The Republic of Türkiye's Diplomatic Stance from the Perspective of Public Diplomacy and its Response to Disinformation: Israeli-Palestinian Conflict

Yıl 2024, , 461 - 479, 30.07.2024

Ahmet Koçyiğit

https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.1430574

Öz

Today, disinformation has an impact on all aspects of political communication. Public diplomacy is the most important of them. In this context, the Republic of Türkiye has established the Directorate of Communications, Center for Countering Disinformation. It is aimed to develop an effective strategy to combat disinformation both nationally and internationally. This study is centered on the Republic of Türkiye's combat against disinformation in the international arena, within the context of public diplomacy. In this respect, the study aims to reveal the Republic of Türkiye's response and diplomatic stance against disinformation from the perspective of public diplomacy in the Israeli-Palestinian conflict. In line with this objective, a total of 110 pages of disinformation bulletins published in English by the Center for Countering Disinformation on the Israeli-Palestinian war, including its 99th and 102nd issues, were analyzed with content analysis method using the MAXQDA 2022 package program. As a result of the research, it was determined that the Center for Countering Disinformation, through its bulletins, has made a concentrated effort to combat fake news and allegations about the Israeli-Palestinian conflict in both traditional and digital media. Moreover, disinformation bulletins addressed manipulated, fabricated, fake, and parody content the most.

Anahtar Kelimeler

Public Diplomacy, Disinformation, Israel, Palestine, Diplomacy

The Republic of Türkiye's Diplomatic Stance from the Perspective of Public Diplomacy and its Response to Disinformation: Israeli-Palestinian Conflict

Öz

Dezenformasyon günümüzde siyasal iletişimin tüm alanlarını etkilemiştir. Kamu diplomasisi de bu alanların başında gelmektedir. Türkiye Cumhuriyeti bu kapsamda İletişim Başkanlığı Dezenformasyonla Mücadele Merkezini faaliyete geçirmiştir. Bu doğrultuda ulusal ve uluslararası alanda dezenformasyonla etkin bir mücadele stratejisi geliştirilmesi amaçlanmaktadır. Bu çalışma, kamu diplomasisi bağlamında Türkiye Cumhuriyeti’nin uluslararası arenada dezenformasyonla mücadelesi etrafında örgütlenmektedir. Bu doğrultuda çalışmada İsrail-Filistin çatışması özelinde kamu diplomasisi perspektifinden Türkiye Cumhuriyeti’nin dezenformasyona karşı tepkisi ve diplomatik duruşunun ortaya çıkartılması amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda Dezenformasyonla Mücadele Merkezinin İsrail-Filistin savaşı özelinde İngilizce olarak yayınladığı 99 ve 102. sayılarını içeren toplam 110 sayfalık dezenformasyon bültenleri MAXQDA 2022 paket programı kullanılarak içerik analizi yöntemi ile incelenmiştir. Araştırma neticesinde Dezenformasyonla Mücadele Merkezi yayınladığı bültenler ile hem geleneksel medyada hem de dijital mecralarda İsrail-Filistin çatışmasına yönelik yayınlanan yanlış haber ve iddialarla mücadeleye yönelik yoğun bir çaba gösterdiği tespit edilmiştir. Ayrıca, dezenformasyon bültenlerinde en çok manipülasyon, sahte, uydurma ve parodi içeriklere cevap verilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Kamu Diplomasisi, Dezenformasyon, İsrail, Filistin, Diplomasi

