Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Critical Discourse Analysis as A Mediatic Working Area (For Example, in Television Series)

Yıl 2018, , 301 - 323, 30.07.2018
https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.362184

Öz

Critical discourse analysis is the method of revealing the message and hidden
meaning of a mutual dialogue, text or a single discourse with the help of systematic
analysis. Discourse, as a rule has historical, political, ideological, social, and
sociocultural structure. Therefore, critical discourse analysis focuses on extra
linguistic social structure of discourse. Critical discourse analysis attempts to reveal
what is hidden in the discourse. For this reason, the basis of analysis is to identify
the extra linguistic aspects of the discourse rather than linguistic aspects. Analysis is
a process that develops in the frame of discourse, meaning, context, interpretation,
result/social analysis.
In this research discourse is considered as an absolute discourse that is discourse
itself other than visual sign. Discourse and its general structure (meaning,
interpretation, context, and ideology), theoretical approaches to critical discourse
analysis and analytic structure of process analysis form the general structure of the
research. Besides example of discourse analysis is given. In this study, it is aimed to
reveal a systematic process of discourse analysis.

Kaynakça

  • AKSAN, D. (2000). Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dilbilim. Ankara: TDK Yayınları.
  • ALTHUSSER, L. (2000). İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • AYDIN, M. (2007), Dilbilim El Kitabı. İstanbul: 3F Yayınları.
  • BAL, H. (2012). Nitel Araştırma Yöntemleri. Isparta: Fakülte Kitabevi.
  • BARTHES, R. (1996). S/Z. Kasar, S, Ö. (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • BARTHES, R. (1979). Göstergebilim İlkeleri. Vardar, B, Rıfat., M. (Çev.). Ankara: Kütür Bakanlığı Yayınları.
  • BEDÜK, N. (2009). Gelenek İktidar İlişkileri ve Cinsiyet Temsillerinde Melezleşme: Türk TV Dizileri Üzerine Bir Söylem Analizi. İstanbul: YL Tezi.
  • ÇAKIR, C. (2004). Anlamın Bağlam Açısından İncelenmesi: Kökanlambilim ve Artanlambilim. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 24, Sayı 3, 245-255.
  • ÇELİK, H, v.d. (2008). Söylem Analizi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi 99-117.
  • ÇETİN, M, vd. (2011). Dilde Anlam ve Bağlam. 1st International Conference on Foreign Language Teaching and Applied Linguistics May 5-7, Sarajevo.
  • EAGLETON, T. (2011). İdeoloji. Özcan, M. (Çev.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • EBUZEYD, N. H. (2014). Hermenötik ve Metin Yorumu. COŞKUN, M. (Çev.), Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, Cilt-Sayı 46 • Nisan 2014 • ISSN 1302-4973 • ss. 237-266 • DOI 10.15370/muifd.07141.
  • ELİOT, T. S. (1983). Edebiyat Üzerine Düşünceler. KANTARCIOĞLU, S. (Çev.), Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
  • ERBİRLİK, T, v.d. (2015). Söylem kuramları bir sınıflandırma çalışması. Dilaraştırmaları, Güz 2015/17: 31-50 S: 47-48.
  • FOUCOULT, M. (1987). Söylemin Düzeni. ILGAZ, T. (Çev.), İstanbul: Hil Yayın.
  • FAİRCLOUGH, N. (1995). Critical Discourse Analysis: The Critical Study Of Language. Longman, New York.
  • FAİRCLOUGH, N, v.d. (1997). Critical discourse analysis. T. Van Dijk (Der.), Discourse studies: A multidisciplinary introduction. Vol. 2. (ss. 258-84). London: Sage.
  • FAİRCLOUGH, N. (2001). ) Language and Power (2nd edition), London: Longman.
  • FAİRCLOUGH, N. (2001). The Dialectics of Discourse in Textus, Vol. 14, No. 2, 231-242.
  • GÖKA, E, vd. (1999). Önce Söz vardı: Yorumsalcılık Üzerine Bir Deneme. Ankara: Vadi Yayıncılık.
  • GÜNAY, D. (2013). Söylem Çözümlemesi. İstanbul: Papatya Yayıncılık.
  • FİSKE, J. (1996) İletişim Çalışmalarına Giriş. Ankara: Cantekin Matbaacılık.
  • HALL, S. (1998). Anlamlandırma, Temsil, İdeoloji: Althusser ve Postyapısalcı Tartışmalar. Kitle İletişim Kuramları içinde, MUTLU, E, (Der.), Ankara: Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
  • JONATHAN, P. (2004). “Söylemsel Psikoloji ve Söylem Analizi.” Doğunun ve Batının Yerelliği içinde. Sibel, A. (Der.), İstanbul: Alfa Kitap.
  • KIRAN, Z, v.d. (2001). Dilbilimine Giriş. Ankara: Seçkin.
  • KÖKER, E. (2005). Kitapta Kurutuluş Çiçekler Ya da Sözlü Kültür Üzerine Düşünmek. Ankara: Dipnot Yayınları.
  • PALMER, (2008). Hermenötik. GÖRENER, İ (Çev.), İstanbul: Ağaç Kitabevi Yayınları.
  • PHİLLİPS, N, v.d. (2002) Discourse Analysis: Investigation Processes of Social Construction, California: Sage.
  • RIZVANOĞLU, E. (2012). Nesnellik Arayışı Öznenin Tasfiyesi: Frege ve Wıttgensteın. Düşünme Dergisi / Journal of Thınkıng, Sayı: 2
  • SAYGIN, T. (2009). Toplumsal Dönüşümler ve Sosyolojik Yaklaşımlar. Aydın: VI. Ulusal Sosyoloji Kongresi, Adnan Menderes Üniversitesi.
  • SCOLLON, R. (2001).Methods of critical DiscourseAnalysis içinde. Action and text: towards an integrated understanding ofthe place of text in social (inter) action, mediated discourse analysis and the problem of social action.
  • SÖZEN, E. (1999). Söylem. İstanbul: Paradigma Yayınları.
  • PARLATIR, İ, v.d. (1998). Türkçe Sözlük. Ankara: TDK.
  • PORTTER, J. (2004). “Söylemsel Psikoloji ve Söylem Analizi.” Doğunun ve Batının Yerelliği içinde, Sibel A. (Der.), İstanbul: Alfa Kitap.
  • VAN DİJK, T. A. (2003). Critical discourse analysis. D. Schiffrin., D. Tannen, & E., H. Hamilton. (Ed.), In The Handbook of Discourse Analysis Oxford: Blakwell Publishing. 352-371.
  • VARDAR, B. (2002). Açıklamalı Dilbilim Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Multilingual yayınları.
  • WOOD, L, v.d. (2000). Doing Discourse Analysis: Methods for Studying Action in Talk and Text, California: Sage :78.

