Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

THE ROLE OF TOY ADVERTISEMENTS ON THEMATIC CHILDREN'S TELEVISION CHANNELS IN THE PURCHASING BEHAVIOR OF PARENTS

Yıl 2022, Cilt: 36 Sayı: 2, 574 - 592, 29.06.2022
https://doi.org/10.48070/erciyesakademi.1074204

Öz

Nowadays, when single-channel television broadcasting is left behind, the number of television channels is increasing and these channels appeal not only to adults but also to children, and there are thematic channels that broadcast only for children 24 hours a day. In thematic children's channels, there are many advertisements that mostly appeal to children, and some of these advertisements are toy advertisements. In this context, the study covers the role of toy advertisements in thematic children's channels in the parents' awareness of new products and purchasing behaviors through their children. Many studies have been conducted on the role of children in purchasing activities, and products in different categories have been the subject of studies. This research is about toy advertisements that are frequently featured in thematic children's channels and cover a very large market. The aim of the research is to determine how child consumers direct their parents to purchase through the toy advertisements they see on thematic children's channels and whether they receive information about the product only from the advertisements in question. The sample of the research consists of the parents of the children watching the thematic children's channels. By using the non-random purposeful sampling method, 16 parents were interviewed using the in-depth interview method, one of the qualitative research methods, and it was concluded that the toy advertisements in the thematic children's channels were effective in being aware of the product and purchasing behavior. In addition, it has been understood from the data obtained from the interviews that the unboxing videos on YouTube are also effective in the purchase decision.

