The stories about the neighborhood, which are described in many of the Yeşilçam
films, including people who share poverty, sadness, joy, hope, find little space on
the screen after 1980’s. The narratives of solidarity, innocence, and sincerity, which
are the main themes of these films, become elements of a nostalgic imagination of
the past after the 1980’s. This melancholic atmosphere is one of the characteristics
that defines Yavuz Turgul’s cinema which is the subject of this study. Within the
scope of such an understanding of cinema fed by the social transformations and the
director’s own personal history, the struggles of the individuals who are the bearers
of the values of the past are discussed to resist the pessimistic, individualist and
degenerated time. The themes of innocence, sincerity, loyalty and solidarity are the
elements of questioning “the spirit of time” in these films.
In this study, Turgul’s Muhsin Bey (1987) and Yol Ayrımı (2017) films are analysed in
relation to their social context. The director’s approach about the topic is examined
in these two films focusing on the problems of sincerity and innocence. Although
these films were produced in different times, they were preferred because of the
thought of completing each other in terms of sincerity discussion. These films were
analyzed by taking into account the characteristics of stories and characters, in
retalion with sociological context.
Yeşilçam filmlerinin pek çoğunda anlatılan, yoksulluğu, hüznü, sevinci, umudu
paylaşan insanlardan oluşan mahalle öyküleri, 1980 sonrası dönemde beyaz
perdede çok az yer bulur. Bu filmlere özgü dayanışma, masumiyet ve içtenlik
anlatıları artık nostaljik bir geçmiş tasavvuruna dönüşür. Sözü edilen hüzünlü
atmosfer çalışmaya konu olarak belirlenen Yavuz Turgul sinemasını tanımlayan
karakteristik özelliklerden biridir. Toplumsal dönüşümlerden ve yönetmenin kendi
kişisel tarihinden beslenen bu sinema anlayışı içerisinde, geçmişe ilişkin değerlerin
taşıyıcısı durumundaki bireylerin, kötümser, bireyci, yozlaşmış zamana direnme
mücadeleleri işlenir. Masumiyet, içtenlik, sadakat, dayanışma temaları bu filmlerde
“zamanın ruhu”nu sorgulamanın elemanlarıdır artık.
Bu çalışmada Turgul’un Muhsin Bey (1987) ve Yol Ayrımı (2017) filmleri merkeze
alınarak, sözü edilen temsil biçimleri, toplumsal bağlantılarıyla ilişkili olarak
tartışılmaktadır. Yönetmenin konuya ilişkin yaklaşımı, farklı dönemlerde
çektiği, içtenlik ve masumiyet problemlerine yoğunlaşan bu iki film odağında
incelenmektedir. Bu filmler, farklı dönemlerde çekilseler de içtenlik tartışması
açısından birbirini tamamladığı düşünüldüğünden tercih edilmişlerdir. Ele alınan
filmler, sosyolojik bağlam çerçevesinde, öykü ve karakterin özellikleri ön plana
alınarak analiz edilmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Türkçe Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 21 Ocak 2019 |
Gönderilme Tarihi | 22 Ekim 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 |