Medyatik Bir Çalışma Alanı Olarak Eleştirel Söylem Çözümlemesi (Televizyon Dizileri Örneğinde)

Yıl 2018, , 301 - 323, 30.07.2018
https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.362184

Öz

Eleştirel söylem çözümlemesi karşılıklı diyalog veya tek bir söylem ya da metin
üzerinde anlamı, mesajı, sistematik bir çözümleme ile ortaya koyma çalışmasıdır.
Söylem, genel itibariyle tarihi, siyasi, ideolojik, toplumsal, sosyokültürel bir yapı arz
eder. Bu nedenle de eleştirel söylem çözümlemesi söylemin dildışı sosyal yapısına
odaklanır. Eleştirel söylem analizi söylemde anlatılmak istenen, saklı olanı ortaya
koymaya çalışır. Bu nedenledir ki söylemin diliçi özelliklerinden ziyade dildışı
bağlamlarını tespit etmek çözümlemenin temelini oluşturur. Çözümleme söylem,
anlam, bağlam, yorum, sonuç/sosyal çözümleme çerçevesinde gelişen bir süreçtir.
Bu çalışmada söylem, görsel göstergeler dışarıda tutularak dikkate alınmaktadır.
Söylem ve söylemin genel yapısı (anlam, yorum, bağlam, ideoloji), eleştirel söylem
analizi ile ilgili teorik yaklaşımlar ve çözümleme sürecine yönelik analitik yapı
çalışmanın genel çerçevesini oluşturmakta ve örnek bir çözümleme sunulmaktadır.
Bu çalışmada eleştirel söylem çözümlemesine ilişkin sistematik bir süreci ortaya
koymak hedeflenmektedir.  

