KAMU İDARELERİNDE HAKİM OLAN YÖNETİM YAKLAŞIMLARI

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 2, 20 - 28, 31.10.2018

Hatice Dursun

Öz

Kamu
yönetimi siyasal örgütlenmenin yürütme ile görevli organının denetiminde
anayasanın devlete yüklediği kamu hizmetlerini yerine yetirmekle yükümlü
örgütler bütünüdür. Anayasanın  devleti görevlendirdiği
kamu hizmetlerini yine anayasanın temel ilkeleri çercevesinde ve yasaların
imkan verdiği şekilde yürütmekle yükümlü kurum, kuruluş ve örgütler bütünüdür. Kamu
yönetimi kavramının çalışma alanının belirlenmesinde siyaset, hukuk, sosyoloji,
ekonomi bilimleri ile işbirliği içinde olması sebebiyle disiplinler arası bir görünüme
sahiptir. Kamu yönetimi bilimi; modern manada devletlerin ortaya çıkmasıyla
günümüzdeki anlamını kazanmış, o günlerden bu günlere de yönetsel anlamda
birçok değişim ve dönüşüm geçirmiştir. Küreselleşen dünya ile birlikte klasik
kamu yönetimi anlayışı da sorgulanmaya başlanmıştır. Kamu yönetiminde değişimin
ortaya çıkmasını kaçınılmaz kılan birçok faktör ortaya çıkmıştır. İnsan
ihtiyaçlarının değişmesi ve zamanla artması, kamu politikalarının
siyasallaşması, geleneksel bürokrasinin ihtiyaçlara cevap verememesi, kamu
yönetiminin performans bağlamında saygınlığını ve değerini yitirmesi, ekonomi
ve siyaset anlayışında ortaya çıkan değişikler, bireye ve sivil topluma verilen
ehemmiyetin artması gibi unsurların değişmesiyle birlikte kamu yönetim anlayışında
da farklı yöntemler ileri sürülmüştür. Bu çalışmada küreselleşmeyle birlikte
zaman içinde değişen kamu yönetimi yaklaşımlarına değinilmeye çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler

kamu yönetimi yaklaşımları, kamu yönetimi

Kaynakça

• Arslan, N. T. (2010). ‘‘Klasik- Neoklasik Dönüşüm Süreci: Yeni Kamu Yönetimi’’. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. 11(2) 23-24.
• Best S.ve Kellner D. (1998). Postmodern Teori: Eleştirel Soruşturmalar.(Çev. Küçük, M.), Ayrıntı Yayınları. İstanbul.
• Canpolat, H. (2010). ‘‘Türk Kamu Yönetiminde Değişim; Son Dönem Kamu Yönetimi Reformlarının Küreselleşme ve Yeni Kamu Yönetimi Açısından Değerlendirilmesi’’. VII Kamu Yönetimi Forumu: Küreselleşme Karşısında Kamu Yönetimi Bildiriler Kitabı.1266.
• Çukurçayır, M. A. ve Sipahi E. (2003). ‘‘Yönetişim Yaklaşımı ve Kamu Yönetiminde Kalite’’. Sayıştay Dergisi. 50-51.
• Demir, K. A.(2014). ‘‘Klasik Kamu Yönetimi Yapısından Yerelleşmeye Geçiş: Yönetişim Kapsamında Bir Değerlendirme’’. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2(2).
• DeZwart F. (2002). ‘‘Administrative Practine and Rational Inquiry in Postmodern Public Administration Thory’’. Administration & Society. 34,(5).482-498.
• Dinçer, Ö. ; Yılmaz C. (2003). ‘‘Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma:1 Değişimin Yönetimi İçin Yönetimde Değişim’’. T.C Başbakanlık. Ankara.
• Erdemir, E. (2006). ‘‘Postmodernizimin İşletme Yönetimine Etkinlikleri: Kavramsal Bir Çözümleme’’. E-Akademi Hukuk, Ekonomi ve Siyasal Bilimler Aylık İnternet Dergisi. (52). http;//www.e-akademi.org/makaleler/eerdemir-1.htm_edn6, Erişim Tarihi: 01.03.2017.
• Eryılmaz, B. (2002). ‘‘Kamu Yönetimi’’. Erkam Matbaacılık. İstanbul.
• Görmez, K. (2005). ‘‘Küreselleşme ve Yerelleşme’’, Küreselleşme ve Yerelleşme, Ed. Kemal Görmez. Odak Yayıncılık. Ankara. Güven, A. (2006). ‘‘Küreselleşmenin Yönetici Davranışları Üzerine Etkisi’’. Gaziosman Paşa Üniversitesi İİBF İşletme Bölümü 5. Orta Anadolu İşletmecilik Kongresi.
• Güven, A. (2007). ‘‘Demokratik ve Şeffaf Yönetimi Anlamlandıran Bir Hak: Bilgi Edinme Hakkı’’. Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi.
• Güven, A. (2017). ‘‘Kuramdan Uygulamaya Kamu Yönetiminin Dönüşümü’’.Orıon Kitabevi. Ankara.
• Güven, A. (2017). ‘‘Kamu Yönetici Davranış Tarzlarının Kamu Çalışanlarının Motivasyonuna Etkisi’’. Ed. Ahmet Özkiraz. Çizgi Kitapevi.
• Hicks, H. (1979). ‘‘Perspektif Açısından Yönetim Düşünüşü, Sistemler ve Beşeri Kaynaklar Açısından Örgütlerin Yönetimi’’. Turhan Kitapevi. Ankara.
• Köse, Ö. (2003). ‘’Küreselleşme Sürecinde Devletin Yapısal ve İşlevsel Dönüşümü’’. Sayıştay Dergisi. 49.
• Lynn, L. E. (2001). ‘‘The Myth Of The Bureaucratic Paradigm: What Traditional Public Administration Really Stood For’’. Public Administration Review, 61(2), 144-160.
• Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü. (Çev. Osman Akınhay, Derya Kömürcü). Bilim ve Sanat Yayınları, Ankara.
• Nyström, H. (2000). ‘‘ The Postmodern Challange- From Economic to Creative Management’’. Crativity and Innovation Management. 9(2). 109-114.
• Özer, M. A. (2005). ‘‘Günümüzün Yükselen Değeri: Yeni Kamu Yönetimi’’. Sayıştay Dergisi. (59). 3-46.
• Özer, M. A. (2008). ‘‘Küreselleşme Kıskacında Yönetim’’. www.ceis.org.tr/dergiDocs/makale232.pdf ( Erişim Tarihi: 28.02.2017).
• Polatoğlu, A. (2003).’’Kamu Yönetimi-Genel İlkeler ve Türkiye Uygulaması’’. Odtü Yayıncılık. Ankara.
• Saran, U. (2004). Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma. Atlas Yayıncılık. Ankara.
• Sarıbay, A. Y. (2001), Postmodernite, Sivil Toplum ve İslam, Alfa Yayınları, İstanbul.
• Spicer, M. W. (1997). ‘‘Public Administration, the State and the Postmodern Condition: A Constitutionalist Perspective’’. American Behavioral Scientist. 41(1). 90-102.
• Spicer, M. W. (2005). ‘‘Public Administration Enquiry and Social Science in the Postmodern Condition: Some Implication of Value Pluralism’’. Administrative Theory& Praxis. 27(4). 669-668.
• Şat, N. (2009). ‘‘Yeni Kamu Yönetimi Anlayışı: Weber Bürokrasisinin Sonu Mu?’’ Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 2(1). 93-108.
• Şener, H. E. (2007). ‘‘Kamu Yönetiminde Postmodernizm’’, İç Kamu Yönetimi: Yönetim ve Sorunlar. Nobel. Ankara. 31-47.
• Woller, G. M. (1997). ‘‘Public Administration and Postmodernisim’’.The American Behavioral Scientist. 41(1).
• Yıldırım, M. (2009). ‘‘Modernizm, Postnodernizm ve Kamu Yönetimi’’. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi.6(2) ss.1311-1334.
• Zekâ, Necmi (Ed.) (1994). ‘‘Yolları Çatallanan Bahçe, Aynalı Gökdelenler, Dil Oyunları ve Robespierre’’. Postmodernizim. Kıyı Yayınları. İstanbul. 7-30.