Kaynakça

  • Akyüz, E. (2013). Çocuğun bilgi edinme ve zararlı yayınlara karşı korunma hakkı. 1. Türkiye Çocuk ve Medya Kongresi Bildiriler Kitabı. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
  • Bozyiğit, S. (2013). Çocukların çevre bilinçli tüketici olarak sosyalleşmesinde annelerin çocuk yetiştirme tutumlarının rolü. (Yayınlanmamış doktora tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Burr, P., & Burr, R.M. (1977). Parental responses to child marketing. Journal of Advertising Research, 1(6), 17-24.
  • Büyükbakkal, G. (2007). Televizyonun çocuklar üzerindeki etkileri. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (28), 31-44.
  • Çakıcı, A. C., & İyitoğlu, V. (2011). Tatil kararlarında çocukların etkisine göre Antalya’ya gelen ailelerin pazar bölümlerine ayrılması. Pazarlama ve Pazarlama Araştırmaları Dergisi, (8), 1-20.
  • Çakır, H. (2019). Reklamların çocukların tüketim davranışları üzerindeki etkisinin ebeveynin açısından değerlendirilmesi. Kastamonu İletişim Araştırmaları Dergisi, 2019(2), 81-99.
  • Gbadamosi, A. (2012). Exploring children, family and consumption behaviour: Empirical evidence from Nigeria. Thunderbird International Business Review, 54(4), 591-605.
  • Jordan, D. (1972). Childhood and movement. Masil Mackwell Inc.
  • Kalafat Çat, A. (2018). Reklamlardaki çizgi film karakterlerinin çocuk tüketicilerin satın alma davranışına etkisi. International Journal of Eurasian Education and Culture, (5), 155-171.
  • Karaca, Y., Pekayaman, A., & Güney, H. (2007). Ebeveynlerin televizyon reklam içeriklerinin çocuklar üzerindeki etkilerini etik açıdan algılamalarına yönelik bir araştırma. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2), 233-250.
  • Karalar, R. (2006). Tüketici davranışları. Anadolu Üniversitesi Yayını.
  • Kurt, E., & Altun, T. (2014). Televizyon reklamlarının ilkokul öğrencilerinin beslenme alışkanlıklarına etkisi üzerine bir inceleme. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(7), 393-408.
  • Mathews, J. (1964). The copywriter. John Mattews Ltd.
  • McNeil, U., Neil, C. H., & Chyon-Hwa, Y. (1998). A study of children’s consumer socialization in Hong Kong over a five-year period: Income, spending and saving. Asia Pacific Journal of Marketing and Logistics, 3(10), 48-66.
  • Mutlu, E. (2005). Globalleşme, popüler kültür ve medya. Ütopya Yayınevi.
  • Özgen, Ö. (2010). Televizyon reklamları ve çocuk tüketicilerin istismarı. Akdeniz İletişim Dergisi, (14), 23-45.
  • Pembecioğlu, N. (2012). Etik - iletişim - çocuk. Kutupyıldızı Yayınları.
  • Quadır, E., & Akaroğlu, G. (2009). Televizyon reklamlarının çocuk tüketiciler üzerine görsel etkilerinin bir incelemesi. Selçuk İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 6(1), 78-98.
  • Rose Gregory, M., Vassilis, D., & Fredric, K. (2003). Consumer socialization and parental style across cultures: Findings from Australia, Greece, and India. Journal of Consumer Psyglogy, 4(13), 366-376.
  • Şener, A., & Babaoğul, M. (2007). Çocuk ve genç tüketiciler. İçinde A. Şener & M. Babaoğul (Eds.). Tüketici yazıları (1) (ss. 127-152). Hacettepe Üniversitesi Yayınları.
  • Sine, R. (2018). Handbook of research on children’s consumption of digital media. İçinde G. Sarı (Ed.). New communication technologies: A focus group study about children. (ss. 105-113). IGI Global.
  • Sormaz, F., & Yüksel, H. (2012). Değişen çocukluk, oyun ve oyuncağın endüstrileşmesi ve tüketim kültürü. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(3), 985-1008.
  • TBMM. (2007). Çocuklarda ve gençlerde artan şiddet eğilimi ile okullarda meydana gelen olayların araştırılarak alınması gereken önlemlerin belirlenmesi amacıyla kurulan meclis araştırma komisyonu raporu. (Dönem 22, Sıra Sayısı: 1413). TBMM.
  • Tekin, H. (2006). Nitel araştırma yönteminin bir veri toplama tekniği olarak derinlemesine görüşme. İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, 3(13), 101-116.
  • Tosun, N. (1991). Çocuklara yönelik reklamların etkileri ve bir araştırma. (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Üstündağ, A., & Özcan, D. (2016). 10-14 Yaş arası gençlerin televizyon izleme alışkanlıkları ve çok izledikleri diziler. Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, (43), 77- 97.
  • Wells, W. (1970). Communicating with children. Journal of Advertising Research, (5), 2-14.
  • Wiharto, B., & Haryanto, J. (2009). Determinants of the children intention to consume fast food products. Makara, Sosial Humaniora, 13(1), 29-36.
  • Yale, B. (1979). Advertisind and society. N.Y. University Press.
  • Yıldız, Ö., & Deneçli, C. (2013). Reklamda animasyon karakter kullanımının çocukların beslenme alışkanlıkları üzerindeki etkileri. Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, (36), 242-253.

TEMATİK ÇOCUK TELEVİZYON KANALLARINDA YER ALAN OYUNCAK REKLAMLARININ EBEVEYNLERİN SATIN ALMA DAVRANIŞINDAKİ ROLÜ

Yıl 2022, Cilt: 36 Sayı: 2, 574 - 592, 29.06.2022
https://doi.org/10.48070/erciyesakademi.1074204