Kaynakça

  • AKSAN, D. (2000). Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dilbilim. Ankara: TDK Yayınları.
  • ALTHUSSER, L. (2000). İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • AYDIN, M. (2007), Dilbilim El Kitabı. İstanbul: 3F Yayınları.
  • BAL, H. (2012). Nitel Araştırma Yöntemleri. Isparta: Fakülte Kitabevi.
  • BARTHES, R. (1996). S/Z. Kasar, S, Ö. (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • BARTHES, R. (1979). Göstergebilim İlkeleri. Vardar, B, Rıfat., M. (Çev.). Ankara: Kütür Bakanlığı Yayınları.
  • BEDÜK, N. (2009). Gelenek İktidar İlişkileri ve Cinsiyet Temsillerinde Melezleşme: Türk TV Dizileri Üzerine Bir Söylem Analizi. İstanbul: YL Tezi.
  • ÇAKIR, C. (2004). Anlamın Bağlam Açısından İncelenmesi: Kökanlambilim ve Artanlambilim. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 24, Sayı 3, 245-255.
  • ÇELİK, H, v.d. (2008). Söylem Analizi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi 99-117.
  • ÇETİN, M, vd. (2011). Dilde Anlam ve Bağlam. 1st International Conference on Foreign Language Teaching and Applied Linguistics May 5-7, Sarajevo.
  • EAGLETON, T. (2011). İdeoloji. Özcan, M. (Çev.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • EBUZEYD, N. H. (2014). Hermenötik ve Metin Yorumu. COŞKUN, M. (Çev.), Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, Cilt-Sayı 46 • Nisan 2014 • ISSN 1302-4973 • ss. 237-266 • DOI 10.15370/muifd.07141.
  • ELİOT, T. S. (1983). Edebiyat Üzerine Düşünceler. KANTARCIOĞLU, S. (Çev.), Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
  • ERBİRLİK, T, v.d. (2015). Söylem kuramları bir sınıflandırma çalışması. Dilaraştırmaları, Güz 2015/17: 31-50 S: 47-48.
  • FOUCOULT, M. (1987). Söylemin Düzeni. ILGAZ, T. (Çev.), İstanbul: Hil Yayın.
  • FAİRCLOUGH, N. (1995). Critical Discourse Analysis: The Critical Study Of Language. Longman, New York.
  • FAİRCLOUGH, N, v.d. (1997). Critical discourse analysis. T. Van Dijk (Der.), Discourse studies: A multidisciplinary introduction. Vol. 2. (ss. 258-84). London: Sage.
  • FAİRCLOUGH, N. (2001). ) Language and Power (2nd edition), London: Longman.
  • FAİRCLOUGH, N. (2001). The Dialectics of Discourse in Textus, Vol. 14, No. 2, 231-242.
  • GÖKA, E, vd. (1999). Önce Söz vardı: Yorumsalcılık Üzerine Bir Deneme. Ankara: Vadi Yayıncılık.
  • GÜNAY, D. (2013). Söylem Çözümlemesi. İstanbul: Papatya Yayıncılık.
  • FİSKE, J. (1996) İletişim Çalışmalarına Giriş. Ankara: Cantekin Matbaacılık.
  • HALL, S. (1998). Anlamlandırma, Temsil, İdeoloji: Althusser ve Postyapısalcı Tartışmalar. Kitle İletişim Kuramları içinde, MUTLU, E, (Der.), Ankara: Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
  • JONATHAN, P. (2004). “Söylemsel Psikoloji ve Söylem Analizi.” Doğunun ve Batının Yerelliği içinde. Sibel, A. (Der.), İstanbul: Alfa Kitap.
  • KIRAN, Z, v.d. (2001). Dilbilimine Giriş. Ankara: Seçkin.
  • KÖKER, E. (2005). Kitapta Kurutuluş Çiçekler Ya da Sözlü Kültür Üzerine Düşünmek. Ankara: Dipnot Yayınları.
  • PALMER, (2008). Hermenötik. GÖRENER, İ (Çev.), İstanbul: Ağaç Kitabevi Yayınları.
  • PHİLLİPS, N, v.d. (2002) Discourse Analysis: Investigation Processes of Social Construction, California: Sage.
  • RIZVANOĞLU, E. (2012). Nesnellik Arayışı Öznenin Tasfiyesi: Frege ve Wıttgensteın. Düşünme Dergisi / Journal of Thınkıng, Sayı: 2
  • SAYGIN, T. (2009). Toplumsal Dönüşümler ve Sosyolojik Yaklaşımlar. Aydın: VI. Ulusal Sosyoloji Kongresi, Adnan Menderes Üniversitesi.
  • SCOLLON, R. (2001).Methods of critical DiscourseAnalysis içinde. Action and text: towards an integrated understanding ofthe place of text in social (inter) action, mediated discourse analysis and the problem of social action.
  • SÖZEN, E. (1999). Söylem. İstanbul: Paradigma Yayınları.
  • PARLATIR, İ, v.d. (1998). Türkçe Sözlük. Ankara: TDK.
  • PORTTER, J. (2004). “Söylemsel Psikoloji ve Söylem Analizi.” Doğunun ve Batının Yerelliği içinde, Sibel A. (Der.), İstanbul: Alfa Kitap.
  • VAN DİJK, T. A. (2003). Critical discourse analysis. D. Schiffrin., D. Tannen, & E., H. Hamilton. (Ed.), In The Handbook of Discourse Analysis Oxford: Blakwell Publishing. 352-371.
  • VARDAR, B. (2002). Açıklamalı Dilbilim Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Multilingual yayınları.
  • WOOD, L, v.d. (2000). Doing Discourse Analysis: Methods for Studying Action in Talk and Text, California: Sage :78.
Toplam 37 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Türkçe Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Levent Doyuran

