The theoretical abstract structure of the regulations emerges as a phenomenal reality, with the phenomenon of regulator capitalism. In this context, regulator capitalism refers to the transformation of the relationship between society and the state into a business-state relationship with a different division of labor structure. This indicates that global regulators play an active role in the provision of global public goods and services. In the study, the public organization model transformed by regulator capitalism is handled as a transition from bureaucracy to regulocracy. This failure of regulator capitalism is examined in the framework of the regulator capture in this study. While regulocracy refers to the social layer of the new system, which consists of experts and has universal solutions, the regulator capture states that the regulating companies will evolve into the regulator position after a while. While this structure of regulatory capitalism reveals a new division of labor, it also obscures the accountability of public services between society and the state. Such ambiguity has caused representative democracy to be replaced by indirect representative democracy. As a result, the public sector has moved away from public financial management principles such as transparency and accountability.
Public Goods Regulatory Capitalism Regulocracy Regulatory Capture
Regülasyonların teorik soyut yapısı, fenomen bir gerçeklik olarak, regülatör kapitalizmi olgusuyla pratikte karşımıza çıkmaktadır. Bu kapsamda regülatör kapitalizmi, toplum ve devlet arasındaki ilişkinin, farklı bir iş bölümü yapısıyla, iş dünyası ve devlet ilişkisine dönüşmesini ifade etmektedir. Bu ise küresel kamusal mal ve hizmetlerin sunumunda küresel regülatörlerin etkin rol oynadığını ifade etmektedir. Çalışmada, regülatör kapitalizminin dönüştürdüğü kamusal örgütlenme modeli bürokrasiden regülokrasiye geçiş şeklinde ele alınmıştır. Regülatör kapitalizminin getirdiği bu başarısızlık çalışmada, regülatör tuzağı çerçevesinde incelenmiştir. Regülokrasi, yeni sistemin uzmanlardan oluşan ve evrensel çözüm yolları bulunan toplumsal katmanını ifade ederken regülatör tuzağı ise regüle eden firmaların bir zaman sonra regüle edici konumuna evrilmesini belirtmektedir. Regülatör kapitalizminin bu yapısı bir taraftan yeni bir iş bölümünü ortaya çıkarırken diğer yandan da toplum ile devlet arasındaki kamusal hizmetlerin hesap verilebilirliğini de belirsizleştirmektedir. Böyle bir muğlaklık ise temsili demokrasinin yerini dolaylı temsili demokrasinin almasına neden olmuştur. Neticede kamu kesimi, şeffaflık hesap verilebilirlik gibi kamu mali yönetim ilkelerinden uzaklaşmıştır.
Kamusal Mallar Regülasyon Kapitalizmi Regülokrasi Regülatör Tuzağı
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Ekonomi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Mart 2023 |
Kabul Tarihi | 29 Mart 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 |