Paradigm Change in Turkish Foreign Policy and Its Reflections on the National Press: A Case Study

Yıl 2018, Cilt: 5 Sayı: 4, 797 - 818, 30.07.2018

Samet Kavoğlu

https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.386636

Cited By: 1

Öz

Based on the assumption that the global changes and transformations affect the
public diplomacy practices with regards to the international public relations, and
the one-way communication from the state to the foreign publics is not sustainable,
this study investigates the internal publics in the context of the 21st century
public diplomacy approach. In this context, it intends to question the role of mass
communication devices, which are the primary means of making the internal
publics conscious of becoming participatory actors in public diplomacy activities
by reaching out to them. Do ideology and property components have an effect on
the production of news on the foreign policy and public diplomacy activities? If so,
what are the effects? This study is also seeking answers to these questions. This
study, focusing on the consent and approval of the internal publics which has the
key importance in terms of the sustainability of public diplomacy activities, includes
the review of the national press’ power on affecting the internal publics. In the
sample newspapers, selected within the context of ideology and property from
the National press universe; Davos crisis news are studied by “discourse analysis”
approach of Van Dijk and the differentiation occurred in the case, which have positive
perceptions in the external public, during the presentation to the external public are
analyzed. Among the sample newspapers, it is observed that Cumhuriyet and Sözcü
continue to their anti-governmental discourses and Sabah continues to its discourse
that affirms the government uninterruptedly. Moreover, Hürriyet is observed as
criticizing the “other” in the context of the sample case which also have national
sensitivities while making critical commentary about the government indirectly.
Although Yeniçağ keeps legitimizing the nationalist discourses of the government,
it generally concentrates on the content criticizing the discourses and actions of
the government of which the newspaper positions its ideological line relatively to
a distant point. Consequently the high interest of the National Press towards the
Palestinian issue, in the context of its effective role in the formation of public opinion
is significant in terms of enabling field of activity for the political elites. Furthermore
the necessity of the steps minimizing the critiques in order to establish the balance
between external and internal publics should be expressed.

Anahtar Kelimeler

Public Diplomacy, Foreign Policy, Media, Israel, Palestine

Türk Dış Politikasında Paradigma Değişimi ve Ulusal Basına Yansımaları: Örnek Olay İncelemesi

Öz

Küresel ölçekte yaşanan değişim ve dönüşümlerin uluslararası halkla ilişkiler
faaliyeti olarak kamu diplomasisi uygulamalarını da etkilediği, devletten harici
kamulara dönük tek yönlü iletişimin sürdürülebilir olmadığı varsayımından hareket
eden bu çalışma, 21.yy kamu diplomasisi yaklaşımı bağlamında dahili kamuları
mercek altına almaktadır. Bu bağlamda da dahili kamulara ulaşarak, onları kamu
diplomasisi faaliyetlerinin katılımcı aktörü olma konusunda bilinçlendirebilecek
öncelikli araçların başında gelen kitle iletişim aygıtlarının süreçteki rolünü
sorgulamayı amaçlamaktadır. İdeoloji ve mülkiyet bileşenlerinin dış politika ve kamu
diplomasisi faaliyetlerine dair haber üretimine etkileri var mıdır? Varsa nelerdir?
sorularına da cevap aramaktadır. Kamu diplomasisi faaliyetlerinin sürdürülebilirliği
açısından kilit öneme sahip dâhili kamuların rıza ve onayına odaklanan bu
çalışmada, dâhili kamuları etkileme gücü bağlamında ulusal yazılı basın incelemeye
dâhil edilmiştir. Ulusal basın evreninden ideoloji ve mülkiyet bağlamında seçilen
örneklem gazetelerinde Davos krizi haberleri Van Dijk’ın “söylem analizi” yaklaşımı
ile incelemeye alınarak, harici kamularda olumlu algılamaları olan hadisenin, dâhili
kamuoyuna sunumunda oluşan farklılaşma incelenmiştir. Örneklem gazetelerinden
Cumhuriyet ve Sözcü, iktidar karşıtı söylemini, Sabah ise iktidarı olumlayan söylemini
kesintisiz olarak devam ettirirken, Hürriyet gazetesinin millî hassasiyetleri de olan
örnek vaka bağlamında ‘öteki’ni tenkit ederken, iktidara da dolaylı olarak eleştiri
sunduğu gözlenmiştir. Yeniçağ, iktidarın milliyetçi söylemlerini meşrulaştırmakla
birlikte ideolojik çizgisini görece uzak bir noktaya konumladığı iktidarın söylem ve
eylemlerini tenkit eden içeriğe ağırlık vermiştir. Sonuç olarak kamuoyu oluşumundaki
etkin rolü bağlamında ulusal basının, Filistin meselesine dönük yüksek ilgisi, siyasal
elitlere faaliyet alanı açması bakımından anlamlı olup, dâhili-harici kamu dengesini
oluşturabilmek açısından eleştirileri minimize edici adımların gerekliliği de ifade
edilmelidir