Yayımlanma Tarihi 30 Temmuz 2018
Gönderilme Tarihi 5 Aralık 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018

Kaynak Göster

APA Doyuran, L. (2018). Medyatik Bir Çalışma Alanı Olarak Eleştirel Söylem Çözümlemesi (Televizyon Dizileri Örneğinde). Erciyes İletişim Dergisi, 5(4), 301-323. https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.362184

Cited By



















This study includes a critical analysis of the texts published by the World Health Organization (WHO) on its official website (who.int) on the COVID-19 pandemic. The COVID-19 pandemic has taken its place among the most important epidemics in history, which has been on the world agenda since the last quarter of 2019 and has reached a global dimension by increasing its impact today. WHO, whose explanations regarding this epidemic are carefully monitored, makes statements to the global public at various times around the world. In this context, WHO's explanations about the existence of COVID-19 were analyzed with critical discourse analysis modeling in terms of representation and meaning. The importance of WHO's discourse in the media stems from its position as an opinion leader worldwide. This situation has revealed the necessity of examining the discourses of WHO towards global public opinion in sociological and contextual level. These discourses, legitimized by news texts, ensure the reproduction of their representations in the real world. In order to examine these representations, the texts (news bulletins and statements) on the official website of WHO have been handled. According to the findings of the research conducted on a total of 82 texts between January 1, 2020 and November 30, 2020, WHO is not only publishing clear, clear and transparent informative messages about COVID-19, but also in unity, solidarity and joint power sharing and reliable information sharing on the epidemic. It has been found. It has been concluded that WHO shares content and acts globally that reproduce its position as the public leader in health services and all health-related issues.
Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi
https://doi.org/10.32709/akusosbil.903552