Kaynakça

• Allcott, H. (2017). Social media and fake news in the 2016 election. Aeaweb.OrgH Allcott, M GentzkowJournal of Economic Perspectives, 31(2), 211–236. https://doi.org/10.1257/jep.31.2.211
• Altun, F. (2023). Enformasyon savaşından dezenformasyon savaşına- toplumlar arası iletişimde yeni dönem (F. Altun, Ed.). Paradigma Yayınları.
• Aydın, A. F. (2020). Post-truth dönemde sosyal medyada dezenformasyon: Covid-19 (yeni koronavirüs) pandemi süreci. Dergipark.Org.Tr. https://doi.org/10.31455/asya.740420
• Creswell, J. W. (2017). Araştırma deseni nicel, nitel ve karma yöntem yaklaşımları. Eğiten Kitap Yayıncılık.
• Creswell, J. W. and P. C. V. L. (2014). Karma yöntem araştırmaları: Tasarımı ve yürütülmesi. Anı Yayıncılık.
• Cull, N. J. (2021). Public diplomacy as international media development: State-funded pathways to countering disinformation. Whitehead J. Dipl. & Int’l Rel., 22(6). https://heinonline.org/hol-cgi-bin/get_pdf.cgi?handle=hein.journals/whith22&section=6
• Dinçer, M. K. (1999). Lobicilik. Alfa Yayınları.
• Ekşi, M. (2022). Kamu diplomasisinde post-truth: Bir meydan okuma olarak dezenformasyon. İletişim ve Diplomasi, 9, 3–24. https://doi.org/10.54722/iletisimvediplomasi.1183447
• Entman, R. M. (2008). Theorizing mediated public diplomacy: The U.S. case. International Journal of Press/Politics, 13(2), 87–102. https://doi.org/10.1177/1940161208314657
• Fallis, D. (2015). What is disinformation? Fallis Library Trends, 63(3), 401–426. https://muse.jhu.edu/pub/1/article/579342/summary
• Fjällhed, A. (2021). Managing disinformation through public diplomacy. 227–253. https://doi.org/10.1007/978-3-030-54552-9_9
• Foça, M. A. (2019, March 1). Sözlük: Yanlış bilginin en yaygın yedi türü. https://teyit.org/sozluk-yanlisbilginin-en-yaygin-7-turu/
• Freelon, D., & Wells, C. (2020). Disinformation as political communication. Political Communication, 37(2), 145–156. https://doi.org/10.1080/10584609.2020.1723755
• Hernon, P. (1995). Disinformation and misinformation through the internet: Findings of an exploratory study. Elsevier. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/0740624X95900527
• İletişim Başkanlığı. (2022). Kamu diplomasisi nedir? Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı Yayınları.
• İnceoğlu, M. (2011). Tutum, algı ve iletişim. Siyasal Kitapevi.
• Koçyiğit, A. (2022). Sosyal medya ve algı yönetimi (1st ed.). Eğitim Yayınevi.
• Koçyiğit, A. (2023). Olağanüstü hallerde sosyal medyada dezenformasyonla mücadele ve kriz iletişimi: Kahramanmaraş depremi üzerine bir analiz. Kastamonu İletişim Araştırmaları Dergisi, 10, 68–86. https://doi.org/10.56676/kiad.1264562
• Koçyiğit, A. & Koçyiğit, M. (2023). Dijital çağda sosyal medyada dezenformasyonla mücadele. A. B. Darı (Ed.), Dijital Çağda Medya Araştırmaları (ss. 177–207). Paradigma Yayınları.
• Köksoy, E. (2015). Kamu diplomasisi perspektifinden ulus markalaması. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 23, 42–61. https://dergipark.org.tr/en/pub/akil/issue/30974/436862
• Kömür, G. (2020). Yumuşak güç unsuru olarak kamu diplomasisi. International Journal of Politics and Security, 2(3), 89–115. https://dergipark.org.tr/en/pub/ijps/issue/54229/715785
• Mridha, M., Keya, A., Hamid, M., … M. M.-I., & 2021, undefined. (2021). A comprehensive review on fake news detection with deep learning. Ieeexplore.Ieee.Org. https://ieeexplore.ieee.org/abstract/document/9620068/
• Nisbet, E. O. K. (2019). The psychology of state-sponsored disinformation campaigns and implications for public diplomacy. The Hague Journal of Diplomacy, 14(1), 65–82. https://brill.com/view/journals/hjd/14/1-2/article-p65_6.xml
• Nye, S. J. (2005). Soft power: The means to success in world politics. Public Affairs.
• Özkan, A. (2015). 21. yüzyılın stratejik vizyonu kamu diplomasisi ve Türkiye’nin kamu diplomasisi imkanları. Ipv4.Tasam.Org.
• Shao, C., Ciampaglia, G., Varol, O., Yang, K.C., Flammini, A., & Menczer, F. (2018). The spread of low-credibility content by social bots. Nature Communications, 9(1), 1–9. https://www.nature.com/articles/s41467-018-06930-7.
• Sheafer, T. S. S. (2009). Mediated public diplomacy in a new era of warfare. Communication Review, 12(3), 272–283. https://doi.org/10.1080/10714420903124192
• Shu, K., Bhattacharjee, A., Faisal Alatawi, |, Tahora, |, Nazer, H., Kaize Ding, |, Karami, | Mansooreh, & Liu, | Huan. (2020). Combating disinformation in a social media age. Wiley Interdisciplinary Reviews: Data Mining and Knowledge Discovery, 10(6). https://doi.org/10.1002/widm.1385
• Tuch, N. H. (1990). Communicating with the world: US public diplomacy overseas. In cir.nii.ac.jp. St. Martin’s Press. https://cir.nii.ac.jp/crid/1130000796997387904
• Yağmurlu, A. (2019). Dijital diplomasi: Kamu diplomasisi çerçevesinden Avrupa Birliği üye ülkeleri ve Türkiye dışişleri bakanlıkları internet uygulamaları. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 7(2), 1267–1295. https://doi.org/10.19145/E-GIFDER.554946