
katkısı oldukça az olması lisansüstü eğitim almak üzere Eğitim Yönetimi alanına yönelen
öğrencilerin amaçları, beklentileri ve kazanımları konusunda merak uyandırmaktadır. Bu çalışmanın
amacı devlet ve vakıf üniversitelerinde Eğitim Yönetimi lisansüstü programlarına devam eden
öğrencilerin neden bu alana yöneldikleri ve programdan neler kazandığını irdeleyerek Eğitim
Yönetimi alanı ve programları için genel bir değerlendirme yapmak ve çeşitli önerilerde
bulunmaktadır. Fenomenolojik yaklaşım ile tasarlanan bu çalışmaya 21 öğrenci katılmıştır. Yarıyapılandırılmış
görüşme formu ile toplanan veriler içerik analizi ile çözümlenmiştir. Genellikle
kişisel ve mesleki gelişim amacıyla lisansüstü eğitime başladıklarını belirten katılımcılar çeşitli
yönlerden kendilerini geliştirdiklerini ifade etmişlerdir. Devlet ve vakıf üniversitelerinden
katılımcılar arasında çeşitli farklar gözlenmiştir. Bu farkların en belirgini alana yönelme amacıdır.
Çalışmanın bulguları, eğitim yöneticilerinin eğitiminde ve atanmasında gerekli dönüşümleri
vurgular niteliktedir.

Kaynakça

  • Aküzüm, C. (2016). Okul yöneticilerinin ve öğretmenlerin eğitim yönetimi programı bağlamında lisansüstü eğitime bakış açılarının incelenmesi. EKEV Akademi Dergisi, 20(67), 85-108.
  • Balcı, A. (2008). Türkiye’de eğitim yönetiminin bilimleşme düzeyi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 54, 181-209.
  • Balcı, A. (2011). Eğitim Yönetiminin değişen bağlamı ve Eğitim Yönetimi programlarına etkisi. Eğitim ve Bilim, 36(162), 196-208.
  • Bağlıbel, M., ve Arslan, M. C. (2014). Eğitim Yönetimi, Teftişi, Planlaması ve Ekonomisi Tezsiz Yüksek Lisans Programına İlişkin Mezun Görüşleri: Gaziantep Üniversitesi Örneği. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 13(4), 1079-1095.
  • Bağrıacık Yılmaz, A., Tonga, E. S., ve Çakır, H. (2017). Lisansüstü Eğitim Öğrencilerinin Aldıkları Eğitim Hakkındaki Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37(1).
  • Başaran, İ. E. (1983). Eğitim yönetimi. (1. Baskı). Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
  • Bülbül, T. (2003). Ankara üniversitesi eğitim bilimleri fakültesinde görev yapan öğretim üyelerinin lisansüstü eğitime öğrenci seçme sürecine ilişkin görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. 36(1-2), 167-174.
  • Creswell, J. W. (2015). Nitel araştırma yöntemleri (2. Baskı) (Çev. Edt. M. Bütün ve S. B. Demir). Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Creswell, J. W., & Miller, D. L. (2000). Determining validity in qualitative inquiry. Theory into practice, 39(3), 124-130.
  • Ergin-Kocatürk, H. (2018). Eğitim Yönetimi Doktora Programlarında okutulan derslerin tematik analizi, ERPA International Congresses on Education, İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
  • Glesne, C., & Peshkin, A. (1992). Becoming qualitative researchers: An introduction. NY: Longman.
  • Gümüş, S. ve Bellibaş, M. Ş. (2013). Eğitim yönetimi doktora eğitiminde uygulama temelli bir yaklaşım: Eğitim Doktorası (Ed.D.) Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 19(1), 7-29.
  • Kahraman, Ü. ve Tok, T. N. (2016). Eğitim Yönetimi Denetimi Planlaması ve Ekonomisi lisansüstü öğrencilerinin aldıkları eğitim hakkındaki görüşleri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 147-164.
  • Karakütük, K. (1989). Türkiye’de lisansüstü öğretim, sorunları ve çözüm önerileri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 22(1), 505-528.
  • Karataş, İ. H. (2014). EYTPE tezli ve tezsiz yüksek lisans programlarında açılan derslerin karşılaştırmalı analizi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1).
  • Kızıltepe, Z. (2015). İçerik analizi. F. N. Seggie ve Y. Bayyurt (Ed.), Nitel araştırma (253-266). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Maxwell, J. A. (2005). Qualitative research design: An interactive approach. Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Merriam, S. B. (2009). Qualitative research: A guide to desing and implementation. San Fransisco, CA: Jossey-Bass.
  • Milli Eğitim Bakanlığı (2018). Eğitim Kurumlarına Yönetici Görevlendirme Yönetmeliği 10.08.2018 tarihinde http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2018/06/20180621-8.htm adresinden erişilmiştir.
  • Özdem, G., Bülbül, T. ve Güngör, S. (2002). Eğitim Yönetimi Planlaması Teftişi ve Ekonomisi Anabilim Dalı Tezsiz Yüksek Lisans Programına devam eden öğretmen ve okul yöneticilerinin programa ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu, Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara.
  • Patton, M. Q. (2002). Qualitative research and evaluation methods. Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Patton, M.Q. (2014). Qualitative evaluation and research methods. Newsbury: Sage.
  • Turhan, M. ve Yaraş, Z. (2013). Lisansüstü programların öğretmen, yönetici ve denetmenlerin mesleki gelişimine katkısı. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(43), 200-218.
  • Sezgin, F., Kavgacı, H. ve Kılınç, A. Ç. (2011). Türkiye’de Eğitim Yönetimi ve Denetimi lisansüstü öğrencilerinin öz değerlendirmeleri. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(3), 161-169.
  • Smith, J. A. & Osborn, M. (2015). Interpretative phenomenological analysis. In J.A. Smith (Ed.), Qualitative psychology: a practical guide to research methods (pp.53-80). London: Sage.
  • Şişman, M. ve Turan, S. (2002). Dünyada eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesine ilişkin başlıca yönelimler ve Türkiye için çıkarılabilecek bazı sonuçlar. C. Elma & Ş. Çınkır (Eds.), 21.Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu, 16–17 Mayıs 2002 (syf. 239-253). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
  • Şimşek, H. (2004). Eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesi: Karşılaştırmalı örnekler ve Türkiye için öneriler. Çağdaş Eğitim, 29(307), 13-21.
  • Umur, Z. ve Demirtaş, H. (2016). Eğitim Yönetimi ve Denetimi Tezsiz Yüksek Lisans Programına ilişkin öğrenci ve öğretim üyelerinin görüşleri. E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 7(3), 31-48.
  • Üstüner, M., ve Cömert, M. (2008). Eğitim Yönetimi Teftişi Planlaması ve Ekonomisi Anabilim Dalı lisansüstü dersleri ve tezlerine ilişkin bir inceleme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 55, 497-515.
  • Weber, R. P. (1990). Basic content analysis. Beverly Hills, CA: Sage.
  • Varış, F. (1972). Türkiye’de lisansüstü eğitim (pozitif bilimlerin temel ve uygulamalı alanlarda). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 5(1), 51-74.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • Yılmaz, A. B., Tonga, E. S., ve Çakır, H. (2017). Lisansüstü Eğitim Öğrencilerinin Aldıkları Eğitim Hakkındaki Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37(1).
  • YÖK (2018). https://istatistik.yok.gov.tr/ adresinden 06.06.2018 tarihinde erişilmiştir.
Toplam 34 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Hüseyin Serin 0000-0003-3002-8787

