Seasonal population dynamics of Aceria oleae (Nalepa, 1900) (Acari: Eriophyidae) in generative organs of olives in Hatay Province, Turkey

Yıl 2020, Cilt: 44 Sayı: 4, 503 - 512, 31.12.2020

Kamuran Kaya

https://doi.org/10.16970/entoted.749815

Cited By: 2

Öz

Olive, Olea europaea L., is an evergreen tree native to areas with Mediterranean climates. Its fruit and oil are key ingredients in the Mediterranean cuisine. Olive gall mite, Aceria oleae (Nalepa, 1900) (Acari: Eriophyidae) is a mite species that feeds on olive leaves, buds or flowers. This study was conducted to determine the population dynamics of A. oleae in generative organs of olive in Altınözü, Antakya and Samandağ Districts of Hatay between in April and October 2017 and 2018. The highest mite density was detected in Altınözü during the flowering period in 2017 and the budding period in 2018; and a second peak was seen during fruiting period for both years. A peak occurred in samples collected from Antakya for both years (in fruit stage, June 2017, and in budding stage, April 2018) but no prominent peak was noted Samandağ samples. A high rate of flower and fruit dropping was observed and this concurred with noticeable decreases in A. oleae population in Altınözü and Antakya Districts in both years. Three phytoseiid species, Typhlodromus (Anthoseius) athenas Swirski & Ragusa, 1976 (44%), Typhlodromus (Anthoseius) rapidus Wainstein & Arutunjan, 1968 (29%) and Typhlodromus (Typhlodromus) athiasae Porath & Swirski, 1965 (26%) (Acari: Phytoseiidae) were detected in these orchards. It is thought they probably fed on A. oleae since their primary prey, tetranychid mites were unavailable. Correlation results showed that population sizes of A. oleae did not decrease significantly with temperature and humidity in 2017. In 2018, the population was negatively correlated with temperature, but no significant increase occurred as humidity rose.

Anahtar Kelimeler

Olive, olive gall mite, population dynamics, Turkey

Destekleyen Kurum

Hatay Mustafa Kemal University Scientific Research Project Coordination Unit

Proje Numarası

HMKU BAP-16640

Teşekkür

This research was supported by the Hatay Mustafa Kemal University Scientific Research Project Coordination Unit (HMKU BAP-16640). The author is grateful to Assoc. Prof. Evsel Denizhan and Prof.Dr. Nabi Alper Kumral for the identification of Aceria oleae and phytoseiid species, respectively.

Hatay İli’nde zeytinin generatif organlarında Aceria olea (Nalepa, 1900) (Acari: Eriophyidae)’nın mevsimsel popülasyon değişimi

Öz

Zeytin, Olea europaea L., Akdeniz iklimine sahip bölgelere özgü, yaprağını dökmeyen bir ağaçtır. Meyvesi ve yağı, Akdeniz mutfağının temel malzemeleridir. Zeytin tomurcuk akarı, Aceria oleae (Nalepa, 1900) (Acari: Eriophyidae) zeytinin yaprakları, tomurcukları veya çiçekleriyle beslenen bir akar türüdür. Bu çalışma, Hatay'ın Altınözü, Antakya ve Samandağ ilçelerinde bulunan zeytinlerin generatif organlarında, 2017-2018 yıllarının Nisan-Ekim ayları arasında A. oleae'nin popülasyon dalgalanmalarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Altınözü’nde en yüksek popülasyon yoğunluğu 2017’de çiçeklenme döneminde, 2018’de tomurcuk döneminde tespit edilmiştir. Altınözü’nde her iki yılda meyve döneminde ikinci pik görülmüştür. Antakya'dan toplanan örneklerde her iki yıl için de tek pik meydana gelmiştir (Haziran 2017’de meyve döneminde ve Nisan 2018’de tomurcuk döneminde). Ancak Samandağ örneklerinde belirgin bir tepe noktası belirlenmemiştir. Altınözü ve Antakya ilçelerinde her iki yılda da yüksek oranda çiçek ve meyve dökümü görülmüş ve bu durum A. oleae popülasyonunda meydana gelen gözle görülür düşüşlerle uyumlu olmuştur. Bu bahçelerde, Typhlodromus (Anthoseius) athenas Swirski & Ragusa, 1976 (44.44%), Typhlodromus (Anthoseius) rapidus Wainstein & Arutunjan, 1968 (29.17%) ve Typhlodromus (Typhlodromus) athiasae Porath & Swirski, 1965 (26.4%) (Acari: Phytoseiidae) olmak üzere üç phytoseiid akar türü belirlenmiştir. Bu türlerin muhtemelen birincil avları olan tetranychid akarları mevcut olmadığı için A. oleae ile beslendikleri düşünülmektedir. Korelasyon sonuçları, A. oleae popülasyon büyüklüğünün 2017'de sıcaklık ve nem ile önemli düzeyde azalmadığını göstermiştir. 2018'de popülasyon, sıcaklıkla negatif korelasyon gösterirken, nemin yükselmesi ile önemli bir artış meydana gelmemiştir.