Anahtar Kelimeler

Kamu Diplomasisi, Dış Politika, Medya, İsrail, Filistin, Filistin

Kaynakça

• Akçadağ, E. (2015). Dünya’da ve Türkiye’de kamu diplomasisi. Erişim: 02.02.2015, http://www.kamudiplomasisi.org/pdf/emineakcadag.pdf.
• Akgün, M. ve Gündoğar, S.S. (2013). Ortadoğu’da Türkiye algısı 2013. İstanbul: TESEV Yayınları.
• Armitage, R.L. ve Nye, J.S. (2007). CSIS commission on smart power: a smarter, more secure America. Washington: CSIS Press.
• Bostancı, M. (2012). Kamu diplomasisinde medyanın rolü ve önemi. İstanbul: Anahtar Kitaplar.
• Cull, N. (2006). “Public diplomacy” before Gullion: the evolution of a phrase. CPD Blog. Erişim: 30.06.2015, http://uscpublicdiplomacy.org/blog/060418_ public_diplomacy_before_gullion_the_evolution_of_a_phrase.
• Cull, N.J. (2009). Public diplomacy: lessons from the past. Los Angeles: Figueroa Press. Çevik, B.S. (2014). Türkiye’nin yumuşak gücü: kapasiteni keşfet. Stratejik Düşünce Dergisi, 5(61), 50-52.
• Demir, V. (2011). Kamu diplomasisi ve Türkiye’nin komşu ülkelerle ilişkilerine katkısı. Erişim: 07.01.2014, www.siyasaliletisim.org/pdf/ kamudiplomasisiveturkiyeninkomsulari.pdf,
• Gilboa, E. (2008). Searching for a theory of public diplomacy. Annals of the American Academy of Political and Social Science, 616, 55-77.
• Keskin, M.H. (2010). İsrail-Filistin sorununa yönelik AB politikaları. Akademik Orta Doğu, 5(1), 117-130.
• Leonard, M., Stead, C. ve Smewing, C. (2002). Public diplomacy. London: The Foreign Policy Center, The Mezzanine Elizabeth House.
• Potter, E.H. (2002). Canada and the New Public Diplomacy. Erişim: 27.08.2015, http://www.clingendael.nl/sites/default/files/20020700_cli_paper_dip_ issue81.pdf.
• Potter, E.H. (2009). Branding Canada - projecting Canada’s soft power through public diplomacy. Quebec: McGill-Queen’s University Press.
• Ross, C. (2002). Public diplomacy comes of age. The Washington Quarterly, 25(2), 73-83.
• Salem, P. (2011). Arap dünyasında Türkiye’nin imajı. İstanbul: TESEV Yayınları.
• Sancar, G.A. (2012). Kamu diplomasisi ve uluslararası halkla ilişkiler. İstanbul: Beta Yayınları.
• Signitzer, B. (2008). Public relations and public diplomacy: some conceptual explorations. A. Zerfass, B. van Ruler and K. Sriramesh (Eds.), Public Relations Research: European and International Perspectives and Innovations (pp. 205- 218). Netherlands: VS Verlag für Sozialwissenschaften.
• Szondi, G. (2008). Public diplomacy and nation branding: conceptuel similarities and differences. Erişim: 27.08.2015, http://www.clingendael.nl/sites/default/ files/20081022_pap_in_dip_nation_branding.pdf.
• Tuncer, H. (2009). Diplomasinin evrimi gizli diplomasiden küresel diplomasiye. İstanbul: Kaynak Yayınları.
• Van Dijk, T.A. (1988). News as discourse. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
• Van Dijk, T.A. (2007). Bir söylem olarak haberin disiplinlerarası çözümlenmesi. G.Ş.
• Atabek ve Ü. Atabek (Ed.), Medya Metinlerini Çözümlemek (Ü. Atabek, Çev.), Ankara: Siyasal Kitabevi.