In this study, the specimens collected between 2011-2015 belonging Anotylus Thomson, C.G., 1859, Oxytelus Gravenhorst, 1806 and Platystethus Mannerheim, 1830 (Staphylinidae: Oxytelinae) were evaluated in terms of habitats and distributions. New and additional distribution data for 16 species are reported from various provinces of Turkey. Among them, Anotylus rugifrons (Hochhuth, 1849), Anotylus sexualis (Eppelsheim, 1892) and Oxytelus pseudopiceus Kashcheev, 1999 are new records for Turkey. For several other species, the author provides new provincial records. Distributions of 16 species in Turkey are mapped. Photographs of habitus, male sternites VII-VIII and aedeagus of A. sexualis, and habitus and male sternite VII of O. pseudopiceus are provided. EUNIS habitat types where the species were collected were mentioned. The highest number of species (9 species) was found in E3.4 followed by G1.7 (6 species) and G3.5 (5 species). Most of species were taken from cow dung. Habitat and environment information of species listed in present study were compared and evaluated with the literature. In addition, it is thought that nutritional requirements are at the main determinant in the habitat associations of the species.
The author wishes thank M. SCHÜLKE (Germany) and M. Yu. GILDENKOV (Russia), H. ZHOU (Chinese) for their help in the identification of some species. Also, I would like to thank my advisor (Prof. Dr. A. HASBENLİ, Turkey) who guiding with his advices in the writing of this paper.
Bu çalışmada, 2011-2015 yılları arası toplanan Anotylus Thomson, C.G., 1859, Oxytelus Gravenhorst, 1806 ve Platystethus Mannerheim, 1830 (Staphylinidae: Oxytelinae) cinslerine ait örnekler bulundukları habitatlar ve dağılışları açısından değerlendirilmiştir. 16 tür için yeni ve ek dağılış kayıtları Türkiye’nin çeşitli illerinden kaydedildi. Bunlar arasında, Anotylus rugifrons (Hochhuth, 1849), Anotylus sexualis (Eppelsheim, 1892) ve Oxytelus pseudopiceus Kashcheev, 1999 Türkiye için yeni kayıttır. Diğer birçok tür için, yazar yeni il kayıtları sağlamıştır. 16 türün Türkiye dağılışı harita ile gösterilmiştir. Anotylus sexualis türünün habitus, erkek VII-VIII. sternitleri ve aedeagusunun ile O. pseudopiceus türünün habitus ve erkek VII. sternit fotoğrafları verilmiştir. Türlerin toplandığı EUNIS habitat tiplerinden bahsedilmiştir. En fazla tür sayısı (9 tür) E3.4 habitatında bulunmuş, bunu G1.7 (6 tür) ve G3.5 (5 tür) habitatları takip etmiştir. Çoğu tür inek dışkısından alınmıştır. Bu çalışmada listelenen türlerin habitat ve ortam bilgileri literatürdeki bilgiler ile karşılaştırılmış ve değerlendirilmiştir. Ek olarak, besin tercihinin türlerin habitat tercihlerinde temel belirleyici olduğu düşünülmektedir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2020 |
Gönderilme Tarihi | 12 Mayıs 2020 |
Kabul Tarihi | 20 Ekim 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 |