Anahtar Kelimeler

Zeytin, zeytin tomurcuk akarı, popülasyon değişimi, Türkiye

Proje Numarası

HMKU BAP-16640

Kaynakça

• Abou-Awad, B. A., B. M. El-Sawaf, A. S. Reda & A. A. Abdel-Khalek, 2000. Environmental management and biological aspects of two eriophyoid fig mites in Egypt: Aceria ficus and Rhyncophytoptus ficifoliae. Acarologia, 40 (4): 419-429.
• Abou-Awad, B. A., A. M. Metwally & M. M. Al-Azzazy, 2005. Environmental management and biological aspects of two eriophyid olive mites in Egypt: Aceria oleae and Tegolophus hassani Umweltmanagement und biologische Aspekte von zwei eriophyiden Olivenmilben in Ägypten: Aceria oleae und Tegolophus hassani. Journal of Plant Diseases and Protection, 112 (3): 287-303.
• Alkan, B., 1952. Türkiye'nin Zoosesid (zoocecid)leri (Kökeni hayvansal bitki urları) üzerinde çalışmalar, I-II. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yıllığı, 8 (3): 185-225.
• Amano, H. & D. A. Chant, 1990. Species diversity and seasonal dynamics of Acari on abandoned apple trees in Southern Ontario, Canada. Experimental and Applied Acarology, 8 (1-2): 71-96.
• Anonymous, 2015. TR63 Bölgesi Zeytincilik Sektör Raporu. Doğu Akdeniz Kalkınma Ajansı, Hatay, 55 s.
• Avidov, Z. & I. Harpaz, 1969. Plant Pests of Israel. Israel Univ. Press, Jerusalem, Israel, 549 pp.
• Çakır, Ş., M.S. Tixier & S.K. Ozman-Sullivan, 2020. Phytoseiid species (Acari: Phytoseiidae) on walnut trees in Samsun Province, Turkey. Acarological Studies, 2 (1): 24-33.
• Çetin, H. & Ö. Alaoğlu, 2006. Mut (Mersin) ilçesindeki zeytin ağaçlarında bulunan eriophyid akar türleri ve zarar şekilleri. Türkiye Entomoloji Dergisi, 30 (4): 303-315.
• Çetin, H., Ö. Alaoğlu, T. Turanlı & F. N. Elma, 2012. İzmir, Manisa ve Balıkesir illerinde zeytinlerde bulunan eriophyid akar türleri ve zararları. Selçuk Üniversitesi, Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 26 (3): 9-13.
• Chant, D. A. & E. Yoshida-Shaul, 1987. A world review of the pyri species group in the genus Typhlodromus Scheuten (Acari: Phytoseiidae). Canadian Journal of Zoology, 65 (7): 1770-1804.
• Chatti, A., S. Kreiter, K. Lebdi-Grissa & M. Ksantin, 2017. Phytophagous and predatory mites on olive trees in Tunisia. Catalogue, description of one new species and key for identification (Acari, Eriophyidae, Tetranychidae, Tenuipalpidae and Phytoseiidae). Acarologia, 57 (2): 233-254.
• Çobanoğlu, S., 1997. New phytoseiid mites (Acarina: Mesostigmata) for Turkish fauna. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 21 (4): 361-370.
• Denizhan, E., R. Monfreda, E. de Lillo & S. Çobanoğlu, 2015. Eriophyoid mite fauna (Acari: Trombidiformes: Eriophyoidea) of Turkey: new species, new distribution reports and an updated catalogue. Zootaxa, 3991 (1): 1-63.
• Edland, T. & G. O. Evans, 1998. The genus Typhlodromus (Acari: Mesostigmata) in Norway. European Journal of Entomology, 95 (2): 275-295.
• Elhadi, F. & R. Birger, 1999. A new aproach to the control of the olive mite Aceria (Eriophyes) oleae Nalepa in olive trees. Acta Horticulturae, 474 (2): 555-558.
• Ersin, F., S. Kaptan, L. Erten, H. Kokturk, B. Gümüşay, E. Denizhan & İ. Çakmak, 2020. Mite diversity and population dynamics of eriophyid mites on olive trees in Western Turkey. Turkish Journal of Entomology, 44 (1):123-132.
• FAO, 2018. Food and Agriculture Organization of the United Nations. (Web page: www.fao.org/faostat/en#data/QC) (Date accessed: 23.07.2020).
• Hatzinikolis, E. N., 1971. “A contribution to the study of Aceria oleae (Nalepa, 1900), (Acari: Eriophyidae), 221-224”. In: Proceedings of the 3rd International Congress of Acarology, (August 31- September 6, Prague), 837 pp.