Öz

Tek kanallı televizyon yayıncılığının artık gerilerde kaldığı günümüzde televizyon kanallarının sayıları artmakta ve bu kanallar yalnızca yetişkinlere değil çocuklara da hitap etmekte hatta 24 saat boyunca yalnızca çocuklara yönelik yayın yapan tematik kanallar bulunmaktadır. Tematik çocuk kanallarında çoğunluğu çocuklara hitap eden birçok reklam yer almakta bu reklamların bir kısmını da oyuncak reklamları oluşturmaktadır. Bu bağlamda çalışma, tematik çocuk kanallarında yer alan oyuncak reklamlarının ebeveynlerin çocukları vasıtasıyla yeni çıkan ürünlerden haberdar olma ve satın alma davranışlarındaki rolünü kapsamaktadır. Çocukların satın alma faaliyetindeki rolüne yönelik birçok araştırma yapılmıştır, yapılan çalışmalarda farklı kategorilerdeki ürünler konu edinilmiştir. Bu araştırma tematik çocuk kanallarında sıklıkla yer alan ve oldukça büyük bir pazarı kapsayan oyuncak reklamlarını konu edinmektedir. Araştırmanın amacını çocuk tüketicilerin tematik çocuk kanallarında gördükleri oyuncak reklamları vasıtasıyla ebeveynlerini satın alma konusunda nasıl yönlendirdikleri ve ürün hakkındaki bilgileri yalnızca söz konusu reklamlardan alıp almadıklarını belirmek oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini tematik çocuk kanallarını izleyen çocukların ebeveynleri oluşturmaktadır, tesadüfi olmayan amaçlı örneklem metodu kullanılarak nitel araştırma yöntemlerinden derinlemesine mülakat metodu kullanılarak 16 ebeveyn ile görüşmeler yapılarak tematik çocuk kanallarında yer alan oyuncak reklamlarının üründen haberdar olma ve satın alma davranışında etkili olduğu sonucuna ulaşılmış, söz konusu kanalların yanı sıra Youtube’da yer alan kutu açma videolarının da satın alma kararında etkili olduğu yapılan görüşmelerden elde edilen verilerden anlaşılmıştır.