Hatice Ergin-kocatürk Bu kişi benim 0000-0001-7639-9853

Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 7 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Serin, H., & Ergin-kocatürk, H. (2019). Eğitim Yönetimi Yüksek Lisans Öğrencilerinin Eğitim Sürecine Dair Deneyimleri. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 7(2), 495-513.
AMA Serin H, Ergin-kocatürk H. Eğitim Yönetimi Yüksek Lisans Öğrencilerinin Eğitim Sürecine Dair Deneyimleri. Derginin Amacı ve Kapsamı. Nisan 2019;7(2):495-513.
Chicago Serin, Hüseyin, ve Hatice Ergin-kocatürk. “Eğitim Yönetimi Yüksek Lisans Öğrencilerinin Eğitim Sürecine Dair Deneyimleri”. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi 7, sy. 2 (Nisan 2019): 495-513.
EndNote Serin H, Ergin-kocatürk H (01 Nisan 2019) Eğitim Yönetimi Yüksek Lisans Öğrencilerinin Eğitim Sürecine Dair Deneyimleri. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi 7 2 495–513.
IEEE H. Serin ve H. Ergin-kocatürk, “Eğitim Yönetimi Yüksek Lisans Öğrencilerinin Eğitim Sürecine Dair Deneyimleri”, Derginin Amacı ve Kapsamı, c. 7, sy. 2, ss. 495–513, 2019.
ISNAD Serin, Hüseyin - Ergin-kocatürk, Hatice. “Eğitim Yönetimi Yüksek Lisans Öğrencilerinin Eğitim Sürecine Dair Deneyimleri”. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi 7/2 (Nisan 2019), 495-513.
JAMA Serin H, Ergin-kocatürk H. Eğitim Yönetimi Yüksek Lisans Öğrencilerinin Eğitim Sürecine Dair Deneyimleri. Derginin Amacı ve Kapsamı. 2019;7:495–513.
MLA Serin, Hüseyin ve Hatice Ergin-kocatürk. “Eğitim Yönetimi Yüksek Lisans Öğrencilerinin Eğitim Sürecine Dair Deneyimleri”. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, c. 7, sy. 2, 2019, ss. 495-13.
Vancouver Serin H, Ergin-kocatürk H. Eğitim Yönetimi Yüksek Lisans Öğrencilerinin Eğitim Sürecine Dair Deneyimleri. Derginin Amacı ve Kapsamı. 2019;7(2):495-513.