Endonezya’da resmi ideoloji, demokrasi ve din

Yıl 2025, Cilt: 39 Sayı: 3, 647 - 662

Hakkı Büyükbaş , Arina Nandayu Budiman Armin

https://doi.org/10.48070/erciyesakademi.1596831

Öz

Bu çalışmada, Endonezya’da İslam ve demokrasi arasındaki ilişki, ülkenin özgün siyasal-ideolojik yapısı olan Pancasila çerçevesinde incelenmektedir. Özellikle bağımsızlık sonrası döneme odaklanan makale, İslam’ın Endonezya demokratik siyasal hayatındaki rolünü tarihsel süreç içinde değerlendirmektedir. Öncelikle bir devlet ideolojisi olarak kabul edilen Pancasila kısaca ele alınacak ve ülke siyasal hayatındaki yeri genel hatlarıyla aydınlatılacaktır. Daha sonra 1998 Reformasi öncesi Sukarno ve Suhorto dönemleri siyasal gelişmeleri ve İslami siyasal aktörlerin süreçlerdeki rolleri vurgulanacaktır. Demokratik süreçlerde İslam’ın siyasal bir aktör olarak biçimlenmesi ve 1998 sonrası ülkede gerçekleştirilen kapsamlı reformlar bağlamında İslam’ın siyasal bir aktör olarak demokratik hayattaki rolü irdelenmeye çalışılacaktır. Böylece İslam demokrasi ilişkisi, İslam’ın demokratik süreçteki etkisinin aydınlatılmış olacağı umulmaktadır. Bu çerçevede, Endonezya örneğinin İslam ile demokrasi arasında kurumsal bir uyum zeminine imkân tanıdığı ileri sürülmektedir. Makale, Endonezya’nın Müslüman çoğunluklu bir ülkede hem dini kimliği hem de demokratik değerleri kurumsal olarak bağdaştırabildiğini ve bu bağlamda özgün bir model sunduğunu savunmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Endonezya , İslam , demokrasi , Pancasila , Reformasi , siyasal İslam , sekülarizm

State ideology, democracy and religion in Indonesia

Öz

This study examines the relationship between Islam and democracy in Indonesia within the framework of Pancasila, the country’s unique politicalideological structure. Focusing particularly on the post-independence period, the article evaluates the role of Islam in Indonesian democratic political life within the historical process. First of all, Pancasila, which is recognized as a state ideology, will be briefly discussed, and its place in the political life of the country will be illuminated in general terms. Then, the political developments of the Sukarno and Suharto periods before the 1998 Reformasi and the role of Islamic political actors in these processes will be emphasized. The forming of Islam as a political actor in democratic processes and the role of Islam as a political actor in democratic life in the context of the comprehensive reforms realized in the country after 1998 will be analyzed. In this way, it is hoped that the relationship between Islam and democracy and the impact of Islam on the democratic process will be clarified. In this framework, it is argued that the Indonesian case allows for an institutionalized ground of compatibility between Islam and democracy. The article argues that Indonesia is able to institutionally reconcile both religious identity and democratic values in a Muslim-majority country and offers a unique model in this context.

Anahtar Kelimeler

Indonesia , Islam , democracy , Pancasila , Reformasi , political Islam , secularism

Kaynakça

• Sonradan eklenecektir.