Kaynakça

  • Akyüz, E. (2013). Çocuğun bilgi edinme ve zararlı yayınlara karşı korunma hakkı. 1. Türkiye Çocuk ve Medya Kongresi Bildiriler Kitabı. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
  • Bozyiğit, S. (2013). Çocukların çevre bilinçli tüketici olarak sosyalleşmesinde annelerin çocuk yetiştirme tutumlarının rolü. (Yayınlanmamış doktora tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Burr, P., & Burr, R.M. (1977). Parental responses to child marketing. Journal of Advertising Research, 1(6), 17-24.
  • Büyükbakkal, G. (2007). Televizyonun çocuklar üzerindeki etkileri. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (28), 31-44.
  • Çakıcı, A. C., & İyitoğlu, V. (2011). Tatil kararlarında çocukların etkisine göre Antalya’ya gelen ailelerin pazar bölümlerine ayrılması. Pazarlama ve Pazarlama Araştırmaları Dergisi, (8), 1-20.
  • Çakır, H. (2019). Reklamların çocukların tüketim davranışları üzerindeki etkisinin ebeveynin açısından değerlendirilmesi. Kastamonu İletişim Araştırmaları Dergisi, 2019(2), 81-99.
  • Gbadamosi, A. (2012). Exploring children, family and consumption behaviour: Empirical evidence from Nigeria. Thunderbird International Business Review, 54(4), 591-605.
  • Jordan, D. (1972). Childhood and movement. Masil Mackwell Inc.
  • Kalafat Çat, A. (2018). Reklamlardaki çizgi film karakterlerinin çocuk tüketicilerin satın alma davranışına etkisi. International Journal of Eurasian Education and Culture, (5), 155-171.
  • Karaca, Y., Pekayaman, A., & Güney, H. (2007). Ebeveynlerin televizyon reklam içeriklerinin çocuklar üzerindeki etkilerini etik açıdan algılamalarına yönelik bir araştırma. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2), 233-250.
  • Karalar, R. (2006). Tüketici davranışları. Anadolu Üniversitesi Yayını.
  • Kurt, E., & Altun, T. (2014). Televizyon reklamlarının ilkokul öğrencilerinin beslenme alışkanlıklarına etkisi üzerine bir inceleme. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(7), 393-408.
  • Mathews, J. (1964). The copywriter. John Mattews Ltd.
  • McNeil, U., Neil, C. H., & Chyon-Hwa, Y. (1998). A study of children’s consumer socialization in Hong Kong over a five-year period: Income, spending and saving. Asia Pacific Journal of Marketing and Logistics, 3(10), 48-66.
  • Mutlu, E. (2005). Globalleşme, popüler kültür ve medya. Ütopya Yayınevi.
  • Özgen, Ö. (2010). Televizyon reklamları ve çocuk tüketicilerin istismarı. Akdeniz İletişim Dergisi, (14), 23-45.
  • Pembecioğlu, N. (2012). Etik - iletişim - çocuk. Kutupyıldızı Yayınları.
  • Quadır, E., & Akaroğlu, G. (2009). Televizyon reklamlarının çocuk tüketiciler üzerine görsel etkilerinin bir incelemesi. Selçuk İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 6(1), 78-98.
  • Rose Gregory, M., Vassilis, D., & Fredric, K. (2003). Consumer socialization and parental style across cultures: Findings from Australia, Greece, and India. Journal of Consumer Psyglogy, 4(13), 366-376.
  • Şener, A., & Babaoğul, M. (2007). Çocuk ve genç tüketiciler. İçinde A. Şener & M. Babaoğul (Eds.). Tüketici yazıları (1) (ss. 127-152). Hacettepe Üniversitesi Yayınları.
  • Sine, R. (2018). Handbook of research on children’s consumption of digital media. İçinde G. Sarı (Ed.). New communication technologies: A focus group study about children. (ss. 105-113). IGI Global.
  • Sormaz, F., & Yüksel, H. (2012). Değişen çocukluk, oyun ve oyuncağın endüstrileşmesi ve tüketim kültürü. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(3), 985-1008.
  • TBMM. (2007). Çocuklarda ve gençlerde artan şiddet eğilimi ile okullarda meydana gelen olayların araştırılarak alınması gereken önlemlerin belirlenmesi amacıyla kurulan meclis araştırma komisyonu raporu. (Dönem 22, Sıra Sayısı: 1413). TBMM.
  • Tekin, H. (2006). Nitel araştırma yönteminin bir veri toplama tekniği olarak derinlemesine görüşme. İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, 3(13), 101-116.
  • Tosun, N. (1991). Çocuklara yönelik reklamların etkileri ve bir araştırma. (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Üstündağ, A., & Özcan, D. (2016). 10-14 Yaş arası gençlerin televizyon izleme alışkanlıkları ve çok izledikleri diziler. Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, (43), 77- 97.
  • Wells, W. (1970). Communicating with children. Journal of Advertising Research, (5), 2-14.
  • Wiharto, B., & Haryanto, J. (2009). Determinants of the children intention to consume fast food products. Makara, Sosial Humaniora, 13(1), 29-36.
  • Yale, B. (1979). Advertisind and society. N.Y. University Press.
  • Yıldız, Ö., & Deneçli, C. (2013). Reklamda animasyon karakter kullanımının çocukların beslenme alışkanlıkları üzerindeki etkileri. Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, (36), 242-253.
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Yasemin Cıngı 0000-0002-2016-6900

Yayımlanma Tarihi 29 Haziran 2022
Gönderilme Tarihi 15 Şubat 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 36 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Cıngı, Y. (2022). TEMATİK ÇOCUK TELEVİZYON KANALLARINDA YER ALAN OYUNCAK REKLAMLARININ EBEVEYNLERİN SATIN ALMA DAVRANIŞINDAKİ ROLÜ. Erciyes Akademi, 36(2), 574-592. https://doi.org/10.48070/erciyesakademi.1074204

ERCİYES AKADEMİ | 2021 | erciyesakademi@erciyes.edu.tr Bu eser Creative Commons Atıf-Gayri Ticari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.