• Hatzinikolis, E. N., 1981. The mites of olive trees in Greece. D.G. VI. Agriculture F/4 Coordinate De La Recherche Agronomique, 188-194.
• Hatzinikolis, E. N., 1986. Contribution to the description, record and onomatology of Aceria oleae (Nalepa: 1900) (Acari: Eriophyidae). Entomologia Hellenica, 4: 49-54.
• İyriboz, N. Ş., 1968. Zeytin Zararlıları ve Hastalıkları. T. C. Tarım Bakanlığı, Zirai Mücadele ve Zirai Karantina Genel Müdürlüğü Yayını İzmir, (8-9), 112 s.
• Kaçar, G., E. Denizhan & M. R. Ulusoy, 2010. Doğu Akdeniz Bölgesi zeytin bahçelerinde zararlı Aceria oleae (Nalepa, 1900) ve Türkiye için yeni bir kayıt: Tegolophus hassani (Keifer, 1959) (Acari: Prostigmata: Eriophyoideae). Bitki Koruma Bülteni, 50 (3): 121-132.
• Keifer, H. H., 1975a. Eriophyoid studies C–10. United States Department of Agriculture, Agricultural Research Service, 24 pp.
• Keifer, H. H., 1975b. Eriophyoid studies C–11. United States Department of Agriculture, Agricultural Research Service, 24 pp.
• Kolokytha, P. D., A. A. Fantinou & G. T. Papadoulis, 2011. Temperature and diet effects on immature development of predatory mite Typhlodromus athenas Swirski and Ragusa (Acari: Phyotseiidae). Environmental Entomology, 40 (6): 1577-1584.
• Kumral, N. A., 2005. Bursa İlinde Ilıman İklim Meyvelerinde Bulunan Zararlı ve Doğal Düşman Akarların Saptanması ve Panonychus ulmi (Koch)’nin Bazı Pestisitlere Karşı Duyarlılığı Üzerinde Araştırmalar. Uludağ Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, (Unpublished) Doktora Tezi, 159 s.
• Kumral, N. A. & B. Kovancı, 2004. Bursa İli zeytin ağaçlarında bulunan akar türleri, Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 18 (2): 25-34.
• Kumral, N. A. & B. Kovancı, 2007. The diversity and abundance of mites in agrochemical-free and conventional deciduous fruit orchards of Bursa, Turkey. Turkish Journal of Entomology, 31 (2): 83-95.
• Kumral, N. A., H. Susurluk & S. Çobanoğlu, 2010. Interactions among populations of predatory mites and insect and mite pests on olive trees in Turkey. International Journal of Acarology, 36 (6): 463-471.
• Laccone, G. & G. Nuzzaci, 1977. Presence of Eriophyes oleae Nal. on olive in Italy. Entomologica, 13: 149-154.
• Lindquist, E. E., M. W. Sabelis & J. Bruin, 1996. Eriophyoid Mites and Their Biology, Natural Enemies and Control. World Crop Pest, Elsevier, Amsterdam, 787 pp.
• McMurtry, J. A., 1977. Some predaceous mite (Phytoseiidae) on citrus in the Mediterranean Region. Entomophaga, 22 (1): 19-30.
• Momen, F. M., 2009. Life history of predatory mites Typhlodromus athiasae and Amblyseius cabonus (Acari: Phytoseiidae) on two pest mites as prey, with special reference to Eriophyes dioscoridis (Acari: Eriophyidae). Archives of Phytopathology and Plant Protection, 42 (11): 1088-1095.
• Shahini, S., E. Kullaj, A. Çakalli & E. de Lillo, 2009. Preliminary survey and population dynamics of some eriophid mites (Acari: Eriophyoidea) associated with olives in Albania. International Journal of Acarology, 35 (5): 419-423.
• SPSS, 2012. IBM SPSS Statistics for Windows, Version 21.0. Armonk, NY: IBM Corp.
• Swirskii, E. & S. Ragusa, 1976. Notes on predacious mites of Greece, with a description of five new species (Mesostigmata: Phytoseiidae). Phytoparasitica, 4 (2): 101-122.
• Tzanakakis, M. E., 2003. Seasonal development and dormancy of insects and mites feeding on olive. A Review Netherlands Journal of Zoology, 52 (2-4): 87-224.
• Vacante, V., 2015. The Handbook of Mites of Economic Plants: Identification, Bio-Ecology and Control. CABI, 890 pp.