Non-spinning syndrome in Bombyx mori (L., 1758) (Lepidoptera: Bombycidae) is a serious issue for the sericulture industry. Determination of urea metabolism as an important parameter at the onset of spinning has shown the need for examining the role of urea metabolism in the non-spinning syndrome. The aim of this study was to investigate role of urea metabolism in the non-spinning syndrome by evaluating urease activity and L-arginine concentrations in the silkworm hemolymph and mulberry leaves. Additionally, urea concentrations were determined in hemolymph samples. Urease activities in hemolymph samples were almost twice as high in spinning larvae (SL) than in non-spinning larvae, 25 ± 5.8 vs 10.9 ± 2.4 units/l (P < 0.05). Urea concentrations in the SL hemolymph decreased significantly from day 5 (137 ± 13 mg/l) to day 7 (97 ± 17 mg/l) of the fifth instar (P < 0.01), it remained almost constant in NSL hemolymph (149 ± 19 to 167 ± 4 mg/l). Additionally, L-arginine concentrations in hemolymph samples obtained from NSL of 4.55 ± 0.48 mM were significantly higher than in SL at 2.72 ± 0.45 mM (P < 0.01). Changes in urease activity and L-arginine concentrations in hemolymph were similarly observed in mulberry leaves. These results suggested that changes in urea metabolism may cause or contribute to non-spinning syndrome in silkworms.
The authors would like to thank Kozabirlik, Bursa and Prof. Dr. Alper Kumral at Department of Plant Protection for support to this research.
Bombyx mori (L., 1758) (Lepidoptera: Bombycidae)’de görülen koza örememe sendromu, ipekböcekçiliği sektöründe ciddi bir sorun olarak görülmektedir. Üre metabolizmasının koza örme başlangıcında önemli olması, bu metabolizmanın koza örememe sendromunda olası rolünün incelenmesi gereğini doğurmuştur. Bu çalışmanın amacı, ipekböceği hemolenfinde ve dut yapraklarında üreaz aktivitesi ve L-arginin konsantrasyonlarını saptayarak, koza örememe sendromunda üre metabolizmasının rolünü araştırmaktır. Bu parametreler ek olarak hemolenf örneklerinde üre konsantrasyonları da ölçülmüştür. Koza ören grubun hemolenfinde üreaz aktivitesi (25 ± 5,8 units/l), koza örmeyen gruba (10,9 ± 2,4 units/l) göre iki kat daha yüksek bulunmuştur (P < 0.05). Koza ören larvaların hemolenfinde üre konsantrasyonu 5. dönemin 5. gününden (137 ± 13 mg/l) 7. gününe önemli seviyede azalırken (97 ± 17 mg/l; P < 0.01), koza öremeyen larvalarda hemen hemen sabit kalmıştır (149 ± 19 mg/l’den 166 ± 4 mg/l’ye). Koza öremeyen larvaların hemolenf örneklerinde L-arginin konsantrasyonu (4.55 ± 0.48 mM), koza ören larva grubundan anlamlı ölçüde yüksek bulunmuştur (2.72 ± 0.45 mM; P < 0.01). Hemolenfteki üreaz aktivitesi ve L-arginin konsantrasyonlarında gözlemlenen değişiklikler benzer şekilde dut yapraklarında da saptanmıştır. Bu sonuçlar, üre metabolizmasındaki olası bir baskılanmanın ipekböceklerinde görülen koza örememe sendromuna katkıda bulunabileceği ve/veya bunun sonucu olabileceğini düşündürmektedir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2020 |
Gönderilme Tarihi | 15 Mayıs 2020 |
Kabul Tarihi | 14 Kasım 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 44 Sayı: 4 |